Do starostwa wpłynął wniosek z nadzoru górniczego o nielegalnym poborze piasku, urząd wszczął postępowanie i ustalił termin oględzin. W trakcie wizji ustalono nawiezienie i wyrównanie terenu. Podczas postępowania strona okazała fakturę na zakup piasku, którym częściowo wypełniła dół. Na większą część zasypanego nielegalnego poboru nie ma potwierdzenia, skąd pobrała piasek na zasypanie dołu. Urząd podejrzewa, że został przewieziony nielegalnie z innego terenu. Czy w tym przypadku starosta może naliczyć opłatę za nielegalny pobór piasku opierając się na informacji nadzoru górniczego?
Na podstawie art. 85a ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.) - dalej pr. geol. w razie wydobywania kopaliny bez wymaganej koncesji lub z rażącym naruszeniem jej warunków, właściwe organy ustalają w drodze decyzji, prowadzącemu taką działalność, opłatę eksploatacyjną w wysokości osiemdziesięciokrotnej stawki opłaty eksploatacyjnej dla danego rodzaju kopaliny, pomnożonej przez ilość wydobytej w ten sposób kopaliny, stosując stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania.
W powyższej sytuacji starosta powinien wszcząć postępowanie w sprawie prowadzonej działalności i na podstawie ustaleń własnych wydać decyzję. Informacja uzyskana od organu nadzoru górniczego jest jedynie zawiadomieniem o zaistniałym działaniu. Jeżeli nie zawiera obliczeń wykonanych przez uprawnioną osobę czy mapy wyrobisk to wartości podane w piśmie są jedynie wartościami szacunkowymi.
Ustalenia własne organu koncesyjnego powinny się oprzeć na dowodach wedle art. 75 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, późn. zm.). W szczególności dowodem mogą być dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny.
Należy także zwrócić uwagę na treść art. 104a ust. 1 pkt 1 pr. geol.
Na podstawie art. 85a ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.) - dalej pr. geol. w razie wydobywania kopaliny bez wymaganej koncesji lub z rażącym naruszeniem jej warunków, właściwe organy ustalają w drodze decyzji, prowadzącemu taką działalność, opłatę eksploatacyjną w wysokości osiemdziesięciokrotnej stawki opłaty eksploatacyjnej dla danego rodzaju kopaliny, pomnożonej przez ilość wydobytej w ten sposób kopaliny, stosując stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania.
W powyższej sytuacji starosta powinien wszcząć postępowanie w sprawie prowadzonej działalności i na podstawie ustaleń własnych wydać decyzję. Informacja uzyskana od organu nadzoru górniczego jest jedynie zawiadomieniem o zaistniałym działaniu. Jeżeli nie zawiera obliczeń wykonanych przez uprawnioną osobę czy mapy wyrobisk to wartości podane w piśmie są jedynie wartościami szacunkowymi.
Ustalenia własne organu koncesyjnego powinny się oprzeć na dowodach wedle art. 75 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, późn. zm.). W szczególności dowodem mogą być dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych oraz oględziny.
Należy także zwrócić uwagę na treść art. 104a ust. 1 pkt 1 pr. geol.