a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zlecenia pakietowe są powszechne we wszystkich klasach aktywów i mogą obejmować wiele różnych komponentów z tej samej klasy aktywów lub z różnych klas aktywów. Zlecenia pakietowe mogą zatem obejmować nieograniczoną liczbę kombinacji komponentów. W związku z powyższym należy przyjąć całościowe podejście do ustalania jakościowych kryteriów identyfikacji tych zleceń pakietowych, które należy uznać za znormalizowane i będące przedmiotem częstego obrotu, a co za tym idzie - za mające, jako całość, płynny rynek. W celu uwzględnienia szczególnych cech różnych rodzajów zleceń pakietowych kryteria jakościowe powinny obejmować ogólne kryteria mające zastosowanie do wszystkich klas aktywów, jak również szczególne kryteria mające zastosowanie do różnych klas aktywów wchodzących w skład zlecenia pakietowego.
(2) Określenie klas instrumentów pochodnych podlegających obowiązkowi obrotu zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 600/2014 wymaga, aby instrumenty pochodne w ramach tych klas były znormalizowane i wystarczająco płynne. Należy zatem uznać, że dla zlecenia pakietowego jako całości istnieje płynny rynek, w przypadku gdy wszystkie komponenty tego zlecenia pakietowego należą do tej samej klasy aktywów i podlegają obowiązkowi obrotu. Zleceń pakietowych, w przypadku których wszystkie komponenty są powyżej pewnej wielkości lub które obejmują dużą liczbę komponentów, nie uznaje się jednak za wystarczająco znormalizowane ani płynne. W związku z tym należy określić, że zlecenia pakietowe, w ramach których wszystkie komponenty podlegają obowiązkowi obrotu, należy uznać za posiadające płynny rynek, jeśli zlecenie pakietowe składa się z nie więcej niż czterech komponentów lub jeśli nie wszystkie komponenty tego zlecenia pakietowego są powyżej wielkości, której skala jest duża w porównaniu z normalną wielkością rynkową.
(3) Możliwość obrotu instrumentami finansowymi w systemie obrotu wskazuje na to, że instrumenty te są znormalizowane i stosunkowo płynne. Z tego względu należy uznać, że w przypadku gdy wszystkie komponenty danego zlecenia pakietowego są dostępne do obrotu w systemie obrotu, zlecenie to jako całość ma potencjalny płynny rynek. Zlecenie pakietowe należy uznać za dostępne do obrotu, jeżeli system obrotu zapewnia swoim członkom, uczestnikom lub klientom możliwość zawierania tego zlecenia.
(4) Chociaż istnieje możliwość obrotu zleceniami pakietowymi z wieloma różnymi komponentami, płynność skoncentrowana jest w pakietach składających się wyłącznie z komponentów z tej samej klasy aktywów, takich jak instrumenty pochodne stopy procentowej, instrumenty pochodne na akcje, kredytowe instrumenty pochodne lub towarowe instrumenty pochodne. W związku z tym zlecenia pakietowe, które składają się wyłącznie z instrumentów pochodnych należących do jednej z tych klas aktywów, powinny kwalifikować się do tego, aby uznać je za mające płynny rynek, natomiast zlecenia pakietowe, które składają się z komponentów pochodnych należących do więcej niż jednej z wymienionych klas aktywów, nie są przedmiotem częstego obrotu, a co za tym idzie, nie mają płynnego rynku. Ponadto zleceń pakietowych, które zawierają komponenty należące do klas aktywów innych niż instrumenty pochodne stopy procentowej, instrumenty pochodne na akcje, kredytowe instrumenty pochodne lub towarowe instrumenty pochodne, nie uważa się za mające płynny rynek.
(5) Należy zatem określić metodykę na potrzeby wskazywania, czy dla zlecenia pakietowego jako całości istnieje płynny rynek, również wówczas, gdy jednego lub więcej komponentów zlecenia pakietowego nie uznaje się za mające płynny rynek lub gdy skala tych komponentów jest duża w porównaniu z normalną wielkością rynkową. Zleceń pakietowych, w ramach których żaden z komponentów nie ma płynnego rynku, wszystkie komponenty są komponentami o dużej skali w porównaniu z normalną wielkością rynkową lub które są kombinacją komponentów niemających płynnego rynku oraz komponentów, których skala jest duża w porównaniu z normalną wielkością rynkową, nie uznaje się jednak za znormalizowane ani będące przedmiotem częstego obrotu, w związku z czym dane zlecenie pakietowe jako całość należy uznać za niemające płynnego rynku.
(6) W przypadku zleceń pakietowych składających się ze swapów stóp procentowych większość transakcji skoncentrowana jest w zleceniach pakietowych, których komponenty mają określone referencyjne okresy zapadalności. Wyłącznie te zlecenia pakietowe należy zatem uznać za płynne jako całość. W celu odzwierciedlenia charakterystycznych cech różnych swapów stóp procentowych istotne jest, aby odróżnić umowy zaczynające się niezwłocznie po zawarciu transakcji od umów zaczynających się w określonym z góry terminie w przyszłości. Okres zapadalności kontraktu powinno obliczać się na podstawie daty, z którą obowiązki wynikające z kontraktu wchodzą w życie, tj. na podstawie dnia rozpoczęcia transakcji (ang. effective date). W celu uwzględnienia charakterystyki płynnościowej tych kontraktów, jak również w celu uniknięcia obchodzenia przepisów okresy zapadalności nie powinny być interpretowane jednak zbyt ściśle, lecz raczej jako odstępy czasu jak najbardziej zbliżone do referencyjnego okresu zapadalności.
(7) Wielu uczestników rynku zawiera zlecenia pakietowe składające się z dwóch kontraktów, które mają różne daty wygaśnięcia. W dużym stopniu znormalizowane i będące przedmiotem częstego obrotu są w szczególności kontrakty terminowe podlegające rolowaniu. Zlecenia pakietowe tego typu są wykorzystywane w celu zastąpienia pozycji w kontrakcie, który wygasa najszybciej, pozycją w kontrakcie wygasającym w kolejnym terminie wygaśnięcia, tym samym umożliwiając uczestnikom rynku utrzymanie pozycji inwestycyjnej przez okres wykraczający poza pierwotny termin wygaśnięcia kontraktu. Należy zatem uznać, że istnieje płynny rynek dla tego rodzaju zleceń pakietowych jako całości.
(8) Ze względów spójności oraz w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynków finansowych konieczne jest, aby przepisy niniejszego rozporządzenia oraz przepisy ustanowione rozporządzeniem (UE) nr 600/2014 były stosowane od tej samej daty.
(9) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).
(10) ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 2 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
