Rozporządzenie jest efektem prac prowadzonych we współpracy z szerokim gronem ekspertów, a także przedstawicieli podmiotów leczniczych. Poprzednie rozporządzenie regulujące te zagadnienia z 8 lipca 2015 r. w sprawie zaleceń dotyczących standardu rachunku kosztów u świadczeniodawców - Dz. U. poz. 1126 - zostało uchylone z dniem 6 marca 2020 r.
Główne powody dla procedowania projektu rozporządzenia
- niedostosowanie się świadczeniodawców do zaleceń odnoszących się do standardu rachunku kosztów określonych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 8 lipca 2015 r. w sprawie zaleceń dotyczących standardu rachunku kosztów u świadczeniodawców (Dz. U. poz. 1126)
- niedostosowanie wymagań obowiązującego rozporządzenia do realizacji celu ustawowego wprowadzenia standardu rachunku kosztów związanego z procesem taryfikacji świadczeń zdrowotnych
- potrzeba ujednolicenia sposobu identyfikowania, gromadzenia, przetwarzania, prezentowania i interpretowania informacji o kosztach świadczeń opieki zdrowotnej do celów porównywania działalności świadczeniodawców oraz zestawiania ze sobą względem wybranych wskaźników ekonomicznych
Najważniejsze regulacje
Kluczowe regulacje wskazane w rozporządzeniu odnoszą się do: ewidencji kosztów według kryterium rodzajowego - konta zespołu "4", OPK - w zakresie zasad ich tworzenia i przypisywania kodów funkcji oraz specjalności, stosowania rozdzielników kosztów wspólnych, kluczy podziałowych, ustalania sposobu wyceny procedur, a także ewidencji kosztów zarządu i kosztów ogólnozakładowych.
Ze względu na dużą różnorodność w płaszczyźnie form udzielania jak i rozliczania świadczeń opieki zdrowotnej, rozporządzenie nie określa sposobu kalkulacji tzw. gotowości i kosztów niewykorzystanych zasobów. Kalkulacje te mogą być prowadzone przez świadczeniodawców w oparciu o zasady wskazane w metodyce taryfikacji świadczeń opieki zdrowotnej (mówi o niej art. 31n pkt 2 ustawy), a także indywidualne uwarunkowania danego podmiotu leczniczego.
Rozporządzenie ma wejść w życie z dniem 1 stycznia 2021 roku.