Nowe przepisy miałyby być stosowane do świadczeń udzielanych od 1 stycznia 2017 roku.
Jak wskazano w uzasadnieniu projektu rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie ministra zdrowia z 6 listopada 2013 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych (Dz. U. poz. 1505 z późn. zm.), zgodnie z szacunkowymi danymi do leczenia dorosłych chorych ze śpiączką kwalifikować ma się około 100 pacjentów rocznie.
Realny koszt osobodnia w oparciu o wyniki Kliniki Budzik, oszacowano na około 650 złotych, zaś roczny koszt rehabilitacji pacjenta założono na poziomie 237.250,00 zł. Maksymalny kosz programu miałby wynosić 23.725.000,00 zł (przy założeniu 100 łóżek w całym kraju).
Zgodnie z uzasadnieniem projektu, świadczenie „Leczenie dorosłych ze śpiączką (ICD-10: R40.2)” jest najbardziej zbieżne z tym oferowanym w zakładach opiekuńczo-leczniczych. Z rozpoznaniem R40.2 przyjęto w 2013 roku 41 pacjentów, w roku 2014 - 26 pacjentów, zaś do połowy roku 2015 - 17 pacjentów. Średnia liczba pacjentów wynosić więc może około 45 osób.
Zaliczenie wskazanego świadczenia do świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych jest wynikiem Rekomendacji Nr 88/2015 z 6 listopada 2015 roku prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji.
Wejście w życie przepisów projektowanego rozporządzenia planowane jest w terminie 14 dni od dnia jego ogłoszenia, zaś wskazane przepisy mają być stosowane do świadczeń gwarantowanych udzielanych od 1 stycznia 2017 roku. Ma to pozwolić na wydanie przez prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia stosownego zarządzenia oraz przeprowadzenie postępowań o zawarcie umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z zainteresowanymi świadczeniodawcami.