Insulina długodziałająca na liście leków dla pacjentów 75+

Od 1 września 2016 obowiązuje lista bezpłatnych leków dla seniorów, na której znajduje się długodziałająca insulina glargine. Oznacza to, że każdy senior, który ukończyły w dniu wystawienia recepty 75 lat i spełnia warunki refundacyjne może nabyć insulinę glargine bez dopłaty. 

Receptę na insulinę glargine uprawniającą do bezpłatnej realizacji może wystawić tylko lekarz podstawowej opieki zdrowotnej. W przypadku, gdy lekarz POZ nie ma w dokumentacji zapisu potwierdzającego uprawnienia refundacyjne konieczne jest zaświadczenie od lekarza specjalisty. W treści takiego zaświadczenia powinny znaleźć się informacje na temat czasu przez jaki pacjent był leczony insulinami NPH i wartości hemoglobiny glikowanej lub informacje na temat incydentów nawracającej i ciężkiej lub nocnej hipoglikemii.

- Umieszczenie analogów długodziałających insuliny jest istotnym krokiem naprzód. Są to insuliny, które są najbezpieczniejsze pod kątem ryzyka wywoływania hipoglikemii i to, że akurat zauważono ten fakt i umieszczono je na liście dla osób po 75 roku życia, uważamy za bardzo dobre rozwiązanie. Cały czas zabiegamy o poprawę dostępności analogów długodziałających dla wszystkich pacjentów chorych na cukrzycę. Pacjenci w starszym wieku są szczególnie narażeni na niedocukrzenia, więc na pewno możliwość otrzymania insulin będzie dla nich bardzo korzystne – podkreśla profesor dr hab. n. med. Leszek Czupryniak, kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych i Diabetologii WUM.

Insulina glargine jest dostępna bezpłatnie dla seniorów we wszystkich refundowanych dotychczas wskazaniach, czyli cukrzyca typu 1 u dorosłych, młodzieży i dzieci od 2. roku życia, cukrzyca typu 2 u pacjentów leczonych insuliną NPH od co najmniej 6 miesięcy i z HbA1c ≥8%; cukrzyca typu 2 u pacjentów leczonych insuliną NPH od co najmniej 6 miesięcy i z udokumentowanymi nawracającymi epizodami ciężkiej lub nocnej hipoglikemii oraz cukrzyca o znanej przyczynie (zgodnie z definicją wg. WHO).

Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego na rok 2016, dotyczącymi leczenia cukrzycy u osób w starszym wieku, nadrzędnym celem leczenia jest dążenie do poprawy lub przynajmniej utrzymania dotychczasowej jakości życia. Zasadnicze znaczenie ma unikanie hipoglikemii przy jednoczesnym zmniejszaniu objawów hiperglikemii. Pod względem unikania hipoglikemii analogi są bezpieczniejsze niż tradycyjne, klasycznie stosowane ludzkie insuliny. Grupa pacjentów w starszym wieku, zwłaszcza ta, która przeszła udar mózgu lub zawał serca, to osoby dla których szczególnie ten rodzaj insuliny jest przeznaczony. Insulina glargine w porównaniu do insuliny NPH czy mieszanek insulin, charakteryzuje się wysoką skutecznością leczenia przy najniższym spośród tych trzech insulin ryzykiem hipoglikemii dlatego najlepiej odpowiada potrzebom starszych pacjentów z cukrzycą. 

Żródło: SanofiPolska