(C/2024/3449)Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 10 czerwca 2024 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: J.L. Buendía Sierra i P. Messina, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Hiszpanii
Żądania
- Stwierdzenie, że nie wprowadzając reformy pozwalającej na zapewnienie autonomii zarządzania ADIF [zarządcy infrastruktury kolejowej], ADIF-Alta Velocidad i Renfe wobec państwa, ani nie wprowadzając operacyjnego systemu opłat zgodnego z przepisami i zasadami dyrektywy 2012/34 1 ,ani wreszcie przenosząc niezbędną zmianę do umowy z ADIF-Alta Velocidad, Królestwo Hiszpanii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 4(2), 5(3) (b), 29(1), 30 (1 i 3), 31 (2, 3, 7 i 8), 33 w związku z załącznikami I i II oraz 36 do tej dyrektywy.
- Obciążenie Królestwa Hiszpanii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Królestwo Hiszpanii było zobowiązane do transpozycji i stosowania dyrektywy 2012/34 w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego do dnia 16 czerwca 2015 r.
Komisja uważa jednak, że transpozycja ta nie została dokonana prawidłowo w odniesieniu do następujących kwestii:
1. Naruszenie art. 4 ust. 2 i art. 5 ust. 3 lit. b) dyrektywy poprzez niezapewnienie przepisów krajowych
(i) autonomię zarządzania zarządcy infrastruktury (ADIF i ADIF-Wysoka prędkość) wobec państwa, oraz
(ii) swobodę ustalania opłat za przewozy kolejowe, które muszą być określone przez przewoźnika kolejowego (i.e., Renfe) zgodnie z zasadami wyłącznie handlowymi.
Skoro bowiem decyzje są podejmowane przez organy administracyjne składające się w większości ze stanowisk i pracowników ministerstw państwowych, państwo może zostać uznane za wywierające decydujący wpływ na te decyzje z naruszeniem przepisów dyrektywy.
2. Nie wprowadzono również obowiązującego i operacyjnego systemu opłat pozwalającego na skuteczne przestrzeganie zasad i reguł przewidzianych w art. 4(2), art. 29 ust. 1, art. 31 (2, 3, 7 i 8), art. 33 w związku z załącznikami I i II oraz art. 36.
Chociaż Hiszpania przyjęła akty ustawodawcze mające na celu reformę systemu pobierania opłat, zawieszają one stosowanie nowego systemu do czasu podjęcia przez ADIF decyzji o jego wdrożeniu. ADIF nie opracował jednak nowego systemu ani nie przedstawił harmonogramu w tym zakresie, a zasada nie określa terminu, w jakim ma to zrobić. W związku z tym mandat dyrektywy w tej kwestii nie został zachowany.
3. Podczas gdy art. 30 ust. 1 i 3 dyrektywy 2012/34 wymaga obniżenia kosztów udostępnienia infrastruktury "oraz" łącznie poziomu opłat za dostęp, hiszpańskie przepisy transponowały je początkowo jako alternatywę, w tym spójnika "o" i zmieniły znaczenie art. 30 ust. 1 i 3 dyrektywy 2012/34.
Chociaż Hiszpania ostatecznie zmieniła ten przepis, nie dokonała jeszcze jego transpozycji do umowy z ADIF-Górna prędkość, która dokładnie reguluje wkłady gospodarcze i potrzeby finansowe tego podmiotu. W tych okolicznościach powyższe przepisy nie zostały skutecznie wdrożone.
