Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY 1
z dnia 11 stycznia 2021 r.
w sprawie pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych

Na podstawie art. 22d ust. 3 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 697 i 731) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1. 
Rozporządzenie określa:
1)
warunki, jakie są obowiązani spełniać pracownicy zatrudnieni na stanowiskach, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, zwanych dalej "stanowiskami kolejowymi";
2)
warunki i sposób oceny zdolności fizycznych i psychicznych pracowników zatrudnionych na stanowiskach kolejowych, jednostki uprawnione do oceny zdolności fizycznej i psychicznej tych pracowników oraz tryb orzekania o tej zdolności;
3)
sposób powoływania i tryb pracy komisji egzaminacyjnych stwierdzających kwalifikacje pracowników zatrudnionych na stanowiskach kolejowych, zwanych dalej "komisjami egzaminacyjnymi";
4)
wzory dokumentów potwierdzających kwalifikacje i upoważniających do wykonywania czynności na stanowiskach kolejowych;
5)
wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych;
6)
wysokość opłat związanych ze stwierdzeniem kwalifikacji pracowników oraz sposób uiszczania tych opłat.
§  2. 
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
ruchu kolejowym - rozumie się przez to również ruch na bocznicach kolejowych;
2)
pracodawcy - rozumie się przez to zarządcę infrastruktury, przewoźnika kolejowego, użytkownika bocznicy kolejowej, przedsiębiorcę wykonującego przewozy w obrębie bocznicy kolejowej, dysponenta, podmiot odpowiedzialny za utrzymanie pojazdu kolejowego (ECM) oraz przedsiębiorcę prowadzącego działalność polegającą na budowie, modernizacji, odnowieniu lub remoncie infrastruktury kolejowej;
3)
uprawnionym lekarzu - rozumie się przez to lekarza, o którym mowa w § 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 607), zatrudnionego w jednostce uprawnionej do oceny zdolności fizycznej i psychicznej pracowników;
4)
pracownikach - rozumie się przez to pracowników zatrudnionych na stanowiskach kolejowych;
5)
przygotowaniu zawodowym - rozumie się przez to okres zatrudnienia, w trakcie którego pracownik nabywa w sposób zorganizowany wiadomości teoretyczne i umiejętności praktyczne potrzebne do samodzielnego wykonywania obowiązków na stanowiskach kolejowych;
6)
egzaminie kwalifikacyjnym - rozumie się przez to egzamin mający na celu stwierdzenie posiadania przez pracownika kwalifikacji do pracy na stanowiskach kolejowych;
7)
autoryzacji - rozumie się przez to praktyczne sprawdzenie w miejscu pracy wiadomości i umiejętności pracownika, który zdał egzamin kwalifikacyjny na dane stanowisko kolejowe;
8)
egzaminie okresowym - rozumie się przez to okresowe sprawdzenie wiadomości i umiejętności pracownika;
9)
egzaminie weryfikacyjnym - rozumie się przez to praktyczne i teoretyczne sprawdzenie wiadomości i umiejętności pracownika, który zdał egzamin kwalifikacyjny i ubiega się o ponowne dopuszczenie do pracy na stanowisku kolejowym;
10)
doskonaleniu zawodowym - rozumie się przez to podnoszenie kwalifikacji i umiejętności zawodowych pracowników;
11)
wyspecjalizowanej jednostce szkoleniowej - rozumie się przez to przedsiębiorcę prowadzącego działalność polegającą na organizowaniu przygotowania zawodowego lub doskonalenia zawodowego lub przeprowadzaniu egzaminów dla pracowników.

Rozdział  2

Warunki, jakie są obowiązani spełniać pracownicy zatrudnieni na stanowiskach kolejowych

§  3. 
1. 
Na stanowisku kolejowym może być zatrudniona osoba pełnoletnia, która:
1)
posiada wymagane wykształcenie;
2)
spełnia wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne, potwierdzone orzeczeniem lekarskim wydanym przez uprawnionego lekarza;
3)
posiada wymagane przygotowanie zawodowe;
4)
zdała egzamin kwalifikacyjny przed komisją egzaminacyjną, potwierdzony świadectwem zdania egzaminu kwalifikacyjnego;
5)
zdała inny egzamin kwalifikacyjny, wymagany przy dodatkowych czynnościach na danym stanowisku kolejowym, potwierdzony odpowiednim świadectwem zdania egzaminu kwalifikacyjnego;
6)
uzyskała autoryzację do pracy na danym stanowisku kolejowym;
7)
posiada wydany przez pracodawcę dokument upoważniający do wykonywania czynności na danym stanowisku kolejowym;
8)
posiada staż pracy na innym stanowisku kolejowym lub przy wykonywaniu określonych czynności, jeżeli dla danego stanowiska kolejowego jest on wymagany;
9)
posiada dodatkowe uprawnienia, jeżeli do wykonywania określonych czynności na danym stanowisku kolejowym są one wymagane na podstawie odrębnych przepisów.
2. 
Pracownik jest obowiązany odbywać doskonalenie zawodowe, zdawać egzamin okresowy oraz, jeżeli jest wymagany, egzamin weryfikacyjny.
3. 
Szczegółowe warunki, jakie są obowiązani spełniać pracownicy oraz osoby przyjmowane do pracy na stanowiskach kolejowych, w tym wymagane wykształcenie, program i zakres przygotowania zawodowego i wymagany czas jego trwania oraz zakres zagadnień egzaminacyjnych dla poszczególnych stanowisk kolejowych, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
4. 
Wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne, jakie są obowiązani spełniać pracownicy oraz osoby przyjmowane do pracy na stanowiskach kolejowych, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§  4. 
Do odbycia przygotowania zawodowego dopuszcza się osobę, która posiada:
1)
dyplom lub świadectwo potwierdzające wymagane wykształcenie;
2)
dokumenty potwierdzające staż pracy na innym stanowisku kolejowym lub przy wykonywaniu określonych czynności, jeżeli dla danego stanowiska kolejowego są wymagane;
3)
orzeczenie lekarskie potwierdzające zdolność fizyczną i psychiczną do wykonywania pracy na określonym stanowisku kolejowym, wydane przez uprawnionego lekarza.
§  5. 
1. 
Przygotowanie zawodowe w celu uzyskania kwalifikacji wymaganych na poszczególnych stanowiskach kolejowych organizuje pracodawca.
2. 
Pracodawca może zawrzeć z innym pracodawcą lub wyspecjalizowaną jednostką szkoleniową umowę w celu zorganizowania przygotowania zawodowego.
3. 
Pracodawca przekazuje pracownikowi odbywającemu przygotowanie zawodowe opracowany na dane stanowisko kolejowe program przygotowania zawodowego oraz dzienniczek przygotowania zawodowego, zwany dalej "dzienniczkiem", a także sprawuje nadzór nad przygotowaniem zawodowym, wyznaczając osobę kierującą tym przygotowaniem.
4. 
Osoba kierująca przygotowaniem zawodowym powinna posiadać kwalifikacje zawodowe właściwe dla tego przygotowania zawodowego.
§  6. 
Przygotowanie zawodowe obejmuje:
1)
szkolenie teoretyczne - polegające na zorganizowanym grupowym lub indywidualnym - w toku samokształcenia - zdobywaniu wiadomości w zakresie niezbędnym do wykonywania czynności na danym stanowisku kolejowym, określonym programem przygotowania zawodowego, zakończone uzyskaniem dokumentu potwierdzającego ukończenie szkolenia teoretycznego w przypadku, gdy szkolenie to było wymagane w programie przygotowania zawodowego;
2)
staż stanowiskowy - polegający na zapoznaniu z pracą na danym stanowisku kolejowym, której znajomość jest niezbędna do samodzielnego wykonywania czynności objętych przygotowaniem zawodowym;
3)
szkolenie praktyczne - polegające na zorganizowanym zdobywaniu umiejętności praktycznych i poznaniu zakresu obowiązków przez wykonywanie czynności w określonej komórce organizacyjnej pracodawcy, na określonym stanowisku kolejowym, pod nadzorem wykwalifikowanego pracownika, zwanego dalej "opiekunem";
4)
zajęcia próbne - polegające na samodzielnym wykonywaniu czynności lub ich części na stanowisku kolejowym pod nadzorem opiekuna.
§  7. 
1. 
Pracownik odbywający przygotowanie zawodowe dokumentuje jego przebieg w dzienniczku, w którym wymienia:
1)
dla stanowisk kolejowych dyżurny ruchu, nastawniczy, zwrotniczy, kierownik pociągu, ustawiacz, manewrowy, rewident taboru, automatyk, toromistrz oraz dróżnik przejazdowy - jednostki organizacyjne i obiekty eksploatacyjne, w których odbywało się przygotowanie zawodowe, oraz zakres wykonywanych czynności;
2)
dla stanowiska kolejowego prowadzący pojazdy kolejowe - jednostki organizacyjne, w których odbywało się przygotowanie zawodowe, i typy pojazdów kolejowych z napędem, na których odbywało się przygotowanie zawodowe, oraz podaje liczbę przejechanych kilometrów na tych pojazdach, z wyjątkiem pojazdów kolejowych specjalnych, które nie są przeznaczone do samodzielnej jazdy po czynnych torach kolejowych, dla których należy podać liczbę godzin pracy na danym typie pojazdu kolejowego na torze zamkniętym.
2. 
Odbycie przygotowania zawodowego potwierdza w dzienniczku kierownik jednostki, w której się ono odbywało.
§  8. 
Pracodawca może skrócić czas trwania przygotowania zawodowego, wliczając okresy zatrudnienia na podobnych stanowiskach kolejowych lub przygotowanie, które pracownik odbył zgodnie z programem nauczania w ukończonej szkole, pod warunkiem że zakres przygotowania jest zgodny z zakresem przygotowania zawodowego wymaganym na danym stanowisku kolejowym.

Rozdział  3

Warunki i sposób oceny zdolności fizycznych i psychicznych osób zatrudnionych na stanowiskach kolejowych

§  9. 
Oceny zdolności fizycznych i psychicznych do pracy na stanowiskach kolejowych dokonuje się po przeprowadzeniu profilaktycznych badań lekarskich i badań psychologicznych, obejmujących:
1)
badanie ogólne stanu zdrowia, przeprowadzone przez uprawnionego lekarza;
2)
specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, zlecone przez uprawnionego lekarza;
3)
badanie psychologiczne.
§  10. 
1. 
Profilaktyczne badania lekarskie dzielą się na badania:
1)
wstępne;
2)
okresowe;
3)
kontrolne.
2. 
Badania wstępne przeprowadza się przed zatrudnieniem na stanowisku kolejowym, a także przed przeniesieniem do pracy na takie stanowisko.
3. 
Pracownicy podlegają badaniom okresowym w terminach określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
4. 
Uprawniony lekarz może poszerzyć zakres badań, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, o inne specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, a także wyznaczyć wcześniejszy termin badania, niż wynikałoby to z terminów określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne do prawidłowej oceny stanu zdrowia osoby przyjmowanej do pracy na stanowisku kolejowym albo pracownika.
5. 
Badania kontrolne przeprowadza się:
1)
w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej chorobą trwającą dłużej niż 30 dni;
2)
w przypadku uczestniczenia pracownika w poważnym wypadku kolejowym;
3)
przed rozpoczęciem przygotowania zawodowego, po ukończeniu którego pracownik będzie wykonywał czynności na stanowisku kolejowym o wyższych wymaganiach zdrowotnych lub w warunkach innego rodzaju narażenia zawodowego;
4)
w przypadku podejrzenia utraty przez pracownika zdolności fizycznych i psychicznych do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku kolejowym;
5)
w przypadku powrotu pracownika do pracy na stanowisku kolejowym po przerwie trwającej dłużej niż 6 miesięcy;
6)
przed rozwiązaniem stosunku pracy z pracownikiem, który pracował w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub warunkach uciążliwych, albo przed przeniesieniem go z tego stanowiska kolejowego na stanowisko kolejowe, na którym warunki szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe nie występują.
6. 
Badania kontrolne przeprowadza się poza terminami wynikającymi z częstotliwości wykonywania badań okresowych.
§  11. 
1. 
Badania psychologiczne wykonuje się:
1)
przy każdym badaniu wstępnym;
2)
co 4 lata - w ramach badań okresowych;
3)
co 2 lata - w ramach badań okresowych u pracowników powyżej 50 roku życia zatrudnionych na stanowisku kolejowym: prowadzący pojazdy kolejowe;
4)
w przypadku uczestniczenia pracownika w poważnym wypadku kolejowym.
2. 
Badania psychologiczne wykonuje się w ramach badania kontrolnego, jeżeli lekarz wykonujący badanie uzna to za niezbędne do wydania orzeczenia.
3. 
Po przeprowadzonym badaniu psychologicznym psycholog dokonuje oceny psychologicznej przydatności zawodowej do pracy na określonym stanowisku kolejowym.
§  12. 
Badanie psychologiczne przeprowadza psycholog, uwzględniając czynniki ryzyka zawodowego i szczególne wymogi sprawności psychicznych w transporcie kolejowym oraz metodykę badań psychologicznych.
§  13. 
1. 
Profilaktyczne badania lekarskie wykonuje się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.
2. 
Skierowanie zawiera:
1)
określenie rodzaju profilaktycznego badania lekarskiego;
2)
w przypadku badania wstępnego - określenie stanowiska kolejowego, na którym osoba przyjmowana do pracy ma być zatrudniona, oraz czynności wykonywanych przez osobę przyjmowaną do pracy;
3)
w przypadku badania okresowego - określenie stanowiska kolejowego, na którym pracownik jest zatrudniony, oraz czynności wykonywanych przez pracownika;
4)
informacje o czynnikach szkodliwych dla zdrowia lub warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, występujących na danym stanowisku kolejowym.
§  14. 
1. 
Profilaktyczne badania lekarskie przeprowadza uprawniony lekarz samodzielnie, uwzględniając wyniki specjalistycznych badań konsultacyjnych i badań dodatkowych oraz ocenę psychologicznej przydatności zawodowej do pracy na określonym stanowisku kolejowym dokonaną przez psychologa.
2. 
Profilaktyczne badania lekarskie przeprowadza się z uwzględnieniem:
1)
skierowania, o którym mowa w § 13 ust. 1;
2)
wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia;
3)
charakterystyki stanowisk kolejowych, określonej w załączniku nr 3 do rozporządzenia;
4)
§ 6 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy.
3. 
Zakres badań wstępnych i okresowych obejmuje:
1)
ogólne badanie lekarskie ze szczególnym uwzględnieniem oceny stanu układu krążenia i układu oddechowego, stanu psychicznego i sprawności narządu ruchu;
2)
badanie narządu wzroku wykonywane przez lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie okulistyki;
3)
badanie narządu słuchu i równowagi oraz aparatu głosowego, z uwzględnieniem audiogramu, wykonywane przez lekarza posiadającego specjalizację w dziedzinie otorynolaryngologii;
4)
badanie krwi, w tym: morfologię z rozmazem, glikemię na czczo, aminotransferazy i gamma-glutamylo-transpeptydazę oraz badanie ogólne moczu;
5)
badanie w kierunku objawów wskazujących na uzależnienie lub nadużywanie alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu - dotyczy badań wstępnych, a w przypadku badań okresowych - jeżeli istnieją wskazania;
6)
badanie elektrokardiograficzne w spoczynku;
7)
inne specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, jeżeli są potrzebne do oceny zdolności fizycznej i psychicznej badanego.
4. 
Zakres badań kontrolnych obejmuje:
1)
badanie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1;
2)
inne specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, jeżeli są potrzebne do właściwej oceny spełniania wymagań, ze szczególnym uwzględnieniem tych narządów i układów, których funkcjonowanie było zaburzone lub stało się powodem skierowania na badania.
5. 
Rodzaj i zakres specjalistycznych badań konsultacyjnych oraz badań dodatkowych przy badaniu kontrolnym określa uprawniony lekarz, który ocenia także, czy do wydania orzeczenia niezbędne jest przeprowadzenie badania psychologicznego.
6. 
Uprawniony lekarz rozszerza zakres badań wstępnych albo okresowych w przypadku, gdy wynika to z narażenia na czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe, występujące na danym stanowisku kolejowym.
7. 
Wyniki badań laboratoryjnych, z wyjątkiem badania poziomu glikemii na czczo, uznaje się za miarodajne, jeżeli od ich wykonania minęło nie więcej niż 6 miesięcy.
§  15. 
Przed rozpoczęciem badania uprawniony lekarz, lekarz wykonujący specjalistyczne badania konsultacyjne lub badania dodatkowe oraz psycholog:
1)
potwierdzają tożsamość osoby skierowanej na badanie;
2)
upewniają się, czy pracownik nie zgłosił się na badanie bezpośrednio po nocnej zmianie lub w stanie uniemożliwiającym ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do pracy - w takim przypadku należy odmówić przeprowadzenia badania i ustalić nowy termin, powiadamiając o tym pisemnie właściwego pracodawcę.
§  16. 
1. 
Przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do pracy pracownika zatrudnionego na stanowisku kolejowym dłużej niż 5 lat uprawniony lekarz uwzględnia stopień przystosowania zawodowego.
2. 
Przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do pracy pracownika, który wykonuje dodatkowe czynności, wykraczające poza zakres czynności określonych dla jego stanowiska pracy, uwzględnia się wymagania zdrowotne przewidziane dla tych czynności.
§  17. 
Osoby przyjmowane do pracy na stanowiskach kolejowych albo pracowników uznaje się za zdolnych do pracy na tych stanowiskach, jeżeli:
1)
w wyniku badania ogólnego stanu zdrowia, z uwzględnieniem wyników specjalistycznych badań konsultacyjnych oraz badań dodatkowych, nie stwierdzono istotnych zmian chorobowych ani nieprawidłowości lub stwierdzone zmiany w nieznacznym stopniu ograniczają sprawność ustroju, lecz nie powodują niezdolności do wykonywania czynności na danym stanowisku pracy;
2)
spełniają wymagania zdrowotne, fizyczne i psychiczne określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia;
3)
uzyskali pozytywną ocenę psychologicznej przydatności zawodowej do pracy na określonym stanowisku kolejowym wydaną przez psychologa.

Rozdział  4

Jednostki uprawnione do oceny zdolności fizycznej i psychicznej osób przyjmowanych do pracy na stanowiskach kolejowych oraz pracowników oraz tryb orzekania o tej zdolności

§  18. 
1. 
Jednostkami uprawnionymi do oceny zdolności fizycznej i psychicznej osób przyjmowanych do pracy na stanowiskach kolejowych oraz pracowników są:
1)
komórki organizacyjne Kolejowego Zakładu Medycyny Pracy;
2)
Centrum Naukowe Medycyny Kolejowej.
2. 
Lekarze posiadający specjalizację w dziedzinie okulistyki oraz lekarze posiadający specjalizację w dziedzinie otorynolaryngologii, przeprowadzający specjalistyczne badania profilaktyczne osób przyjmowanych do pracy na stanowiskach kolejowych oraz pracowników powinni posiadać kwalifikacje określone w przepisach o służbie medycyny pracy.
3. 
Psycholodzy dokonujący oceny psychologicznej przydatności zawodowej do pracy na stanowiskach kolejowych powinni posiadać kwalifikacje określone w przepisach o służbie medycyny pracy.
4. 
W przypadku gdy pracownik uczestniczył w poważnym wypadku kolejowym, badania psychologiczne przeprowadza się w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej.
§  19. 
W siedzibach Kolejowych Ośrodków Medycyny Pracy Kolejowego Zakładu Medycyny Pracy oraz w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej powołuje się komisje lekarskie.
§  20. 
1. 
Komisje lekarskie w siedzibach Kolejowych Ośrodków Medycyny Pracy Kolejowego Zakładu Medycyny Pracy są powołane do:
1)
orzekania o zdolności do pracy w przypadku wniesienia odwołania od orzeczenia wydanego przez uprawnionego lekarza;
2)
orzekania o zdolności do pracy w przypadku, gdy pracownik uczestniczył w poważnym wypadku kolejowym.
2. 
Komisje lekarskie w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej są powołane do orzekania o zdolności do pracy w przypadku wniesienia odwołania od orzeczenia wydanego przez komisję lekarską w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
3. 
W skład komisji lekarskiej orzekającej w przypadku wniesienia odwołania nie może wchodzić uprawniony lekarz, który wydał orzeczenie, od którego jest rozpatrywane odwołanie.
4. 
Komisja lekarska orzekająca w przypadku wniesienia odwołania może wystąpić do pracodawcy badanego pracownika o informacje niezbędne do pracy komisji, a także zaprosić przedstawiciela pracodawcy do udziału w pracach komisji.
5. 
Przedstawiciel pracodawcy badanego pracownika nie bierze udziału w badaniu lekarskim i nie może być przy nim obecny. Powinien on scharakteryzować badanego, warunki środowiska pracy, sposób wykonywania pracy i szczególne wymagania sprawnościowe.
§  21. 
1. 
Po przeprowadzeniu profilaktycznego badania lekarskiego i badania psychologicznego uprawniony lekarz wydaje orzeczenie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na określonym stanowisku pracy albo istnienie takich przeciwwskazań.
2. 
Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, uprawniony lekarz wpisuje do orzeczenia lekarskiego, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia, oraz do indywidualnej dokumentacji medycznej osoby przyjmowanej do pracy na stanowisku kolejowym albo dokumentacji pracownika.
3. 
Uprawniony lekarz wyznacza datę kolejnego badania okresowego i wpisuje ją do orzeczenia lekarskiego.
4. 
Wyniki badań, rozpoznanie oraz ewentualną konieczność pracy w szkłach korekcyjnych lub soczewkach kontaktowych należy wpisać do indywidualnej dokumentacji medycznej osoby przyjmowanej do pracy na stanowisku kolejowym albo dokumentacji pracownika.
5. 
Konieczność pracy w szkłach korekcyjnych lub soczewkach kontaktowych należy dodatkowo wpisać do orzeczenia lekarskiego.
6. 
Orzeczenie lekarskie wystawia się w 2 egzemplarzach, z których jeden otrzymuje odpowiednio osoba przyjmowana do pracy na stanowisku kolejowym albo pracownik, a drugi pracodawca. Kopię orzeczenia lekarskiego umieszcza się w indywidualnej dokumentacji medycznej osoby przyjmowanej do pracy na stanowisku kolejowym albo dokumentacji pracownika.
7. 
Rejestr wydanych orzeczeń prowadzi się oddzielnie dla każdego pracodawcy.
§  22. 
1. 
Jeżeli osoba przyjmowana do pracy na stanowisku kolejowym albo pracownik lub pracodawca nie zgadza się z treścią orzeczenia wydanego przez uprawnionego lekarza, może złożyć w terminie 7 dni od dnia wydania tego orzeczenia pisemne odwołanie.
2. 
Odwołanie składa się do uprawnionego lekarza, który wydał orzeczenie. Odwołanie wraz z uwierzytelnioną kopią dokumentacji medycznej badania lekarz przekazuje w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania do właściwej terenowo komisji lekarskiej w siedzibie Kolejowego Ośrodka Medycyny Pracy Kolejowego Zakładu Medycyny Pracy.
3. 
W terminie 14 dni od dnia złożenia odwołania przeprowadza się ponowne badanie.
4. 
Przepisy § 14 ust. 2 pkt 2-4, ust. 3, 4 i 7, § 16 ust. 2, § 17 i § 21 ust. 4-6 stosuje się przy przeprowadzaniu ponownych badań. Przepisy § 14 ust. 5 i 6, § 15, § 16 ust. 1 i § 21 ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio.
§  23. 
1. 
Jeżeli pracownik lub pracodawca nie zgadza się z treścią orzeczenia wydanego przez komisję lekarską w siedzibie Kolejowego Ośrodka Medycyny Pracy Kolejowego Zakładu Medycyny Pracy w przypadku, o którym mowa w § 20 ust. 1 pkt 2, może złożyć w terminie 7 dni od dnia wydania tego orzeczenia pisemne odwołanie.
2. 
Odwołanie składa się do komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie. Odwołanie wraz z uwierzytelnioną kopią dokumentacji medycznej badania komisja lekarska przekazuje w ciągu 7 dni od dnia jego otrzymania do komisji lekarskiej w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej.
3. 
W terminie 14 dni od dnia złożenia odwołania przeprowadza się ponowne badanie.
4. 
Przepisy § 14 ust. 2 pkt 2-4, ust. 3, 4 i 7, § 16 ust. 2, § 17 i § 21 ust. 4-6 stosuje się przy przeprowadzaniu ponownych badań. Przepisy § 14 ust. 5 i 6, § 15, § 16 ust. 1 i § 21 ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio.
§  24. 
1. 
Orzeczenie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na określonym stanowisku pracy albo istnienie takich przeciwwskazań wydane w trybie odwoławczym, komisja lekarska wpisuje do orzeczenia lekarskiego wydanego w trybie odwoławczym, którego wzór określa załącznik nr 5 do rozporządzenia, oraz do indywidualnej dokumentacji medycznej osoby przyjmowanej do pracy na stanowisku kolejowym albo dokumentacji pracownika.
2. 
Orzeczenie wydane w trybie odwoławczym jest ostateczne.

Rozdział  5

Sposób powoływania i tryb pracy komisji egzaminacyjnych stwierdzających kwalifikacje pracowników, autoryzacje oraz wzory dokumentów potwierdzających te kwalifikacje

§  25. 
1. 
Komisję egzaminacyjną powołuje i odwołuje, na wniosek pracodawcy lub wyspecjalizowanej jednostki szkoleniowej, Prezes Urzędu Transportu Kolejowego. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego odmawia powołania komisji, w przypadku gdy kandydat na przewodniczącego, kandydat na członka komisji lub kandydat na sekretarza komisji był w składzie komisji egzaminacyjnej odwołanej na podstawie ust. 3.
2. 
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego może upoważnić do powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej właściwego miejscowo dyrektora oddziału Terenowego Urzędu Transportu Kolejowego, a w przypadku braku dyrektora oddziału terenowego Urzędu Transportu Kolejowego inne osoby spośród pracowników oddziału terenowego Urzędu Transportu Kolejowego lub Urzędu Transportu Kolejowego.
3. 
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego odwołuje komisję w przypadku stwierdzenia rażącego naruszenia przez komisję przepisów rozporządzenia lub skazania przewodniczącego, członka lub sekretarza komisji prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo: karne skarbowe, przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, bezpieczeństwu powszechnemu, mieniu, obrotowi gospodarczemu i interesom majątkowym w obrocie cywilnoprawnym, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, prawom osób wykonujących pracę zarobkową oraz wiarygodności dokumentów.
4. 
Wniosek o powołanie komisji egzaminacyjnej zawiera informacje dotyczące wykształcenia i kwalifikacji posiadanych przez kandydatów na przewodniczącego i członków komisji oraz oświadczenia kandydatów na przewodniczącego, członków komisji oraz sekretarza komisji o niekaralności prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w ust. 3.
5. 
Do składu komisji egzaminacyjnej powołuje się:
1)
przewodniczącego, posiadającego wykształcenie wyższe, kwalifikacje zawodowe odpowiadające zakresowi tematyki pracy osób egzaminowanych i co najmniej 4-letni staż pracy w obrębie danej dziedziny pracy na stanowisku podlegającym egzaminowaniu i który nie został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w ust. 3;
2)
co najmniej dwóch członków, posiadających wykształcenie co najmniej średnie, kwalifikacje zawodowe odpowiadające zakresowi tematyki pracy osób egzaminowanych i co najmniej 4-letni staż pracy w obrębie danej dziedziny pracy na stanowisku podlegającym egzaminowaniu, którzy nie zostali skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w ust. 3;
3)
sekretarza komisji - osobę, która nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa, o których mowa w ust. 3, wyznaczoną przez pracodawcę lub wyspecjalizowaną jednostkę szkoleniową.
6. 
Kopie dokumentów zawierających informacje, o których mowa w ust. 4, potwierdzone za zgodność z oryginałem przez osobę przyjmującą dokumenty, przechowuje wnioskodawca.
7. 
Obsługę administracyjną komisji egzaminacyjnej zapewnia pracodawca lub wyspecjalizowana jednostka szkoleniowa.
§  26. 
1. 
Komisja egzaminacyjna przeprowadza egzamin kwalifikacyjny na wniosek pracodawcy o przeprowadzenie egzaminu kwalifikacyjnego.
2. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, pracodawca składa w jednostce organizacyjnej pracodawcy, przy którym została powołana komisja egzaminacyjna, albo w wyspecjalizowanej jednostce szkoleniowej.
3. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć następujące dokumenty osób egzaminowanych:
1)
kopię dyplomu lub świadectwa potwierdzającego wymagane wykształcenie;
2)
dzienniczek;
3)
dowód uiszczenia opłaty za egzamin kwalifikacyjny, o ile jest ona wymagana;
4)
kopię programu przygotowania zawodowego, o którym mowa w § 5 ust. 3;
5)
dokument potwierdzający ukończenie szkolenia teoretycznego, o ile było wymagane w programie przygotowania zawodowego;
6)
kopię orzeczenia lekarskiego.
§  27. 
Przewodniczący komisji egzaminacyjnej:
1)
dopuszcza osoby do egzaminu kwalifikacyjnego, a w przypadku stwierdzenia braków we wniosku, o którym mowa w § 26 ust. 1, wzywa do usunięcia stwierdzonych braków w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania;
2)
wyznacza termin i miejsce przeprowadzenia egzaminu kwalifikacyjnego;
3)
wyznacza spośród członków komisji egzaminacyjnej osoby do przeprowadzenia egzaminu praktycznego oraz części pisemnej egzaminu teoretycznego, zwane dalej "zespołem egzaminacyjnym";
4)
wyznacza, w porozumieniu z pracodawcą, terminy egzaminów poprawkowych;
5)
przydziela dla poszczególnych członków komisji egzaminacyjnej zakres zagadnień egzaminacyjnych w celu opracowania zadań egzaminu praktycznego, zestawów pytań lub testów części pisemnej oraz zestawów pytań części ustnej egzaminu teoretycznego;
6)
zatwierdza, na wniosek członków komisji egzaminacyjnej, zadania egzaminu praktycznego, zestawy pytań lub testów części pisemnej oraz zestawy pytań części ustnej egzaminu teoretycznego, opracowane na podstawie zagadnień egzaminacyjnych określonych dla danego stanowiska kolejowego w części III załącznika nr 1 do rozporządzenia;
7)
powiadamia pisemnie właściwego miejscowo dyrektora oddziału terenowego Urzędu Transportu Kolejowego o terminie i miejscu przeprowadzenia egzaminu.
§  28. 
1. 
Członkowie komisji egzaminacyjnej, w zakresie przydzielonego im zakresu zagadnień egzaminacyjnych, opracowują zadania egzaminu praktycznego, zestawy pytań lub testów części pisemnej oraz zestawy pytań części ustnej egzaminu teoretycznego.
2. 
Do czasu rozpoczęcia egzaminu i ogłoszenia tematów ich treść nie może być ujawniona.
§  29. 
1. 
Komisja egzaminacyjna przeprowadza egzamin kwalifikacyjny w terminie 30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku o jego przeprowadzenie.
2. 
Osoba dopuszczona do egzaminu kwalifikacyjnego co najmniej na 7 dni przed terminem egzaminu zostaje pisemnie, za potwierdzeniem odbioru, zawiadomiona o jego terminie i miejscu.
§  30. 
1. 
Egzamin kwalifikacyjny składa się z egzaminu teoretycznego oraz z egzaminu praktycznego.
2. 
Zakres zagadnień egzaminacyjnych dla poszczególnych stanowisk kolejowych określa część III załącznika nr 1 do rozporządzenia.
3. 
Zakres zagadnień egzaminacyjnych dla danego stanowiska kolejowego określony w części III załącznika nr 1 do rozporządzenia jest podstawą do opracowania zadań egzaminu praktycznego, zestawów pytań lub testów części pisemnej oraz zestawów pytań części ustnej egzaminu teoretycznego.
§  31. 
1. 
Egzamin teoretyczny obejmuje sprawdzenie wiadomości i umiejętności określonych wymaganiami dla danego stanowiska kolejowego.
2. 
Egzamin teoretyczny składa się z części pisemnej i ustnej.
3. 
Część pisemna egzaminu teoretycznego może mieć formę pracy pisemnej lub testu jednokrotnego wyboru.
4. 
Osoba egzaminowana losowo wybiera, z przygotowanych przez członków komisji egzaminacyjnej, po jednym zestawie pytań lub teście do rozwiązania na części pisemnej oraz po jednym zestawie do części ustnej egzaminu teoretycznego w określonym zakresie tematycznym.
5. 
Czas na napisanie pracy pisemnej nie powinien przekraczać 3 godzin.
§  32. 
1. 
W przypadku gdy część pisemna egzaminu teoretycznego jest przeprowadzana w formie testu dla każdej egzaminowanej grupy osób poddawanych jednocześnie egzaminowi, należy przygotować różne zestawy testów w liczbie nie mniejszej niż liczba zdających plus jeden.
2. 
Liczbę pytań testowych, nie mniejszą niż 30 pytań w zestawie, określa przewodniczący komisji egzaminacyjnej.
3. 
Czas trwania części pisemnej egzaminu teoretycznego w formie testu nie może być dłuższy niż wynikający z pomnożenia liczby pytań testowych przez 3 minuty, przy 3 wariantach odpowiedzi.
4. 
Część pisemną egzaminu teoretycznego w formie testu uważa się za zdaną, jeżeli liczba uzyskanych punktów wynosi co najmniej 2/3 możliwych do uzyskania w zestawie testowym.
§  33. 
1. 
Warunkiem dopuszczenia do części ustnej egzaminu teoretycznego jest uzyskanie pozytywnego wyniku z części pisemnej egzaminu teoretycznego.
2. 
Komisja egzaminacyjna przeprowadza część ustną egzaminu teoretycznego w pełnym składzie, z tym że poszczególni członkowie komisji zadają pytania w zakresie tematycznym zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami.
§  34. 
W przypadku uzyskania negatywnego wyniku egzaminu teoretycznego przewodniczący komisji egzaminacyjnej wyznacza termin egzaminu teoretycznego poprawkowego, który jest przeprowadzany zgodnie z § 31-33, nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia wyniku egzaminu.
§  35. 
Pozytywny wynik egzaminu teoretycznego stanowi warunek dopuszczenia osoby egzaminowanej do egzaminu praktycznego.
§  36. 
1. 
Egzamin praktyczny polega na sprawdzeniu umiejętności samodzielnego wykonania przez osobę egzaminowaną określonych czynności zgodnie z losowo wybranymi zadaniami do realizacji na danym stanowisku kolejowym.
2. 
Zakres egzaminu praktycznego dla danego stanowiska kolejowego określony w części III załącznika nr 1 do rozporządzenia może obejmować także sporządzenie przez osobę egzaminowaną dokumentacji związanej z pracą na tym stanowisku kolejowym.
3. 
Egzamin praktyczny przeprowadza się na stanowisku w miejscu pracy lub w warunkach analogicznych do stanowiska i miejsca pracy.
4. 
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu praktycznego jest ukończenie szkolenia teoretycznego, o ile jest ono wymagane w programie przygotowania zawodowego.
5. 
Egzamin praktyczny przeprowadza co najmniej dwuosobowy zespół egzaminacyjny wyznaczony przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej stosownie do posiadanych kwalifikacji w zakresie specjalności osób egzaminowanych.
6. 
Z przebiegu egzaminu praktycznego sekretarz komisji sporządza protokół, w którym stwierdza wynik egzaminu, a zespół egzaminacyjny i członkowie komisji go podpisują.
7. 
Do protokołu z egzaminu praktycznego należy dołączyć sporządzoną przez kandydata dokumentację z egzaminu praktycznego (rozkazy pisemne, wykresy), o ile jej sporządzenie było wymagane.
8. 
W przypadku uzyskania na egzaminie praktycznym wyniku negatywnego, przewodniczący komisji egzaminacyjnej wyznacza termin egzaminu praktycznego poprawkowego, który jest przeprowadzany zgodnie z ust. 1-7, nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia egzaminu praktycznego.
§  37. 
1. 
Z przebiegu egzaminu kwalifikacyjnego sekretarz komisji sporządza protokół, który określa wyniki egzaminów uzyskane przez poszczególne osoby egzaminowane. Protokół podpisują członkowie komisji egzaminacyjnej.
2. 
Protokół, o którym mowa w ust. 1, przewodniczący komisji egzaminacyjnej przekazuje pracodawcy, a jego kopię dyrektorowi właściwego miejscowo oddziału terenowego Urzędu Transportu Kolejowego.
§  38. 
Komisja egzaminacyjna, na podstawie uzyskanego przez osobę egzaminowaną pozytywnego wyniku egzaminu, wydaje świadectwo zdania egzaminu kwalifikacyjnego, którego wzór określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.
§  39. 
W świadectwie zdania egzaminu kwalifikacyjnego dla prowadzącego pojazdy kolejowe określa się rodzaj trakcji.
§  40. 
Pracodawca oraz wyspecjalizowana jednostka szkoleniowa prowadzą rejestr przeprowadzonych egzaminów oraz zapewniają przechowywanie dokumentacji z przeprowadzonych egzaminów.
§  41. 
1. 
Pracodawca na podstawie świadectwa zdania egzaminu kwalifikacyjnego, zaliczonej jazdy próbnej oraz po uzyskaniu autoryzacji wydaje dla prowadzącego pojazdy kolejowe prawo kierowania pojazdem kolejowym, którego wzór określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.
2. 
Pracownikowi uprawnionemu do wykonywania czynności na stanowisku maszynisty na podstawie licencji maszynisty oraz świadectwa maszynisty oraz pracownikowi, który posiada odpis świadectwa maszynisty wydany przez przewoźnika kolejowego lub zarządcę infrastruktury, stwierdzający, że wykonywał on uprzednio czynności na stanowisku maszynisty, pracodawca wydaje prawo kierowania pojazdem kolejowym uprawniające do wykonywania czynności na stanowisku prowadzącego pojazdy kolejowe w specjalności:
1)
prowadzący pojazdy kolejowe specjalne, które nie są przeznaczone do samodzielnej jazdy po czynnych torach kolejowych,
2)
prowadzący pojazdy kolejowe wyłącznie w obrębie bocznicy kolejowej,
3)
prowadzący pojazdy kolejowe po liniach kolejowych, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym

- bez konieczności ukończenia szkolenia teoretycznego oraz praktycznego i zdania egzaminu kwalifikacyjnego.

3. 
Dla stanowiska prowadzący pojazdy kolejowe pracodawca może zwolnić osoby posiadające ważną licencję maszynisty z obowiązku przechodzenia szkolenia teoretycznego i części teoretycznej egzaminu kwalifikacyjnego, a osoby posiadające zaświadczenie o ukończeniu szkolenia na licencję maszynisty - z obowiązku przechodzenia szkolenia teoretycznego.
4. 
Pracodawca prowadzi rejestr wydanych praw kierowania pojazdem kolejowym.
§  42. 
1. 
Warunkiem dopuszczenia pracowników do wykonywania czynności na danym stanowisku kolejowym jest uzyskanie przez nich autoryzacji przeprowadzanej przez pracodawcę.
2. 
Autoryzację przeprowadza się:
1)
przed dopuszczeniem do wykonywania samodzielnie czynności na danym stanowisku kolejowym;
2)
w przypadku zmiany miejsca pracy, typu pojazdu kolejowego lub gdy przerwa w pracy na danym stanowisku kolejowym trwała dłużej niż 6 miesięcy;
3)
w przypadku wprowadzenia zmian organizacyjnych lub technicznych mających wpływ na sposób wykonywania czynności na danym stanowisku kolejowym.
3. 
Uzyskanie autoryzacji poprzedza się przeszkoleniem praktycznym na stanowisku w miejscu pracy. Pracodawca przeprowadza autoryzację, uwzględniając doświadczenie zawodowe pracownika oraz warunki w miejscu pracy.
4. 
Do zakresu autoryzacji dla stanowisk kolejowych kierownik pociągu oraz prowadzący pojazdy kolejowe należy dodatkowo sprawdzenie:
1)
wykonania obowiązkowych jazd w czynnej kabinie pojazdu kolejowego z napędem, z czego, o ile to możliwe, dwie należy wykonać między zmrokiem a świtem;
2)
znajomości odpowiednio infrastruktury kolejowej lub bocznic kolejowych według programu ustalonego przez pracodawcę.
5. 
Pracodawca przeprowadza okresową kontrolę znajomości odpowiednio infrastruktury kolejowej lub bocznic kolejowych przez pracowników zatrudnionych na stanowiskach kolejowych, o których mowa w ust. 4.
6. 
Przepisów ust. 4 nie stosuje się do stanowiska kolejowego prowadzącego pojazdy kolejowe w specjalności prowadzący pojazdy kolejowe specjalne, które nie są przeznaczone do samodzielnej jazdy po czynnych torach kolejowych.
§  43. 
1. 
Pracodawca wydaje pracownikom dokument upoważniający do wykonywania czynności na stanowisku kolejowym, którego wzór określa załącznik nr 8 do rozporządzenia.
2. 
Pracodawca prowadzi rejestr wydanych dokumentów, o których mowa w ust. 1.
§  44. 
1. 
Pracownicy podlegają doskonaleniu zawodowemu i egzaminom okresowym.
2. 
Egzamin okresowy przeprowadza się w formie testu jednokrotnego wyboru nie rzadziej niż raz na 4 lata, licząc od daty przeprowadzenia odpowiednio egzaminu kwalifikacyjnego, egzaminu weryfikacyjnego albo ostatniego egzaminu okresowego.
3. 
Liczbę pytań testowych, nie mniejszą niż 30 w zestawie, określa przewodniczący komisji egzaminacyjnej powoływanej przez pracodawcę lub wyspecjalizowaną jednostkę szkoleniową w składzie, o którym mowa w § 25 ust. 5.
4. 
Czas trwania egzaminu okresowego nie może być dłuższy niż wynikający z pomnożenia liczby pytań testowych przez 3 minuty, przy 3 wariantach odpowiedzi.
5. 
Egzamin okresowy uważa się za zdany, jeżeli liczba uzyskanych punktów wynosi co najmniej 2/3 możliwych do uzyskania w zestawie testowym.
6. 
Z egzaminu okresowego nie wystawia się oceny. Komisja egzaminacyjna określa wynik egzaminu jako pozytywny albo negatywny.
7. 
W przypadku uzyskania na egzaminie okresowym wyniku negatywnego, pracodawca określa termin egzaminu poprawkowego. Do poprawkowego egzaminu okresowego ust. 2-6 stosuje się. Poprawkowy egzamin okresowy można zdawać dwa razy.
§  45. 
Pracodawca kieruje pracownika do innego pracodawcy lub wyspecjalizowanej jednostki szkoleniowej w przypadku, gdy nie ma możliwości samodzielnego zorganizowania doskonalenia zawodowego lub przeprowadzenia egzaminu okresowego lub weryfikacyjnego.
§  46. 
1. 
Egzamin weryfikacyjny przeprowadza się w przypadku, gdy:
1)
pracownik został odsunięty od pracy na skutek stwierdzonych uchybień w pracy mogących spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ruchu kolejowego;
2)
ciągła przerwa w pracy na danym stanowisku kolejowym trwała dłużej niż 12 miesięcy lub pracownik nie uzyskał wyniku pozytywnego na egzaminie okresowym;
3)
wniosek o przeprowadzenie egzaminu weryfikacyjnego złożyła Państwowa Komisja Badania Wypadków Kolejowych lub komisja kolejowa w związku z udziałem pracownika w zdarzeniu kolejowym;
4)
pracodawca stwierdzi konieczność przeprowadzenia egzaminu w celu zminimalizowania zagrożeń zidentyfikowanych w ramach dokonanej oceny ryzyka.
2. 
Przed złożeniem wniosku o skierowanie pracownika na egzamin weryfikacyjny pracodawca kieruje pracownika do odbycia zajęć próbnych na stanowisku kolejowym, którego dotyczy egzamin weryfikacyjny, określając opiekuna oraz czas, termin i miejsce przeprowadzenia tych zajęć.
3. 
Komisja egzaminacyjna przeprowadza egzamin weryfikacyjny na wniosek pracodawcy o przeprowadzenie egzaminu weryfikacyjnego.
4. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 3, pracodawca składa w jednostce organizacyjnej pracodawcy, przy którym została powołana komisja egzaminacyjna, albo w wyspecjalizowanej jednostce szkoleniowej.
5. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się:
1)
dowód uiszczenia opłaty za egzamin, o ile jest wymagana;
2)
kopię orzeczenia lekarskiego;
3)
kopię świadectwa zdania egzaminu kwalifikacyjnego;
4)
potwierdzenie odbycia zajęć próbnych.
6. 
Do przeprowadzania egzaminu weryfikacyjnego stosuje się przepisy § 25, 27, § 30 ust. 2 i 3, § 31-36. Przepisy § 30 ust. 1, § 37 i § 38 stosuje się odpowiednio.
§  47. 
Wyniki egzaminów kwalifikacyjnego, weryfikacyjnego, okresowego oraz uzyskanie autoryzacji odnotowuje się w rejestrze egzaminów pracownika prowadzonym przez pracodawcę.

Rozdział  6

Wysokość wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnych oraz wysokość opłat związanych ze stwierdzeniem kwalifikacji pracowników oraz sposób uiszczania tych opłat

§  48. 
1. 
Za przeprowadzenie egzaminu kwalifikacyjnego, egzaminu weryfikacyjnego oraz egzaminu kwalifikacyjnego poprawkowego kierujący wniosek uiszcza opłatę egzaminacyjną w wysokości 100 PLN za każdą osobę zgłoszoną do egzaminu.
2. 
Nie uiszcza opłaty egzaminacyjnej pracodawca, przy którym została powołana komisja egzaminacyjna.
3. 
Opłatę egzaminacyjną uiszcza się na rachunek bankowy podmiotu, przy którym działa komisja egzaminacyjna.
§  49. 
1. 
Za udział w pracach komisji egzaminacyjnych przewodniczącemu oraz członkom komisji przysługuje wynagrodzenie.
2. 
Łączna wysokość wynagrodzenia komisji egzaminacyjnej powinna wynosić nie więcej niż 70% kwoty wyliczonej jako iloczyn liczby osób egzaminowanych oraz stawki opłaty egzaminacyjnej, o której mowa w § 48 ust. 1.
3. 
Wynagrodzenie przewodniczącego komisji egzaminacyjnej jest o 50% wyższe niż członka komisji.

Rozdział  7

Przepisy przejściowe i przepis końcowy

§  50. 
Komisje egzaminacyjne stwierdzające kwalifikacje pracowników zatrudnionych na stanowiskach, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, powołane na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowują uprawnienia do stwierdzania kwalifikacji tych pracowników.
§  51. 
1. 
Do spraw dotyczących profilaktycznych badań lekarskich, badań psychologicznych, ponownych badań oraz wniesionych odwołań, rozpoczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. 
Komisje lekarskie powołane w kolejowych poradniach medycyny pracy na podstawie przepisów dotychczasowych stają się komisjami lekarskimi w Kolejowych Ośrodkach Medycyny Pracy Kolejowego Zakładu Medycyny Pracy.
§  52. 
Do szkoleń i egzaminów pracowników zatrudnionych na stanowiskach, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, rozpoczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe.
§  53. 
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 18 stycznia 2021 r. 2

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

SZCZEGÓŁOWE WARUNKI, JAKIE SĄ OBOWIĄZANI SPEŁNIAĆ PRACOWNICY ORAZ OSOBY PRZYJMOWANE DO PRACY NA STANOWISKACH KOLEJOWYCH, W TYM WYMAGANE WYKSZTAŁCENIE, PROGRAM I ZAKRES PRZYGOTOWANIA ZAWODOWEGO I WYMAGANY CZAS JEGO TRWANIA ORAZ ZAKRES ZAGADNIEŃ EGZAMINACYJNYCH DLA POSZCZEGÓLNYCH STANOWISK KOLEJOWYCH

ZAŁĄCZNIK Nr  2 

WYMAGANIA ZDROWOTNE, FIZYCZNE I PSYCHICZNE, JAKIE SĄ OBOWIĄZANI SPEŁNIAĆ PRACOWNICY ORAZ OSOBY PRZYJMOWANE DO PRACY NA STANOWISKACH KOLEJOWYCH

1. Wymagania ogólne

Pracownik oraz osoba przyjmowana do pracy na stanowiskach, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 697 i 731), nie może cierpieć na żadne dolegliwości lub nie może przyjmować leków lub innych substancji, które mogą powodować:

1) nagłą utratę świadomości;

2) osłabienie uwagi lub zmniejszenie zdolności koncentracji;

3) nagłą utratę sprawności;

4) utratę równowagi lub koordynacji, zachowania patologiczne;

5) znaczące ograniczenie możliwości poruszania się.

2. Wymagania dotyczące narządu wzroku

2.1. Konieczne jest spełnienie następujących wymagań dotyczących narządu wzroku:

1) ostrość wzroku z korekcją lub bez wynosi 1,0, nie mniej niż 0,5 dla oka gorzej widzącego;

2) dopuszczalna maksymalna korekcja za pomocą soczewek kontaktowych lub szkieł wynosi przy nadwzroczności +5, a przy krótkowzroczności -8;

3) widzenie na odległości bliskie i pośrednie jest wystarczające z korekcją lub bez korekcji;

4) w przypadku używania soczewek kontaktowych albo szkieł należy okresowo sprawdzać wzrok przez specjalistę okulistyki;

5) widzenie barw jest prawidłowe, stwierdzone na podstawie badania takiego jak test Ishihary lub innego uznanego badania;

6) rozpoznawanie sygnałów barwnych jest prawidłowe, stwierdzone na podstawie testu opierającego się na rozpoznawaniu pojedynczych barw, a nie na różnicach względnych;

7) pole widzenia jest prawidłowe;

8) widzenie obuoczne jest zachowane;

9) poczucie kontrastu jest prawidłowe - dotyczy stanowisk: manewrowy, ustawiacz i prowadzący pojazdy kolejowe;

10) brak postępujących chorób oczu upośledzających widzenie;

11) kontrolowanie wzroku co roku lub w odstępach ustalonych przez lekarza medycyny pracy w przypadku posiadania implantów soczewek lub przeprowadzonych zabiegów keratotomii i keratektomii;

12) odporność na olśnienie jest prawidłowa - dotyczy stanowisk: manewrowy, ustawiacz i prowadzący pojazdy kolejowe.

2.2. Kolorowe soczewki kontaktowe i soczewki fotochromatyczne nie są dozwolone.

2.3. Szkła z filtrem UV są dozwolone.

3. Wymagania dotyczące słuchu, mowy i układu przedsionkowego

Konieczne jest spełnienie następujących wymagań:

1) słuch jest wystarczający do prowadzenia rozmowy telefonicznej i do usłyszenia sygnałów ostrzegawczych i komunikatów radiowych;

2) osoba badana słyszy szept każdym uchem oddzielnie z odległości 2 m;

3) niedosłuch ucha gorzej słyszącego jest na poziomie nie wyższym niż 40 dB przy częstotliwościach 500 i 1000 Hz;

4) niedosłuch ucha gorzej słyszącego jest na poziomie nie wyższym niż 45 dB przy częstotliwości 2000 Hz;

5) brak zaburzeń równowagi i układu przedsionkowego;

6) brak przewlekłych zaburzeń mowy przy uwzględnieniu konieczności przekazywania wiadomości w sposób głośny i wyraźny.

4. Wymagania dotyczące narządu ruchu

Narząd ruchu w zakresie kończyn górnych, kończyn dolnych i kręgosłupa jest wystarczająco sprawny.

5. Wymagania dotyczące psychologicznej przydatności zawodowej:

1) zdolności poznawcze - pamięć, uwaga i koncentracja, percepcja i rozumowanie,

2) sprawność psychomotoryczna - czas reakcji i koordynacja rąk,

3) komunikowanie się i osobowość

- umożliwiają bezpieczne wykonywanie obowiązków służbowych.

ZAŁĄCZNIK Nr  3 

CHARAKTERYSTYKA STANOWISK KOLEJOWYCH ORAZ TERMINY BADAŃ OKRESOWYCH

ZAŁĄCZNIK Nr  4

WZÓR

ORZECZENIE LEKARSKIE

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  5

WZÓR

ORZECZENIE LEKARSKIE

(wydane w trybie odwoławczym)

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  6

WZÓR

ŚWIADECTWO ZDANIA EGZAMINU KWALIFIKACYJNEGO NR ........./ WERYFIKACYJNEGO NR ......*

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  7

WZÓR

PRAWO KIEROWANIA POJAZDEM KOLEJOWYM

wzór

wzór

ZAŁĄCZNIK Nr  8

UPOWAŻNIENIE Nr ........

1 Na dzień ogłoszenia obwieszczenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej działem administracji rządowej - transport kieruje Minister Infrastruktury, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. poz. 2725).
2 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 30 grudnia 2014 r. w sprawie pracowników zatrudnionych na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz z prowadzeniem określonych rodzajów pojazdów kolejowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 46), które na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 2020 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 462) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Zmiany w prawie

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Problem osób, które w latach 2009-2019 przeszły na emeryturę w czerwcu, przez co - na skutek niekorzystnych zasad waloryzacji - ich świadczenia były nawet o kilkaset złotych niższe od tych, jakie otrzymywały te, które przeszły na emeryturę w kwietniu lub w maju, w końcu zostanie rozwiązany. Emerytura lub renta rodzinna ma - na ich wniosek złożony do ZUS - podlegać ponownemu ustaleniu wysokości. Zdaniem prawników to dobra regulacja, ale równie ważna i paląca jest sprawa wcześniejszych emerytur. Obie powinny zostać załatwione.

Grażyna J. Leśniak 06.11.2024
Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024