Zdjęcia pisma podpisanego przez sędzie Pawełczyk-Woicką i skierowanego do sędziego Krzysztofa Lewandowskiego, prezesa SO w Poznaniu przesłane zostały Prawo.pl przez kilku sędziów. Zamieszczano jej też we wtorek wieczorem na prawniczych portalach społecznościowych. Datowane jest na 14 marca 2023 r. Dotyczy wyroku, który zapadł przed Sądem Rejonowym Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, który wydała sędzia Joanna Knobel.

Przypomnijmy manifestujący jesienią 2020 r. weszli do poznańskiej katedry i przerwali mszę. Odpowiadali za złośliwe przeszkadzanie publicznemu wykonywaniu aktu religijnego kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej. Zostali uniewinnieni, wyrok jest nieprawomocny.

Czytaj: TK otworzył aborcyjną puszkę Pandory - przepisy z luką, więc praktycznie martwe>> 

Dowody nie świadczą o złośliwości

Sędzia uzasadniając orzeczenie wskazała, że przestępstwo zarzucane oskarżonym z art. 195 par 1 Kodeksu karnego popełnia ten, "kto złośliwie przeszkadza publicznemu wykonywaniu aktu religijnego kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej". - Przestępstwo to ma charakter, co podkreślam, umyślny, i ze względu na znamię złośliwości możliwe jest do popełnienia wyłącznie z zamiarem bezpośrednim - mówiła.

Powołała się na wyjaśnienia jednego z oskarżonych, który podkreślał, że wziął udział w proteście zmotywowany m.in. "działaniami kościelnych hierarchów, którzy w osobach pana Gądeckiego i Jędraszewskiego, publicznie wyrażali zachwyt nad ograniczeniem praw człowieka i wolności obywatelskiej milionów Polek". Zaznaczyła również, że podczas rozprawy sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych, i to w różnych dziedzinach, i każdy z nich podkreślał, że trudno w tym przypadku mówić o złośliwym działaniu oskarżonych.

 

Czas na szkolenie? 

Z pisma, które nam przekazano wynika, że przewodnicząca KRS zwróciła się do prezesa SO w Poznaniu z prośbą o rozważenie możliwości skierowania sędzi na szkolenia z zakresu prawa konstytucyjnego. 

- Obejmującego w szczególności ochronę kultu religijnego, statuowanej przepisem art. 53 ust. 2 Konstytucji RP - wskazała. 

Zgodnie z art. 53 Konstytucji, wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują.