Jeden z rodziców wystąpił do dyrektora szkoły z prośbą o udzielenie zezwolenia na indywidualny tok nauki z języka angielskiego dla swojego syna. Dyrektor po uzyskaniu opinii rady pedagogicznej szkoły zezwolił na indywidualny program nauki. W następstwie pisma dyrektora wyrażającego zgodę na indywidualne nauczanie ucznia, powstał spór pomiędzy rodzicem, a dyrektorem szkoły co do formy i sposobu nauczania małoletniego, w tym ilości poświęconych godzin uczniowi indywidualnie przez nauczyciela.
WSA rozpatrując sprawę przypomniał, iż zgodnie z art. 66 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, dyrektor szkoły, m.in. na wniosek rodziców, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej i poradni psychologiczno – pedagogicznej, może zezwolić uczniowi na indywidualny program lub tok nauki oraz wyznaczyć nauczyciela – opiekuna. Zwrot "może zezwolić" oznacza uznaniowość decyzji. Odmowa udzielenia zezwolenia następuje w drodze decyzji administracyjnej. W trybie delegacji ustawowej – art. 66 ust. 2 zostało wydane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 19.12.2002 r. (Dz.U. nr 3, poz. 28), które normuje warunki i tryb udzielania zezwoleń na indywidualny program lub tok nauki oraz organizację indywidualnego programu lub toku nauki. Rozporządzenie nie zawiera obowiązku prowadzenia indywidualnych zajęć z uczniem w określonej ilości godzin, jak też nie umożliwia rodzicowi, składającemu wniosek o indywidualny tok nauczania narzucenia warunków, na jakich ma być prowadzone indywidualne nauczanie z jego dzieckiem. Więcej w Serwisie Samorządowym LEX>>
Polecamy: Orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego to decyzja administracyjna