Czy do istniejącego gminnego ośrodka zdrowia, w którym znajduje się gabinet lekarski, stomatolog i apteka musi być zapewniony podjazd dla osób niepełnosprawnych? Budynek został wzniesiony w latach osiemdziesiątych, zgodnie z ówcześnie obowiązującymi przepisami technicznymi.


W budynku gminnego ośrodka zdrowia, odpowiadającego przepisom technicznym obowiązującym w czasie jego wybudowania, należy zapewnić niezbędne warunki do korzystania przez osoby niepełnosprawne w razie wykonywania w tym budynku robót budowlanych polegających na odbudowie, rozbudowie, nadbudowie, przebudowie oraz przy zmianie sposobu użytkowania.



Uzasadnienie


Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 Prawa budowlane obiekt budowlany wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając niezbędne warunki do korzystania z obiektów użyteczności publicznej i mieszkaniowego budownictwa wielorodzinnego przez osoby niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na wózkach inwalidzkich. Stosownie zaś do treści § 55 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) w niskim budynku zamieszkania zbiorowego i budynku użyteczności publicznej, niewymagającym wyposażenia w dźwigi, o których mowa w § 54 ust. 1, należy zainstalować urządzenia techniczne zapewniające osobom niepełnosprawnym dostęp na kondygnacje z pomieszczeniami użytkowymi, z których mogą korzystać. Z kolei po myśli § 61 rozporządzenia położenie drzwi wejściowych do budynku oraz kształt i wymiary pomieszczeń wejściowych powinny umożliwiać dogodne warunki ruchu, w tym również osobom niepełnosprawnym. Wymaganie przystosowania wejść dla osób niepełnosprawnych nie dotyczy budynków mieszkalnych w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej oraz budynków rekreacji indywidualnej, budynków koszarowych, a także budynków w zakładach karnych i aresztach śledczych oraz w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich. Gminny ośrodek zdrowia, w którym znajduje się: gabinet lekarski, stomatolog i apteka jest budynkiem użyteczności publicznej w rozumieniu § 3 pkt 6 wskazanego wyżej rozporządzenia, przez który należy rozumieć budynek przeznaczony na potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, opieki zdrowotnej, opieki społecznej i socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, świadczenia usług pocztowych lub telekomunikacyjnych oraz inny ogólnodostępny budynek przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji, w tym także budynek biurowy i socjalny. W budynku takim należy zapewnić niezbędne warunki do korzystania przez osoby niepełnosprawne.


Niemniej należy podkreślić, że zgodnie z treścią § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu, budowie (w tym także odbudowie, rozbudowie i nadbudowie), przebudowie oraz przy zmianie sposobu użytkowania budynków oraz budowli nadziemnych i podziemnych spełniających funkcje użytkowe budynków, a także do związanych z nimi urządzeń budowlanych, z zastrzeżeniem § 207 ust. 2. Oznacza to, że w gminnym ośrodku zdrowia należy zapewnić niezbędne warunki do korzystania przez osoby niepełnosprawne jedynie wówczas, gdy wykonywane są wymienione roboty budowlane w takim budynku. Nie jest natomiast tak, że wykonany w określonym czasie budynek w sposób zgodny z ówcześnie obowiązującymi przepisami technicznymi, musi być automatycznie dostosowany do przepisów technicznych, które weszły w życie w czasie użytkowania tego budynku. Obowiązek taki musiałby wynikać z obowiązujących przepisów. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 13 grudnia 2007 r., sygnatura akt: II SA/Łd 758/07, stwierdził, że zastosowanie przepisu art. 66 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlane i nakazanie usunięcia nieprawidłowości w zakresie nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego powinno mieć miejsce w razie ustalenia, że obiekt ten nie odpowiada warunkom technicznym obowiązującym zarówno w czasie jego budowy, jak i warunkom technicznym obecnie obowiązującym.


Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 118 ze zm.)