Linie orzecznicze, stanowiące zawartość produktu, to dokumenty autorskie, których zadaniem jest prezentacja, w usystematyzowany sposób, istniejących poglądów interpretacyjnych organów orzeczniczych (organów administracji oraz sądów) w kontekście określonego zagadnienia prawnego.
Autorami linii orzeczniczych są m.in. wybitni prawnicy współpracujący z jedną z wiodących kancelarii z dziedziny prawa pracy - kancelarią CMS. Radcowie prawni Katarzyna Dulewicz, Tomasz Sancewicz oraz Przemysław Stobiński w publikacjach dostępnych w LEX Linie Orzecznicze wyjaśniają największe tajniki z zakresu prawa pracy, będące przedmiotem rozbieżności w orzecznictwie. Wskazują przy okazji, o ile to możliwe, który z prezentowanych w judykaturze poglądów można określić mianem dominującego.
Autorami linii orzeczniczych są m.in. wybitni prawnicy współpracujący z jedną z wiodących kancelarii z dziedziny prawa pracy - kancelarią CMS. Radcowie prawni Katarzyna Dulewicz, Tomasz Sancewicz oraz Przemysław Stobiński w publikacjach dostępnych w LEX Linie Orzecznicze wyjaśniają największe tajniki z zakresu prawa pracy, będące przedmiotem rozbieżności w orzecznictwie. Wskazują przy okazji, o ile to możliwe, który z prezentowanych w judykaturze poglądów można określić mianem dominującego.
Na pierwsze z postawionych na wstępie pytań autorzy odnoszą się w publikacji, "Jednostronne zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy":
Kodeks pracy reguluje instytucję zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy jedynie szczątkowo. Przykładowo, art. 179 par. 1 nakazuje pracodawcy zwolnić z obowiązku świadczenia pracy pracownicę w ciąży, jeżeli nie może przenieść jej do innej pracy, która nie jest pracą szczególnie uciążliwą. W Kodeksie pracy nie ma przepisów, które w sposób generalny zezwalałyby lub zakazywały pracodawcy zwolnić pracownika z konieczności wykonywania zadań służbowych. Nie ma jasności czy pracodawca może się umówić z pracownikiem, że ten będzie nadal zatrudniony, ale nie musi pracować. Tym bardziej nie ma jasności czy pracodawca może jednostronnie zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy. Rozbieżność w orzecznictwie dotyczy skuteczności zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, które jest konsekwencją jednostronnego działania pracodawcy. Zgodnie z jednym ze stanowisk, pracodawca może w niektórych przypadkach samodzielnie odsunąć pracownika od pracy. Przemawia za tym ochrona interesów pracodawcy, np. w związku z utratą zaufania do pracownika. Według drugiego stanowiska jednostronne zwolnienie od pracy jest niedopuszczalne, niezależnie od okoliczności. Pracownik ma nie tylko obowiązek, ale także prawo do wykonywania pracy za wynagrodzeniem. Wyjątki od tej zasady mogą natomiast wynikać jedynie z ustawy.