Prawo banku do dowolnej zmiany regulaminu – to jedno z zakwestionowanych przez Urząd postanowień stosowanych przez Polbank. UOKiK wszczął w tej sprawie postępowanie. UOKiK prowadzi stały monitoring wzorców umownych stosowanych przez przedsiębiorców działających w różnych branżach. Zgodnie z prawem, warunki umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy.
Urząd wszczął postępowanie, podczas którego sprawdzi czy grecki bank EFG Eurobank Ergasias (w Polsce działający pod nazwą Polbank) nie naruszył interesów konsumentów. Zastrzeżenia Urzędu wzbudziły cztery postanowienia w umowach kredytu hipotecznego. Dwa z nich są tożsame z tymi znajdującymi się już w rejestrze klauzul niedozwolonych. Pozostałe postanowienia, zdaniem UOKiK, mogą być niezgodne z prawem bankowym. Wątpliwości Urzędu wzbudziło postanowienie, które nieprecyzyjnie określało sytuacje mogące być uznane za niedotrzymanie warunków umowy. W związku z tym, konsument przez cały czas trwania umowy nie wiedział czy bank nie uzna, że naruszył warunki umowy i np. jej nie rozwiąże. Zdaniem Urzędu, sytuacje powodujące zastosowanie sankcji za naruszenie umowy powinny być określone wyczerpująco i w sposób nie budzący wątpliwości. W opinii UOKiK kwestionowane postanowienie, tożsame z zawartym już w rejestrze klauzul niedozwolonych, kształtuje prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy.
W kolejnym z zakwestionowanych postanowień bank zastrzegał sobie prawo do zmiany regulaminu, będącego integralną częścią umowy. Wątpliwości Urzędu wzbudził brak określenia warunków, na podstawie których bank mógł to zrobić. Zdaniem UOKiK, konsument powinien mieć zawsze możliwość kontrolowania zasadności wprowadzanych zmian. W umowach z konsumentami warunki zmiany powinny być sformułowane w taki sposób, aby bank nie mógł ich dokonywać według własnego uznania i w dowolnie wybranym momencie. UOKiK zakwestionował również klauzulę dotyczącą bankowego tytułu egzekucyjnego, czyli oświadczenia, które określa działania podejmowane przez bank w przypadku gdyby konsument zaprzestał spłacania kredytu. Zgodnie z tym postanowieniem, tytułem egzekucyjnym obejmowane były również koszty związane z windykacją należności. W związku z tym, Urząd sprawdzi, czy bank dopuszczał wystawianie tytułu egzekucyjnego w szerszym zakresie niż dopuszczają to przepisy.
Jedno z postanowień tożsame ze znajdującym się w rejestrze klauzul niedozwolonych dotyczy niewłaściwego informowania o zmianie tabeli opłat i prowizji. Z informacji jakie posiada Urząd wynika, że Polbank o zmianach opłat zawartych w tabeli informował jedynie przez wywieszenie w banku. Zdaniem UOKiK, konsument miał utrudniony dostęp do informacji. Zgodnie z prawem, przedsiębiorca zobowiązany jest doręczyć konsumentowi zmieniony wzorzec umowny, którym jest tabela opłat i prowizji.
Urząd wszczął postępowanie, podczas którego sprawdzi czy grecki bank EFG Eurobank Ergasias (w Polsce działający pod nazwą Polbank) nie naruszył interesów konsumentów. Zastrzeżenia Urzędu wzbudziły cztery postanowienia w umowach kredytu hipotecznego. Dwa z nich są tożsame z tymi znajdującymi się już w rejestrze klauzul niedozwolonych. Pozostałe postanowienia, zdaniem UOKiK, mogą być niezgodne z prawem bankowym. Wątpliwości Urzędu wzbudziło postanowienie, które nieprecyzyjnie określało sytuacje mogące być uznane za niedotrzymanie warunków umowy. W związku z tym, konsument przez cały czas trwania umowy nie wiedział czy bank nie uzna, że naruszył warunki umowy i np. jej nie rozwiąże. Zdaniem Urzędu, sytuacje powodujące zastosowanie sankcji za naruszenie umowy powinny być określone wyczerpująco i w sposób nie budzący wątpliwości. W opinii UOKiK kwestionowane postanowienie, tożsame z zawartym już w rejestrze klauzul niedozwolonych, kształtuje prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy.
W kolejnym z zakwestionowanych postanowień bank zastrzegał sobie prawo do zmiany regulaminu, będącego integralną częścią umowy. Wątpliwości Urzędu wzbudził brak określenia warunków, na podstawie których bank mógł to zrobić. Zdaniem UOKiK, konsument powinien mieć zawsze możliwość kontrolowania zasadności wprowadzanych zmian. W umowach z konsumentami warunki zmiany powinny być sformułowane w taki sposób, aby bank nie mógł ich dokonywać według własnego uznania i w dowolnie wybranym momencie. UOKiK zakwestionował również klauzulę dotyczącą bankowego tytułu egzekucyjnego, czyli oświadczenia, które określa działania podejmowane przez bank w przypadku gdyby konsument zaprzestał spłacania kredytu. Zgodnie z tym postanowieniem, tytułem egzekucyjnym obejmowane były również koszty związane z windykacją należności. W związku z tym, Urząd sprawdzi, czy bank dopuszczał wystawianie tytułu egzekucyjnego w szerszym zakresie niż dopuszczają to przepisy.
Jedno z postanowień tożsame ze znajdującym się w rejestrze klauzul niedozwolonych dotyczy niewłaściwego informowania o zmianie tabeli opłat i prowizji. Z informacji jakie posiada Urząd wynika, że Polbank o zmianach opłat zawartych w tabeli informował jedynie przez wywieszenie w banku. Zdaniem UOKiK, konsument miał utrudniony dostęp do informacji. Zgodnie z prawem, przedsiębiorca zobowiązany jest doręczyć konsumentowi zmieniony wzorzec umowny, którym jest tabela opłat i prowizji.