Także coraz więcej pracowników zaczyna doceniać i brać pod uwagę zaangażowanie społeczne pracodawców i chętniej włącza się w takie inicjatywy. Z pewnością przyczynia się to do znacznie lepszego postrzegania pracodawców jako pożądanych na rynku pracy. Dodatkowo, takie inicjatywy zwiększają zaangażowanie zespołu, poprawiają wewnętrzną komunikację i sprawiają, że pracownicy czują się bardziej przywiązani do miejsca pracy. Włączenie takich inicjatyw buduje także pozytywny wizerunek wśród potencjalnych kontrahentów.
Wolontariat pracowniczy - badanie>>
Różne formy wolontariatu
Wolontariat pracowniczy powinien zostać zorganizowany z uwzględnieniem zasad wynikających z Ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz Kodeksu Pracy. Wolontariat może polegać przykładowo na ofiarowaniu swojej pomocy fizycznie tam, gdzie potrzebne są dodatkowe „ręce na pokład”. Pracownicy mogą także wspomagać instytucje społeczne swoimi umiejętnościami i doświadczeniem, wykorzystywanymi na co dzień w pracy zawodowej. Warto tutaj wspomnieć, że w sytuacji, gdy pracownicy-wolontariusze dzielą się swoją wiedzą i kompetencjami zawodowymi z innymi, a przy tym sami rozwijają swoje umiejętności i kompetencje zawodowe, to wolontariat pracowniczy może być również jednym z narzędzi, które pozwoli pracodawcy na efektywniejsze raportowanie wskaźnika S1-13, dotyczącego szkoleń i rozwoju umiejętności, w ramach raportowania ESG.
W przypadku wolontariatu pracowniczego, pracodawca będzie także wspierał w pewien sposób działania podejmowane przez swoich pracowników lub sam je inicjował. Może to robić ofiarując wsparcie finansowe, które pracownicy-wolontariusze wykorzystają przykładowo na zakup materiałów potrzebnych do realizacji założonych celów (np. paczki dla potrzebujących). W praktyce może się to odbywać na zasadzie zwrotu kosztów poniesionych przez pracowników na podstawie np. faktury. Pracodawca może także zaopatrzyć pracowników w odpowiednie materiały, zakupując je u swoich kontrahentów. Pracodawca może również udostępnić sprzęt czy powierzchnie biurowe pracownikom do tego celu. Wreszcie, pracodawca może postanowić o przeznaczeniu na wolontariat części wymiaru czasu pracy pracownika. Takie rozwiązanie może być zastosowane przede wszystkim przez udzielenie pracownikowi ponadwymiarowego płatnego urlopu, przeznaczonego na działalność charytatywną (np. dodatkowe 1 lub 2 dni wolne od pracy w roku w celu wykonywania zadań społecznie pożytecznych, które są ważne dla pracownika). Inną opcją jest wprowadzenie wewnętrznego regulaminu, który zawierałby zasady podejmowania się przez pracowników wolontariatu oraz sposób zgłaszania się pracowników zainteresowanych taką formą zaangażowania.
Sprawdź w LEX: Zaświadczenie o ukończeniu praktyki studenckiej, praktyki zawodowej, praktyki absolwenckiej lub wolontariatu > >
Przymus nie wchodzi w rachubę
Pytaniem, jakie może się nasuwać przy okazji popularyzacji koncepcji wolontariatu pracowniczego, jest to, czy pracownik może się nie zgodzić na podjęcie takich działań, kiedy wynikają one z inicjatywy pracodawcy, w szczególności, jeśli takie działania pracodawca planuje np. w niedzielę albo po godzinach wynikających z rozkładu pracy pracownika. W naszej ocenie, nawet jeżeli pracodawca planuje zaangażować cały zespół do wolontariatu w danym dniu lub okresie, pracownik może odmówić, gdyż najczęściej tego rodzaju działania nie mieszczą się w zakresie jego obowiązków pracowniczych. Wówczas pracodawca zobowiązany jest zapewnić takiemu pracownikowi możliwość świadczenia pracy lub za jego zgodą zwolnić go w danym dniu z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.
Jeżeli wolontariat wynika z inicjatywy pracodawcy, należy zwrócić szczególną uwagę na cel przedsięwzięcia. Wybrany przez pracodawcę cel społeczny może nie być zgodny z poglądami wszystkich pracowników, tym bardziej w międzynarodowym i międzykulturowym środowisku pracy. Z kolei w razie takich działań jak akcja krwiodawstwa lub rejestracja jako potencjalni dawcy szpiku, może prowadzić do ujawniania przez pracowników swoich danych dot. zdrowia, do czego nie powinni być oni zobowiązani.
Adw. Bartosz Wszeborowski, starszy prawnik - PCS Paruch Chruściel Schiffter Stępień Kanclerz | Littler;
Magdalena Pawełczyk, asystent prawny - PCS Paruch Chruściel Schiffter Stępień Kanclerz | Littler.