Zdaniem Rzecznika należy określić, kto ma organizować i nadzorować transport, jakim środkiem komunikacji powinien się on odbywać oraz określić zasady, które zapobiegną agresji, czy też samowolnemu oddaleniu się pacjenta.
Zarówno w 2013 roku, jak i obecnie obowiązek ten spada na administrację szpitali psychiatrycznych, mimo że dyrektorzy placówek w przypadku pacjentów szczególnie niebezpiecznych oczekują pomocy ze strony policji.
Konieczność rozwiązania prawnego powyższych kwestii sygnalizowali uczestnicy cyklu seminariów „Środki zabezpieczające w psychiatrii”, organizowanych przez Klinikę Psychiatrii Sądowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie w 2013 roku. Wskazywano tam na potrzebę określenia zakresu współpracy pracowników medycznych z sądem, który orzekł środek zabezpieczający, oraz funkcjonariuszami policji i służbami ratunkowymi w czasie konwojowania osób psychicznie chorych i potencjalnie niebezpiecznych dla siebie i otoczenia.
Rzecznik zwraca uwagę, że wobec braku ustaleń możliwa jest sytuacja, w której pacjent szpitala psychiatrycznego będzie konwojowany środkami transportu publicznego, co budzi uzasadnione obawy o bezpieczeństwo pasażerów. W opinii Ministerstwa Zdrowia uzasadnione jest wprowadzenie do ustawy z 6 czerwca 1997 roku Kodeks karny wykonawczy przepisów dotyczących konwojowania osób, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający. W związku z tym Rzecznik zwrócił się do ministra sprawiedliwości o podjęcie inicjatywy legislacyjnej w powyższej kwestii.
Źródło: ww.rpo.gov.pl