Kobieta wystąpiła z wnioskiem do prezydenta miasta o przyznanie członkom jej rodziny, w tym trojgu dzieci oraz swojemu partnerowi, Karty Dużej Rodziny.
Organ odmówił przyznania Karty Dużej Rodziny. Wyjaśnił, iż wnioskodawczyni nie pozostaje w związku małżeńskim oraz posiada wspólnie z partnerem tylko jedno dziecko. Wobec tego, w ocenie organu, kobieta nie spełnia wymogów ustawowych do uzyskania Karty Dużej Rodziny.
Kobieta poskarżyła się do sądu administracyjnego.
Jej zdaniem ustawodawca nie wskazuje, że władza rodzicielska rodzica wchodzącego w skład rodziny wielodzietnej powinna rozciągać się na trójkę dzieci. Pod pojęciem rodziny rozumie się najmniejszą grupę społeczną powiązaną uczuciem bliskości, wspólności osobistej i gospodarczej, wynikającej nie tylko z pokrewieństwa.
WSA uznał skargę za zasadną.
Sąd zwrócił uwagę, iż ustawodawca nie definiuje pojęcia "rodziny" jako takiej, a jedynie określają jaki rodzaj rodziny należy uznawać za rodzinę wielodzietną.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Co więcej w ustawie z 5 grudnia 2014 r. o Karcie Dużej Rodziny (Dz. U. z 2014 r. poz. 1863, z późn. zm.) za istotne kryterium wskazujące na istnienie rodziny wielodzietnej ustawodawca nie wskazał istnienia związku małżeńskiego pomiędzy rodzicami, ale okoliczność, że rodzinę tworzy co najmniej troje dzieci będących "na utrzymaniu" rodzica (rodziców) lub małżonka rodzica.
Ustawodawca przewidział tym samym, że prawo do posiadania Karty Dużej Rodziny ma osoba, która nie ma żadnego obowiązku alimentacyjnego względem dzieci tworzących rodzinę wielodzietną, a tym samym "utrzymywanie" przez nią dzieci jest wynikiem dobrowolnie przyjętego na siebie obowiązku, a nie skutkiem obowiązku wynikającego z przepisów prawa – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Bydgoszczy z 15 marca 2016 r., syg. akt II SA/Bd 56/16, prawomocny