Od 1972 roku osoby, które osiągnęły wiek 100 lat, mogą liczyć na specjalną premię za wiek. Zgodnie z obowiązującymi przepisami świadczenie przyznawane jest w stałej wysokości, odpowiadającej wartości kwoty bazowej obowiązującej w dniu ukończenia 100 lat.

Wysokość kwoty bazowej zmienia się co roku, 1 marca, co powoduje, że stulatkowie nabywający prawo do świadczenia zyskują z każdym rokiem wyższą kwotę świadczenia honorowego. W rezultacie pobierają świadczenie w różnej wysokości. Raz przyznana „honorowa emerytura” pozostaje niezmienna i jest wypłacana do końca życia w tej samej kwocie.

Czytaj również: Ustawa o świadczeniu honorowym dla stulatków przyjęta przez Senat bez poprawek>>

Wysokość świadczenia i zasady, na jakich jest wypłacane

Wysokość świadczenia honorowego przyznawanego z okazji ukończenia 100 lat życia zależy od daty urodzenia świadczeniobiorcy. Od 1 marca 2024 roku nowi stulatkowie otrzymują świadczenie w wysokości 6246,13 zł brutto. Natomiast osoby, które ukończyły 100 lat, na przykład w styczniu 2024 roku, otrzymały świadczenie honorowe w wysokości 5540,25 zł brutto.

- Specjalną premię za wiek z ZUS pobiera 3300 osób, z czego większość stanowią kobiety - mówi Wojciech Dąbrówka, rzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Osoby, które pobierają świadczenie emerytalno-rentowe z ZUS, nie muszą składać żadnego wniosku, aby uzyskać świadczenie honorowe. ZUS z urzędu przyzna im dodatkowe pieniądze, a wypłatę przekaże od miesiąca, w którym osoba uprawniona ukończyła 100 lat. Sytuacja wygląda inaczej w przypadku seniorów, którzy nie otrzymują emerytury ani renty z żadnej instytucji.

W ich przypadku świadczenie honorowe przyznawane jest na wniosek, który należy złożyć w ZUS. Wniosek w imieniu stulatka może również złożyć członek rodziny.