Język postępowania: wioski(2020/C 209/08)
(Dz.U.UE C z dnia 22 czerwca 2020 r.)
Sąd odsyłający
Procura della Repubblica di Trento
Strony w postępowaniu głównym
XK
Druga strona postępowania
Finanzamt Münster
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 2 ust. 1 lit. c) pkt ii) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/41/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego w sprawach karnych 1 , w zakresie, w jakim przewiduje on, że za organ wydający może być również uznany "każdy inny właściwy organ określony przez państwo wydające i w danym przypadku wypełniający swoją funkcję organu dochodzeniowego w postępowaniu karnym, który jest w danej sprawie właściwy, by nakazać gromadzenie materiału dowodowego zgodnie z prawem krajowym", stanowiąc jednak, że w takim przypadku, "zanim [europejski nakaz dochodzeniowy] zostanie przekazany organowi wykonującemu [europejski nakaz dochodzeniowy], jest on zatwierdzany, po przeanalizowaniu jego zgodności z warunkami wydawania [europejskiego nakazu dochodzeniowego] zgodnie z niniejszą dyrektywą, w szczególności z warunkami określonymi w art. 6 ust. 1, przez sędziego, sąd, sędziego śledczego lub prokuratora w państwie wydającym", należy interpretować w ten sposób, że pozwala on państwu członkowskiemu na zwolnienie organu administracji z obowiązku zatwierdzenia europejskiego nakazu dochodzeniowego, uznając go za "organ wymiaru sprawiedliwości w rozumieniu art. 2 dyrektywy"?
