Konferencję zorganizowało ministerstwo zdrowia wspólnie z ministerstwem zdrowia Norwegii oraz Światową Organizacją Zdrowia, aby wymienić wiedze i doświadczenia na temat wyzwań i możliwych rozwiązań w obszarze starzenia się społeczeństwa.

Sekretarz Naczelnej Rady Lekarskiej Konstanty Radziwiłł podkreślał, że starzenie się społeczeństwa to wielki sukces, jednak "chodzi nie tylko o to, aby dożyć późnej starości, ale dożyć jej w zdrowiu i być aktywnym". Jak mówił, w 2013 roku w wielu rozwiniętych regionach odsetek osób do 15. roku życia był taki sam jak osób po 60. roku życia.- W 2050 roku osób po 60. roku życia będzie dwa razy więcej niż osób do 15. roku życia - dodał.

Radziwiłł wskazywał, że w związku z takim wyzwaniem należy przygotować się do opieki nad rosnącą grupą osób w starszym wieku, ale też myśleć o tym, jak dostosować wiele rozwiązań w społeczeństwie i otoczeniu.

Czytaj: Potrzebne centra aktywności i zespoły oceny zdrowia dla seniorów >>>

- To wyzwanie, abyśmy starzeli się w sposób zdrowy i aktywny - mówił wiceminister zdrowia Sławomir Neumann. Według niego obecnie osoby w podeszłym wieku obawiają się słowa senior, ponieważ kojarzy im się z osobami wymagającymi opieki. - Trzeba zmienić świadomość tak, aby ludzie starsi sami do siebie mieli bardziej pozytywne i aktywne nastawienie - mówił.

Dodał, że zadania związane ze starzejącym się społeczeństwem dotyczą całego rządu, ale też samorządów i organizacji samorządowych. Wiceminister podkreślał, że jest to także wyzwanie dla segmentu "srebrnej gospodarki" oferującego usługi dla osób starszych.

Jak mówił, Polska w związku ze zmianami demograficznymi podjęła już szereg działań, których celem jest podniesienie jakości życia osób starszych, a jednocześnie zwiększenia dzietności.
- Od stycznia ruszy Narodowy Instytut Geriatrii, który będzie centrum opieki medycznej nad osobami starszymi, a ponadto zespół naukowy będzie opracowywał programy zdrowotne dla społeczeństwa - zapowiedział.

Czytaj: Polscy seniorzy to mało aktywni emeryci >>>

- Aby zdrowo się starzeć, należy zdrowo żyć już jako dziecko lub młodzież - mówił Neumann. Dodał, że "obecnie widać pozytywne trendy; coraz więcej osób biega lub jeździ na rowerze, a samorządy inwestują w ścieżki rowerowe i miejsca aktywnego wypoczynku".

Ambasador Norwegii w Polsce Karsten Klepsvik podkreślił, że w norweskim resorcie zdrowia sekretarz stanu odpowiedzialny za osoby starsze ma 75 lat, co pokazuje podejście do polityki senioralnej. Podkreślał, że w Norwegii jest coraz więcej stulatków.

- Odsetek osób starszych w społeczeństwie rośnie, ale osoby te mają wpływ na różnorodność społeczeństwa - ocenił. Jak wyjaśnił, w Norwegii średnia długość życia to 83 lata, zaś wiek emerytalny to 63 lata. Jak mówił, czas po odejściu na emeryturę to lata z ogromnym potencjałem działań osób starszych. Klepsvik podkreślił, że rząd Norwegii zamierza dążyć do podniesienia wieku emerytalnego, ponieważ inaczej niezbędne byłoby podniesienie podatków.
- Zmiana podejścia społecznego do podniesienia wieku emerytalnego jest tu ogromnym wyzwaniem - mówił.

Czytaj także: Zagrożenia zdrowia publicznego: starzenie, niepełnosprawność, patologie >>>

Jak wskazywał, w związku ze starzeniem się społeczeństwa należy zmieniać także infrastrukturę tak, aby dostęp do placówek i budynków był łatwiejszy. Mówił także o potrzebie przeorganizowania opieki zdrowotnej tak, aby skupić się na prewencji i promocji zdrowego trybu życia, a także zapewnienia opieki w specjalnych ośrodkach.
- Możemy skierować starzenie się społeczeństwa na pozytywne tory - ocenił.

Dyrektor w norweskim ministerstwie zdrowia i opieki społecznej Steinar Barstad wyjaśnił, że obecnie polityka na rzecz osób starszych koncentruje się na strategii aktywnego starzenia się. Podkreślał, że obecnie pokolenie osób starszych różni się od pokolenia seniorów sprzed 20 lat.
- Obecna populacja osób starszych jest lepiej wykształcona, bardziej zamożna, ale to wiąże się z wyższymi wymaganiami tej grupy - mówił.



 

Według niego dużym wyzwaniem jest dostosowanie opieki zdrowotnej i większy nacisk na prewencję, aktywność przy jednoczesnym poszanowaniu samodzielności pacjentów.(pap)