Odpowiedź:
Lekarz oddziału rehabilitacyjnego w szpitalu rehabilitacyjnym pozostającym w tym zakresie stroną umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia, jako lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, uprawniony jest do wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową. Co istotne, podejmując decyzję o wystawieniu skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, lekarz obowiązany jest brać pod uwagę wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej określone w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz. U. poz. 14) - dalej r.z.l.u. Jeżeli zatem lekarz oddziału rehabilitacyjnego w szpitalu rehabilitacyjnym uzna, iż dla określonego pacjenta, nawet jeśli pacjent ten pozostaje w trakcie rehabilitacji leczniczej realizowanej w warunkach stacjonarnych, istnieją określone wskazania medyczne do objęcia leczeniem uzdrowiskowym, i brak jest jednocześnie przeciwwskazań o charakterze ogólnym czy szczególnym, to uprawniony on będzie do wystawienia skierowania. Fakt więc pozostawania pacjenta w opiece rehabilitacyjnej nie stanowi samoistnej przeszkody do wystawiania skierowań na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową.
Uzasadnienie:
Zgodnie z przepisem art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) - dalej u.ś.o.z., leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitacja uzdrowiskowa przysługuje świadczeniobiorcy na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Jak stanowi zaś art. 5 pkt 14 u.ś.o.z. przywoływanej ustawy, lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego jest lekarz oraz lekarz dentysta będący świadczeniodawcą, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, albo lekarz lub lekarz dentysta, który jest zatrudniony lub wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
Podobna reguła dotycząca podmiotów uprawnionych do wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe wyrażona została przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie kierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową (Dz. U. Nr 142, poz. 835) - dalej r.k.l.u. Zgodnie bowiem z § 2 r.k.l.u., skierowanie na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, przy czym, co istotne, bierze on pod uwagę wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej określone w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 651 z późn. zm.), a w przypadku dorosłych - zalecaną częstotliwość korzystania z leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, nie częściej niż raz na 18 miesięcy.
W konsekwencji przyjąć należy, iż lekarz ubezpieczenia zdrowotnego podejmując decyzję o wystawieniu skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową obowiązany jest uwzględniać kryteria, o których mowa w przepisach rozporządzenia w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego. Zgodnie z § 5 r.z.l.u., przeciwwskazanie o charakterze ogólnym do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej stanowi stan chorobowy, w którym leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitacja uzdrowiskowa przy wykorzystaniu właściwości naturalnych surowców leczniczych mogłyby spowodować pogorszenie stanu zdrowia pacjenta, choroba zakaźna w fazie ostrej, ciąża i połóg, czynna choroba nowotworowa oraz okres przed upływem 5 lat w przypadku: czerniaka złośliwego, białaczki, ziarnicy złośliwej, chłoniaków złośliwych, nowotworów nerki, a także okres przed upływem 12 miesięcy - w przypadku innych nowotworów złośliwych, liczony od zakończenia leczenia operacyjnego, chemioterapii lub radioterapii, z wyłączeniem leczenia hormonalnego. Szczególne z kolei wskazania i przeciwwskazania określone zostały przepisami załącznika nr 1 do r.z.l.u. - „Szczegółowe wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego w poszczególnych rodzajach zakładów lecznictwa uzdrowiskowego”.
Uwzględniając powyższe ustalenia w zakresie przepisów obowiązującego prawa i odnosząc je kolejno do treści sformułowanego pytania stwierdzić należy, iż lekarz oddziału rehabilitacyjnego w szpitalu rehabilitacyjnym pozostającym w tym zakresie stroną umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia, jako lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, uprawniony jest do wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową. Co istotne, podejmując decyzję o wystawieniu skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową, lekarz obowiązany jest brać pod uwagę wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej określone w przepisach rozporządzenia w sprawie sposobu kierowania i kwalifikowania pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego. Jeżeli zatem lekarz oddziału rehabilitacyjnego w szpitalu rehabilitacyjnym uzna, iż dla określonego pacjenta, nawet jeśli pacjent ten pozostaje w trakcie rehabilitacji leczniczej realizowanej w warunkach stacjonarnych, istnieją określone wskazania do objęcia leczeniem uzdrowiskowym, i brak jest jednocześnie przeciwwskazań o charakterze ogólnym czy szczególnym, to uprawniony on będzie do wystawienia skierowania. Fakt więc pozostawania pacjenta w opiece rehabilitacyjnej nie stanowi samoistnej przeszkody do wystawiania skierowań na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową.

Artur Paszkowski, autor współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie
Odpowiedzi udzielono 5.05.2015 r.