Taką wykładnię przyjmuje Krajowa Informacja Skarbowa. Oznacza to, że korepetytorzy mają do wyboru trzy opcje, pierwsza to opłacanie PIT według skali podatkowej (18 i 32 proc.). Druga to rozliczanie się według 19-proc. liniowej stawki PIT. W obu przypadkach korepetytor mógłby pomniejszać przychody o faktycznie poniesione koszty (a nie zryczałtowane 20-proc.). Trzecie rozwiązanie – najbardziej opłacalne – to karta podatkowa, na co pozwala art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2180 ze zm.). Przepis ten dotyczy przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie usług edukacyjnych polegającą na udzielaniu lekcji na godziny.
Źródło: "Dziennik Gazeta Prawna", stan z dnia 29 maja 2017 r.
