Według prawniczki prawo to zostało zagwarantowane co do zasady pacjentowi, wyłącznemu dysponentowi tego dobra i zostało uregulowane głównie w Ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta,  w Ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz w  Kodeksie Etyki Lekarskiej.


Z
apewnienia realizacji tego prawa można dochodzić na drodze karnej, cywilnej i administracyjnej oraz pozasądowej odpowiedzialności pracowników medycznych – zawodowej i dyscyplinarnej.

Prawo takie w określonych ustawowo przypadkach może posiadać również przedstawiciel ustawowy lub opiekun faktyczny pacjenta bądź też sąd opiekuńczy. Stanowi to jednak, wyjątek od generalnej zasady, iż pacjent jest jedynym dysponentem tego dobra, a tym samym wyłącznym podmiotem uprawnionym do decydowania o ewentualnym podjęciu czynności lekarskich względem niego.

Jolanta Tina Pietrkiewicz

Cały tekst na portalu www.prawoamedycyna.pl