W jednej z miejscowości starosta zatwierdził projekt stałej organizacji ruchu w ciągu drogi powiatowej w postaci wprowadzenia zakazu zatrzymywania po stronie lewej. Przewidywany termin wprowadzenia organizacji ruchu został ustalony na 1 listopada 2016 r.
Gmina wniosła skargę do sądu administracyjnego. Uznała bowiem, że dokumentacja nie zawiera uzasadnienia do projektu, wskazującego na potrzebę wprowadzenia tak radykalnego ograniczenia.
WSA zgodził się ze skarżącą gmina, iż zarządzenie dotyczące zatwierdzenia projektu organizacji ruchu drogowego, skutkujące umieszczeniem na danej ulicy znaków zakazu, w tym znaku zakazu zatrzymywania się, powinno zostać wnikliwie uzasadnione.
Natomiast zawarty w zaskarżonym zarządzeniu lakoniczny opis celu opracowania nie spełnia tego wymogu.
W ocenie sądu argumentacja w powyższym zakresie powinna być elementem dokumentacji sporządzonej w celu zatwierdzenia organizacji ruchu, tak aby wskazywała, że podjęte przez organ rozstrzygnięcie nie jest aktem dowolnym, a także znaleźć wyraz w jego treści.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Uzasadnienie takie powinno w sposób jasny i przekonujący odzwierciedlać prawidłowe wyważenie proporcji pomiędzy interesem podmiotów będących właścicielami nieruchomości usytuowanych przy tej ulicy, a interesem społecznym, który w tego rodzaju sprawach wyraża się jako konieczność zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim uczestnikom ruchu drogowego, korzystającym z danej ulicy będącej drogą publiczną.
Jest to o tyle istotne, że przed wydaniem zaskarżonego zarządzenia przez starostę, gmina proponowała rozwiązanie alternatywne w postaci ograniczenia prędkości na innej ulicy.
Natomiast z treści zaskarżonego zarządzenia ani opracowania stanowiącego projekt stałej zmiany organizacji ruchu nie wynika, dlaczego wariant taki nie został zastosowany – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 26 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Go 11/17, nieprawomocny
