Skarżący uprawniony na mocy decyzji wójta do dodatku mieszkaniowego, nie opłacał na bieżąco należności za zajmowany lokal mieszkalny. Wójt wstrzymał dodatek mieszkaniowy z powodu zaległości czynszowych. Od powyższej decyzji skarżący złożył odwołanie podnosząc, że dokonał wpłaty zaległej kwoty na rachunek bankowy wspólnoty mieszkaniowej. Jednak, jak się okazało, wspólnota po reorganizacji miała już nowy rachunek bankowy, a pieniądze skarżącego wpłynęły na inne konto.

SKO utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że warunkiem wypłaty dodatku mieszkaniowego poprzez przekazywanie go na konto zarządcy budynku jest regulowanie na bieżąco należności pozostałych do zapłacenia przez osobę otrzymującą dodatek. W przeciwnym razie jego wypłata jest obligatoryjnie wstrzymywana w drodze decyzji administracyjnej do czasu uregulowania zaległości. WSA przyznał rację SKO.

NSA rozpatrując skargę kasacyjną stwierdził, iż nie ma wątpliwości, iż skarżący nie opłacał na bieżąco należności za zajmowany lokal mieszkalny. Sąd zgodził się z decyzją Sądu I instancji, iż fakt nieopłacania na bieżąco należności za zajmowany lokal mieszkalny, w świetle treści art. 7 ust. 11 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 ze zm.) , stanowi wystarczającą przesłankę wydania przez właściwy organ decyzji o wstrzymaniu wypłaty dodatku mieszkaniowego. Bez znaczenia pozostają w tej sytuacji podnoszone w skardze kasacyjnej okoliczności dotyczące skuteczności wpłaty zaległych opłat przez skarżącego, których to - jak podnosi skarga kasacyjna - Sąd pierwszej instancji dostatecznie nie rozważył. Nie mają one wpływu na istotę sprawy, tj. fakt, że należności za zajmowany lokal mieszkalny w okresie, na który przyznano dodatek mieszkaniowy, skarżący na bieżąco nie opłacał. Żadne względy, w tym uregulowanie przez skarżącego zaległości w opłatach za zajmowanie lokalu mieszkalnego, nie mogły mieć znaczenia przy podejmowaniu decyzji o wstrzymaniu wypłaty dodatku. Organ orzekając o wstrzymaniu wypłaty dodatku w takiej sytuacji nie miał również obowiązku badania przyczyn zaniechania wpłat, do których zobowiązany był skarżący.

Zdaniem NSA za nietrafny należy także uznać zarzut naruszenia art. 8 i art. 11  Kodeksu postępowania administracyjnego . Nie doznała uszczerbku zasada pogłębiania zaufania obywateli do państwa i jego organów (art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego ) jak i zasada wyjaśniania stronom zasadności przesłanek, którymi kierują się przy załatwianiu sprawy (art. 11 Kodeksu postępowania administracyjnego ) wskutek uznania przez orzekające w sprawie organy administracji oraz Sąd pierwszej instancji, że skarżący nie dokonywał na bieżąco opłat za zajmowany lokal, a wpłata zaległości nie zasiliła konta wspólnoty mieszkaniowej. W tej kwestii nie bez znaczenia jest fakt, że skarżący był członkiem zarządu wspólnoty mieszkaniowej w okresie kilku lat - nie był więc osobą pozbawioną rozeznania, co do sposobu wnoszenia opłat za zajmowanie lokalu mieszkalnego w zarządzanej przez siebie wspólnocie.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 ze zm.)
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.)