(2019/C 309/01)(Dz.U.UE C z dnia 13 września 2019 r.)
1 SEC(2005) 1658 (Dz.U. C 126 z 7.6.2007, s. 15).
2 SEC(2010) 923/3. Wspomniany komunikat zaktualizowano w 2011 r. [SEC(2011) 1024 final], w 2012 r. [C(2012) 6106 final], w 2013 r. [C(2013) 8101 final], w 2014 r. [C(2014) 6767 final], w 2015 r. [C(2015) 5511 final], w 2016 r. [C(2016) 5091 final], w 2017 r. [C(2017) 8720 final] i w 2018 r. [C(2018) 5851 final] w celu corocznego dostosowania danych ekonomicznych.
3 Dz.U. C 12 z 15.1.2011, s. 1.
4 Dz.U. C 18 z 19.1.2017, s. 10.
5 Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w komunikatach z 2005 i 2010 r.
6 C(2019) 1396 final (Dz.U. C 70 z 25.2.2019, s. 1).
7 Deflator PKB jest stosowany jako narzędzie do pomiaru inflacji. Jednolitą ryczałtową stawkę dla kar ryczałtowych i okresowych kar pieniężnych zaokrągla się do najbliższej liczby całkowitej. Minimalne kary ryczałtowe są zaokrąglone do najbliższego tysiąca. Współczynnik "n" zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku.
8 Standardową lub jednolitą stawkę ryczałtową dla dziennych kar pieniężnych definiuje się jako stałą kwotę stanowiącą podstawę mnożenia przez określone współczynniki. Współczynniki wykorzystywane do obliczenia kwoty dziennej kary pieniężnej to: współczynnik wagi uchybienia, współczynnik czasu trwania uchybienia oraz specjalny współczynnik "n" przypisany poszczególnym państwom członkowskim.
9 Przy obliczaniu kary ryczałtowej stosuje się stawkę ryczałtową. Odnośnie do art. 260 ust. 2 TFUE kwotę kary ryczałtowej uzyskuje się przez pomnożenie dziennej stawki (wynikającej z pomnożenia jednolitej stawki ryczałtowej dla kar ryczałtowych przez współczynnik wagi uchybienia, a następnie pomnożenie uzyskanego wyniku przez specjalny współczynnik "n") przez liczbę dni trwania uchybienia, począwszy od daty wydania pierwszego wyroku do dnia, w którym wyeliminowano uchybienie, lub - jeśli to nie nastąpiło - do dnia wydania wyroku na mocy art. 260 ust. 2 TFUE. Odnośnie do art. 260 ust. 3 TFUE i zgodnie z pkt 28 komunikatu Komisji - "Stosowanie art. 260 ust. 3 TFUE" [SEC(2010) 1371 final] (Dz.U. C 12 z 15.1.2011, s. 1), kwotę kary ryczałtowej uzyskuje się przez pomnożenie dziennej stawki (wynikającej z pomnożenia jednolitej stawki ryczałtowej dla kar ryczałtowych przez współczynnik wagi uchybienia, a następnie pomnożenie uzyskanego wyniku przez specjalny współczynnik "n") przez liczbę dni, które upłynęły od dnia następującego po upłynięciu określonego w dyrektywie terminu transpozycji do dnia, w którym wyeliminowano uchybienie, lub do dnia wydania wyroku na mocy art. 258 i art. 260 ust. 3 TFUE. Kara ryczałtowa obliczona na podstawie kwoty dziennej powinna mieć zastosowanie w przypadku, gdy powyższy wynik obliczeń przekracza minimalną kwotę kary ryczałtowej.
10 Specjalny współczynnik "n" uwzględnia zdolność płatniczą danego państwa członkowskiego (produkt krajowy brutto - PKB) oraz liczbę mandatów do Parlamentu Europejskiego przyznanych danemu państwu.
11 Minimalna stała kara ryczałtowa ustalana jest dla każdego państwa członkowskiego w oparciu o specjalny współczynnik "n". Minimalna stała kara ryczałtowa zostanie wskazana Trybunałowi w przypadkach, gdy zsumowane kwoty dziennych kar ryczałtowych nie przekraczają minimalnej stałej kary ryczałtowej.