Według prawniczki prawo to zostało zagwarantowane co do zasady pacjentowi, wyłącznemu dysponentowi tego dobra i zostało uregulowane głównie w Ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, w Ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz w Kodeksie Etyki Lekarskiej.
Zapewnienia realizacji tego prawa można dochodzić na drodze karnej, cywilnej i administracyjnej oraz pozasądowej odpowiedzialności pracowników medycznych – zawodowej i dyscyplinarnej.
Prawo takie w określonych ustawowo przypadkach może posiadać również przedstawiciel ustawowy lub opiekun faktyczny pacjenta bądź też sąd opiekuńczy. Stanowi to jednak, wyjątek od generalnej zasady, iż pacjent jest jedynym dysponentem tego dobra, a tym samym wyłącznym podmiotem uprawnionym do decydowania o ewentualnym podjęciu czynności lekarskich względem niego.
Jolanta Tina Pietrkiewicz
Cały tekst na portalu www.prawoamedycyna.pl