Kontrolny pomiar hałasu gdy korzystający ze środowiska powoduje uciążliwości akustyczne

Co może zrobić gmina, aby pomóc mieszkańcom sąsiadującym z zakładem, w którym prowadzone jest piaskowanie, jeżeli działalność ta jest dla nich szczególnie uciążliwa?

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.


Osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą polegającą na remoncie samochodów ciężarowych. Prace związane z remontami obejmują naprawę układów hamulcowych, spawanie, piaskowanie i szpachlowanie. Większość prac odbywa się na placu. Szczególnie uciążliwe dla mieszkańców jest piaskowanie ścierniwem pod wpływem sprężonego powietrza.

Zużyte ścierniwo jest roznoszone z wiatrem nie tylko po terenie firmy, ale także na sąsiednie nieruchomości. Ponadto, pracom tym towarzyszy hałas. Sprawa została skierowana do wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska. W odpowiedzi organ ten wyjaśnił, iż piaskowanie w powyższym przypadku ma charakter emisji niezorganizowanej, w związku z tym nie ma podstaw do dyscyplinowania zakładu w zakresie emisji gazów i pyłów do powietrza.

Ponieważ działalność zakładu jest bardzo uciążliwa dla mieszkańców (roślinność, warzywa i owoce znajdujące się na sąsiedniej nieruchomości oraz gleba pokryte są warstwą zużytego ścierniwa), zwracam się z pytaniem, co może zrobić gmina, aby pomóc mieszkańcom oraz czy na tego typu działalność jest wymagane zezwolenie? Czy można zgodnie z prawem wykonywać piaskowanie na terenie otwartym? Ponadto, należy zaznaczyć, że firma działa na terenie, dla którego kiedyś wydano warunki zabudowy dla betoniarni. Obecna firma nie dokonała zmiany sposobu użytkowania. Sprawa w zakresie korzystania z nieruchomości w sposób niezgodny z jej przeznaczeniem toczy się w nadzorze budowlanym.

Odpowiedź:

Rozumiem, że dana osoba fizyczna prowadzi działalność legalnie, tzn. jest wpisana do ewidencji działalności gospodarczej (lub zarejestrowana w inny sposób). Jeżeli tak, to moim zdaniem w opisanym w pytaniu przypadku mamy podmiot korzystający ze środowiska, do którego kontroli organem właściwym jest wojewódzki inspektor ochrony środowiska i starosta.

W takim przypadku rola gminy może sprowadzić się tylko do przekazania sprawy do ww. organów. To, że działalność prowadzona jest na zewnątrz budynków, nie oznacza, że nie podlega przepisom ochrony środowiska i kontroli.

Na przykład w przypadku uciążliwości akustycznych WIOŚ może przeprowadzić kontrolne pomiary hałasu, a jeżeli stwierdzi przekroczenia, to może przekazać wyniki pomiarów staroście w celu wydania decyzji o dopuszczalnej emisji hałasu. Decyzja ta dyscyplinuje podmiot korzystający ze środowiska

W przypadku uciążliwego pylenia, ale również emisji hałasu, starosta może np. zobowiązać podmiot do sporządzenia i przedłożenia tzw. przeglądu ekologicznego, a w oparciu o przegląd nałożyć na podmiot obowiązki ograniczenia oddziaływania na środowisko.

Działania organów mogą być różne, uzależnione od wyników kontroli. Powyżej podałem tylko przykłady.

Uzasadnienie:

Definicja podmiotu korzystającego ze środowiska zawarta jest w art. 3 pkt 20 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1232, z późn. zm.) - dalej p.o.ś. Przepisy dotyczące decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu zawarte są w art. 115a ust. 1, 3-5 p.o.ś.

Przepisy dotyczące przeglądu ekologicznego zawiera art. 237 p.o.ś. Podstawą decyzji nakładającej obowiązek ograniczenia oddziaływania na środowisko jest art. 362 ust. 1 i 2 p.o.ś. Właściwość organów określa art. 379 ust. 1 p.o.ś. i art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 686).

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.