uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
(1) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 1260/2001 1 , w szczególności w jego art. 15 ust. 8 tiret pierwsze, art. 16 ust. 5 oraz art. 18 ust. 5, uprawniono Komisję do przyjęcia szczegółowych zasad dotyczących podstawowej opłaty produkcyjnej oraz opłat B, które należy pobrać od posiadaczy kwot działających w ramach wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, współczynnika do obliczania dodatkowej opłaty oraz spłaty lub zwrotu części opłat na rzecz sprzedawców buraków.
(2) Komisja ustaliła opłaty produkcyjne na lata gospodarcze 2001/2002 2 , 2002/2003 3 , 2003/2004 4 , 2004/2005 5 i 2005/2006 6 .
(3) Art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 stanowił, że gdy podstawowa opłata produkcyjna jest niższa niż maksymalna kwota, o której mowa w art. 15 ust. 3, lub gdy opłata B, o której mowa w tym artykule, jest niższa niż maksymalna kwota, o której mowa w art. 15 ust. 4 tego rozporządzenia, dostosowana, w razie potrzeby, zgodnie z art. 15 ust. 5, producenci cukru mają zwrócić sprzedawcom buraków kwotę w wysokości 60 % różnicy między maksymalną kwotą odnośnej opłaty i opłaty do pobrania.
(4) Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 314/2002 7 kwoty do zapłacenia przez producentów cukru na rzecz sprzedawców buraków w związku z różnicą między maksymalną podstawową opłatą produkcyjną i opłatą B a opłatą do pobrania zostały ustalone w odniesieniu do lat gospodarczych 2002/2003 8 , 2003/2004 9 i 2005/2006 10 .
(5) W ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru rozporządzeniem Rady (WE) nr 318/2006 11 uchylono i zastąpiono rozporządzenie (WE) nr 1260/2001 ze skutkiem od roku gospodarczego 2006/2007. W rozporządzeniu (WE) nr 318/2006, które następnie zostało uchylone i włączone do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 12 , system zmiennych opłat produkcyjnych dla sektora cukru w ramach samofinansowania systemu kwot produkcyjnych zastąpiono nową opłatą produkcyjną przeznaczoną na wkład w finansowanie wydatków ponoszonych w sektorze cukru w ramach wspólnej organizacji rynku cukru.
(6) W dniu 8 maja 2008 r. Trybunał Sprawiedliwości w połączonych sprawach C-5/06 oraz C-23/06 do C-36/06 stwierdził nieważność rozporządzeń Komisji (WE) nr 1762/2003 13 oraz (WE) nr 1775/2004 14 . W wyroku Trybunał orzekł, że przy obliczaniu szacunkowej średniej straty na tonę produktu należy uwzględnić każdą ilość cukru w wywożonych produktach, niezależnie od tego, czy refundacje wywozowe zostały faktycznie wypłacone.
(7) Trybunał w połączonych sprawach C-175/07 do C-184/07 oraz w sprawach C-466/06 i C-200/06 stwierdził również nieważność rozporządzenia Komisji (WE) nr 1686/2005 15 .
(8) W celu wykonania orzeczeń Trybunału Komisja przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1193/2009 16 .
(9) W dniu 29 września 2011 r. Sąd wydał wyrok w sprawie T-4/06, w którym orzekł, że nie ma właściwej podstawy prawnej dla zróżnicowanych wartości współczynnika stosowanego w odniesieniu do dodatkowej opłaty w sektorze cukru, w związku z czym stwierdził nieważność art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1686/2005, zmienionego przez art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1193/2009.
(10) W dniu 27 września 2012 r. Trybunał w połączonych sprawach C-113/10, C-147/10 i C-234/10 stwierdził nieważność rozporządzenia (WE) nr 1193/2009, orzekając, że do celów obliczania szacunkowej średniej straty na tonę produktu art. 15 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 należy interpretować w ten sposób, iż całkowita kwota refundacji obejmuje całkowitą kwotę refundacji wywozowych faktycznie wypłaconych.
(11) W związku z powyższym opłaty w sektorze cukru należy ustalić na właściwym poziomie. W odniesieniu do wywozu określonego w art. 6 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 314/2002 "średnią stratę" w rozumieniu art. 15 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 należy obliczyć, dzieląc faktycznie wypłacone refundacje przez wywiezione ilości, niezależnie od tego, czy wypłacono refundację. "Nadwyżkę przeznaczoną na wywóz" w rozumieniu art. 15 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 należy również obliczyć na podstawie całego wywozu, niezależnie od tego, czy wypłacono refundację.
(12) Zważywszy, że metoda zastosowana do obliczenia opłat za rok gospodarczy 2001/2002 była taka sama jak ta, która została unieważniona przez Trybunał, należy również odpowiednio skorygować opłaty produkcyjne i współczynnik dla dodatkowej opłaty za rok gospodarczy 2001/2002.
(13) Z wyroku Trybunału wynika, że skorygowane opłaty powinny być stosowane od tych samych dat, co opłaty, które uznano za nieważne.
(14) W związku z ustaleniem opłat wyrównawczych od cukru zgodnie z metodą, o której mowa w motywie 11, kwoty do zapłacenia przez producentów cukru na rzecz sprzedawców buraków w związku z różnicą między maksymalną opłatą a opłatami pobieranymi za lata gospodarcze 2002/2003, 2003/2004 i 2005/2006 powinny mieć zastosowanie z mocą wsteczną.
(15) Za rok gospodarczy 2001/2002 całkowita niepokryta strata, obliczona zgodnie z metodą, o której mowa w motywie 11, wynosi 14.123.937 EUR. Współczynnik, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, powinien zostać ustalony odpowiednio i stosowany z mocą wsteczną w odniesieniu do tego roku gospodarczego.
(16) Zastosowanie metody, o której mowa w motywie 11, w odniesieniu do roku gospodarczego 2002/2003 skutkuje poziomem 2 %, jeśli chodzi o podstawową opłatę produkcyjną, i 16,371 %, jeśli chodzi o opłatę B, które to wartości powinny mieć zastosowanie z mocą wsteczną w odniesieniu do tego roku gospodarczego. Ponownie obliczona całkowita strata zostaje w całości pokryta wpływami z podstawowej opłaty produkcyjnej i opłaty B. W odniesieniu do tego roku gospodarczego nie ma zatem potrzeby ustalania dodatkowego współczynnika, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.
(17) W odniesieniu do roku gospodarczego 2002/2003 w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1440/2002 17 maksymalna kwota opłaty B została ustalona na poziomie 37,5 % ceny interwencyjnej cukru białego. Jednakże opłata B za ten rok gospodarczy zmieniona zgodnie z metodą, o której mowa w motywie 11, wynosi 16,371 % ceny interwencyjnej cukru białego. Ze względu na tę różnicę należy ustalić kwotę do zapłacenia przez producentów cukru na rzecz sprzedawców buraków za tonę buraków standardowej jakości w odniesieniu do tego roku gospodarczego, zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.
(18) Zastosowanie metody, o której mowa w motywie 11, w odniesieniu do roku gospodarczego 2003/2004 skutkuje poziomem 2 %, jeśli chodzi o podstawową opłatę produkcyjną, i 17,259 %, jeśli chodzi o opłatę B. Ponownie obliczona całkowita strata zostaje w całości pokryta wpływami z podstawowej opłaty produkcyjnej i opłaty B. W odniesieniu do tego roku gospodarczego nie ma zatem potrzeby ustalania dodatkowego współczynnika, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.
(19) W odniesieniu do roku gospodarczego 2003/2004 w rozporządzeniu (WE) nr 1440/2002 ustalono maksymalną kwotę opłaty B na poziomie 37,5 % ceny interwencyjnej cukru białego. Jednakże opłata B mająca zastosowanie w odniesieniu do tego roku gospodarczego, zmieniona zgodnie z metodą, o której mowa w motywie 11, wynosi 17,259 % ceny interwencyjnej cukru białego. Ze względu na tę różnicę należy ustalić kwotę do zapłacenia przez producentów cukru na rzecz sprzedawców buraków za tonę buraków standardowej jakości w odniesieniu do tego roku gospodarczego, zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.
(20) Zastosowanie metody, o której mowa w motywie 11, w odniesieniu do roku gospodarczego 2004/2005 nie wpływa na wysokość podstawowej opłaty produkcyjnej ani opłaty B. Za ten rok gospodarczy całkowita niepokryta strata, obliczona zgodnie z metodą, o której mowa w motywie 11, wynosi 57.648.788 EUR. Należy zatem ustalić współczynnik, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001. Jak wynika z wyroku Sądu, o którym mowa w motywie 9, współczynnik powinien być jednolity dla państw członkowskich należących do Unii w dniu 30 kwietnia 2004 r., i dla państw członkowskich należących do Unii w dniu 1 maja 2004 r.
(21) Zastosowanie metody, o której mowa w motywie 11, w odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006 skutkuje poziomem 1,2335 %, jeśli chodzi o podstawową opłatę produkcyjną, i nie wymaga ustalenia opłaty B. Ponownie obliczona całkowita strata zostaje w całości pokryta wpływami z podstawowej opłaty produkcyjnej, a zatem w odniesieniu do tego roku gospodarczego nie ma potrzeby ustalania dodatkowego współczynnika, o którym mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.
(22) W odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006 w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1296/2005 18 maksymalna kwota opłaty B została ustalona na poziomie 37,5 % ceny interwencyjnej cukru białego. Mająca zastosowanie do tego roku gospodarczego podstawowa opłata produkcyjna, zmieniona zgodnie z metodą, o której mowa w motywie 11, wynosi 1,2335 % ceny interwencyjnej cukru białego; nie ma natomiast potrzeby ustalania opłaty B. Ze względu na te różnice należy ustalić kwoty do zapłacenia przez producentów cukru na rzecz sprzedawców buraków za tonę buraków standardowej jakości w odniesieniu do tego roku gospodarczego, zgodnie z art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.
(23) Ze względu na pewność prawa oraz aby zapewnić jednolite traktowanie zainteresowanych podmiotów w różnych państwach członkowskich, należy ustanowić wspólną datę ustalenia opłat określonych w niniejszym rozporządzeniu - datę w rozumieniu art. 2 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000 19 . Data ta nie powinna jednak mieć zastosowania w przypadku, gdy państwo członkowskie na mocy prawa krajowego ma obowiązek zwrócenia kosztów zainteresowanym podmiotom po tej dacie,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 2 grudnia 2013 r.
| W imieniu Rady | |
| E. GUSTAS | |
| Przewodniczący |
Od 1 stycznia 2026 r. zacznie obowiązywać ustawa wprowadzająca Centralną e-Rejestrację. Zakłada ona, że od przyszłego roku podmioty lecznicze obowiązkowo dołączą do systemu m.in. w zakresie umawiania wizyt u kardiologa oraz badań profilaktycznych. Planowany start rejestracji na wszystkie świadczenia planowany jest na 2029 r. Kolejne świadczenia i możliwości w zakresie zapisywania się do lekarzy specjalistów będą wchodzić w życie stopniowo.
22.12.2025
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025
Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025
Wszyscy pracodawcy, także ci zatrudniający choćby jednego pracownika, będą musieli dokonać wartościowania stanowisk pracy i określić kryteria służące ustaleniu wynagrodzeń pracowników, poziomów wynagrodzeń i wzrostu wynagrodzeń. Jeszcze więcej obowiązków będą mieli średni i duzi pracodawcy, którzy będą musieli raportować lukę płacową. Zdaniem prawników, dla mikro, małych i średnich firm dostosowanie się do wymogów w zakresie wartościowania pracy czy ustalenia kryteriów poziomu i wzrostu wynagrodzeń wymagać będzie zewnętrznego wsparcia.
18.12.2025
Minister finansów i gospodarki podpisał cztery rozporządzenia wykonawcze dotyczące funkcjonowania KSeF – potwierdził we wtorek resort finansów. Rozporządzenia określają m.in.: zasady korzystania z KSeF, w tym wzór zawiadomienia ZAW-FA, przypadki, w których nie ma obowiązku wystawiania faktur ustrukturyzowanych, a także zasady wystawiania faktur uproszczonych.
16.12.2025
Od 1 stycznia 2026 r. zasadą będzie prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przy użyciu programu komputerowego. Nie będzie już można dokumentować zakupów, np. środków czystości lub materiałów biurowych, za pomocą paragonów bez NIP nabywcy. Takie zmiany przewiduje nowe rozporządzenie w sprawie PKPiR.
15.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2013.343.2 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Rozporządzenie 1360/2013 ustalające wysokość opłat produkcyjnych dla sektora cukru na lata gospodarcze 2001/2002, 2002/2003, 2003/2004, 2004/2005 i 2005/2006, współczynnik wymagany do obliczenia dodatkowej opłaty na lata gospodarcze 2001/2002 i 2004/2005 oraz kwoty do zapłacenia przez producentów cukru na rzecz sprzedawców buraków w związku z różnicą między maksymalną opłatą a opłatami do pobrania w odniesieniu do lat gospodarczych 2002/2003, 2003/2004 i 2005/2006 |
| Data aktu: | 02/12/2013 |
| Data ogłoszenia: | 19/12/2013 |
| Data wejścia w życie: | 20/12/2013, 16/10/2002, 08/10/2003, 15/10/2004, 18/10/2005, 23/02/2007 |