[Sprawa C-715/20 1 , X (Brak wskazania przyczyny wypowiedzenia)][Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 1999/70/WE - Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC - Klauzula 4 - Zasada niedyskryminacji - Odmienne traktowanie w wypadku wypowiedzenia - Rozwiązanie umowy o pracę na czas określony - Brak obowiązku wskazania przyczyn wypowiedzenia - Kontrola sądowa - Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej]
(C/2024/2383)
Język postępowania: polski
(Dz.U.UE C z dnia 8 kwietnia 2024 r.)
Sąd odsyłający
Sąd Rejonowy dla Krakowa - Nowej Huty w Krakowie
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: K.L.
Strona pozwana: X sp. z o.o.
Sentencja
Klauzulę 4 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego w dniu 18 marca 1999 r., stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego przez UNICE, CEEP oraz ETUC,
należy interpretować w ten sposób, że:
stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, zgodnie z którym pracodawca nie ma obowiązku uzasadnienia na piśmie rozwiązania umowy o pracę na czas określony za wypowiedzeniem, podczas gdy jest on do tego zobowiązany w przypadku rozwiązania umowy o pracę na czas nieokreślony. Sąd krajowy rozpatrujący spór między jednostkami, w którym dokonanie wykładni stosownych przepisów prawa krajowego w zgodzie z tą klauzulą jest niemożliwe, musi w ramach swoich właściwości zapewnić jednostkom ochronę prawną przysługującą im na podstawie art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz zagwarantować pełną skuteczność tego postanowienia, w razie konieczności poprzez odstąpienie od stosowania wszelkich przepisów prawa krajowego, które stoją z nim w sprzeczności.
