Eurokorpus to wielonarodowe dowództwo szybkiego reagowania z siedzibą w Strasburgu. Został powołany w celu planowania i prowadzenia operacji na rzecz organizacji międzynarodowych, zwłaszcza UE i NATO, wobec których zachowuje jednak autonomię, a także misjach ONZ. Powołany w 1992 r. przez Francję i Niemcy rozpoczął działalność w 1993 r. Wkrótce potem Francja i Niemcy zdecydowały o otwarciu jednostki na inne państwa Unii Zachodnioeuropejskiej. Państwa ramowe Eurokorpusu - decydujące o zadaniach, strukturze i przyszłości tej formacji to oprócz krajów założycielskich Belgia, Hiszpania i Luksemburg. Państwami stowarzyszonymi - o ograniczonych obowiązkach i prawach - są Austria, Grecja, Włochy, Turcja, Rumunia i Polska. Według projektodawców ustawy przystąpienie Polski do Eurokorpusu "przyczyni się do wzmocnienia jego użyteczności i zdolności do efektywnej realizacji pełnego spektrum zadań przewidzianych dla elementów struktury sił NATO", co przyniesie korzyści z punktu widzenia komplementarności wysiłków obronnych UE i NATO. Autorzy oczekują także, że efektem przystąpienia do Eurokorpusu poprawa interoperacyjności systemów dowodzenia, procedur planowania i prowadzenia misji i operacji wojskowych we współpracy NATO i UE. Status państwa stowarzyszonego Polska ma od 2002 r. W 2007 r. podjęto decyzję o staraniach o pełne członkostwo, rok później rozpoczęły się negocjacje, w 2011 r. podpisano deklarację o osiągnięciu przez RP statusu państwa ramowego w 2016 r., później przyjęto datę 2017. Planowano, że w 2019 r. dowództwo Eurokorpusu obejmie polski generał.
Ustawa o większym zaangażowaniu Polski w Eurokorpus podpisana
Prezydent podpisał ustawę pozwalającą na ratyfikację traktatu o Eurokorpusie, co jest konieczne, by Polska z państwa stowarzyszonego stała się pełnoprawnym członkiem tej wielonarodowej organizacji wojskowej. Obecnie Polskę reprezentuje 69 żołnierzy, po uzyskaniu statusu państwa ramowego będzie to 120 stanowisk w strukturach dowództwa Eurokorpusu oraz 10 w zabezpieczającym je elemencie wsparcia.