Dokumentacja medyczna do poprawki

20 lipca 2016 roku opublikowano projekt nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Zmiany dotyczą przede wszystkim zakresu dostępu do dokumentacji medycznej oraz ochrony zawartych w niej danych osobowych i informacji o stanie zdrowia oraz możliwości wniesienia sprzeciwu wobec opinii lub orzeczenia lekarskiego.

W projekcie zaproponowano następujące zmiany:
•    zdefiniowanie pojęć „kopia”, „odpis” oraz „wyciąg” z dokumentacji medycznej;
•    rozszerzenie przepisu w zakresie prawa pacjenta do informacji o stanie zdrowia - taką informację pacjent  będzie mógł uzyskać nie tylko od lekarza, ale także od innych osób wykonujących zawód medyczny, stosownie do zakresu udzielanych przez te osoby świadczeń zdrowotnych (np. ratowników medycznych);
•    doprecyzowanie kwestii dotyczących osób uprawnionych do przetwarzania danych zawartych w dokumentacji  medycznej;
•    uzupełnienie zakresu dokumentacji medycznej o informację o wydaniu opinii lub orzeczenia lekarskiego albo informację o odmowie ich wydania oraz odmowie wydania skierowania na badania diagnostyczne, które są niezbędne do wydania opinii lub orzeczenia lekarskiego;
•    doprecyzowanie przepisów w zakresie udostępnienia dokumentacji medycznej po śmierci pacjenta poprzez jednoznaczne wskazanie, że w razie śmierci pacjenta dokumentacja medyczna jest udostępniania osobie upoważnionej przez pacjenta za życia oraz osobie, która w chwili śmierci pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym – dotychczasowe brzmienie przepisu jest często odczytywane jako prawo wyłącznie do wglądu bez możliwości sporządzania kopii, co było niezgodne z intencją ustawodawcy w tym zakresie;
•    rozszerzenie katalogu osób, którym podmiot wykonujący działalność leczniczą udostępnia dokumentację medyczną o podmioty tworzące w zakresie sprawowania nadzoru nad podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorcą; o członków zespołu kontroli zakażeń szpitalnych oraz o inne niż lekarze, pielęgniarki i położne osoby posiadające wyższe wykształcenie i wykonujące zawód medyczny, w związku z prowadzeniem procedury oceniającej na podstawie przepisów o akredytacji w ochronie zdrowia – w zakresie niezbędnym do jej przeprowadzenia;
•    doprecyzowanie regulacji dotyczącej sposobów udostępnienia dokumentacji medycznej w formie papierowej i elektronicznej. W celu zapewnienia pacjentom prawa do dokumentacji medycznej przez cały okres jej przechowywania, oraz jej zabezpieczenia proponuje się wydanie oryginału dokumentacji medycznej wyłącznie na żądania organów władzy publicznej i sądów, oraz w przypadku, gdy sporządzenie kopii mogłoby spowodować zwłokę w udzieleniu świadczenia zdrowotnego zagrażającą życiu lub zdrowiu pacjenta. Wypożyczający oryginał potwierdzałby jego odbiór i zobowiązywałby się do zwrotu niezwłocznie po wykorzystaniu;
•    wprowadzenie dodatkowego sposobu udostępniania dokumentacji medycznej prowadzonej w postaci papierowej poprzez wykonanie na wniosek pacjenta lub innego uprawnionego podmiotu cyfrowego odwzorowania (skanu) i przekazywanie następnie poprzez elektroniczną transmisję danych lub na informatycznym nośniku. Podmiot wykonujący działalność leczniczą mógłby w swoim regulaminie wprowadzić taką możliwość, jeśli byłby do tego przygotowany organizacyjnie;
•    obniżenie maksymalnej wysokości opłaty za udostępnienie kopii dokumentacji medycznej z 75 groszy do 30 groszy za stronę. Taka sama opłata byłaby pobierana za wykonanie jednej strony skanu dokumentacji medycznej i jednej strony wydruku dokumentacji medycznej prowadzonej w postaci elektronicznej. Opłata za wydanie dokumentacji medycznej na informatycznym nośniku wynosiłaby 1,50 zł (plus koszty ewentualnego wykonania skanu);
•    wprowadzenie możliwości wydania pacjentowi oryginału dokumentacji medycznej po upływie okresów jej przechowywania;
•    doprecyzowanie zasad postępowania z dokumentacją medyczną w przypadku zaprzestania wykonywania działalności leczniczej . W przypadku SP ZOZ-ów i jednostek budżetowych oraz instytutów badawczych dokumentacja byłaby przechowywana w miejscu wskazanym przez podmiot tworzący albo podmiot sprawujący nadzór nad podmiotem leczniczym. Pozostałe podmioty lecznicze i praktyki zawodowe byłyby zobowiązane przekazać dokumentację do przechowywania uprawnionemu podmiotowi i ponosić koszty przechowywania przez okres określony w ustawie. Potem dokumentacja byłaby niszczona albo wydawana pacjentom. W przypadku śmierci osoby wykonującej praktykę zawodową obowiązanym do zabezpieczenia dokumentacji  medycznej byłby właściwy samorząd zawodowy;
•    wprowadzenie kary finansowej za nie wywiązywanie się z obowiązku zabezpieczenia dokumentacji medycznej;
•    uproszczenie instytucji sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarskiego i przyspieszenie postępowania w tych sprawach – m.in. rezygnacja ze wskazania przepisu prawa w sprzeciwie przez pacjenta, doprecyzowanie, że sprzeciw przysługuje także w przypadku odmowy wydania opinii  lub orzeczenia a także odmowy skierowania na badania diagnostyczne, jeśli są niezbędne do wydania takiej opinii lub orzeczenia;
•    doprecyzowanie przepisów dotyczących wystąpienia Rzecznika Praw Pacjenta w przypadku stwierdzenia naruszenia praw pacjenta;
•    wprowadzenie prawa przetwarzania przez wojewodę danych z postępowań przed komisją ds. zdarzeń medycznych i określenie sposobu postępowania z dokumentacją medyczna zgromadzoną w toku prac komisji.

Nowe przepisy weszłyby w życie po upływie 14 dni od ich ogłoszenia.

Projekt został przekazany do konsultacji społecznych.

Źródło: www.legislacja.rcl.gov.pl

 [-OFERTA_HTML-]