Sytuacja na rynku zmusza firmy do szukania różnych form pomocy. Przedsiębiorcy mają jednak duży problem z interpretacją przepisów dotyczących możliwości łączenia dofinansowań wynagrodzeń pracowników z dwóch źródeł w następstwie COVID-19. Chcą np. wiedzieć, czy firma, która w kwietniu, w maju i w czerwcu skorzystała z dofinansowania wynagrodzeń pracowników na podstawie art. 15zzb specustawy, może w kolejnych miesiącach (w lipcu, w sierpniu i we wrześniu) skorzystać na tych samych pracowników z pomocy na podstawie art. 15g ustawy w sprawie COVID-19, po spełnieniu oczywiście wymogu wprowadzenia obniżonego wymiaru i osiągnięcia odpowiedniego spadku obrotów.
Pomoc z dwóch źródeł
Ustawa w sprawie COVID-19 przewiduje różne formy pomocy dla przedsiębiorców, którzy znajdą się w trudnej sytuacji w związku z epidemią COVID-19. Jej art. 15g przewiduje dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników objętych przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy. Zgodnie zaś z ust. 16 tego przepisu, pomoc przysługuje przez łączny okres 3 miesięcy, przypadających od miesiąca złożenia wniosku.
Zobacz procedurę w LEX: Łączenie różnych formy pomocy – zwolnienie ze składek ZUS i pomoc ze środków FP, FGŚP >
Z kolei w myśl art. 15zzb tej samej ustawy możliwe jest uzyskanie od starosty dofinansowania wynagrodzeń pracowników, osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę nakładczą lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług. Zgodnie zaś z ust. 5 artykułu 15zzb, dofinansowanie to może być przyznane mikroprzedsiębiorcom, małym oraz średnim przedsiębiorcom na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, przypadające od miesiąca złożenia wniosku. Natomiast w myśl ust. 12, przedsiębiorca nie może otrzymać dofinansowania w części, w której te same koszty zostały albo zostaną sfinansowane z innych środków publicznych.
Zobacz procedurę w LEX: Dofinansowanie wynagrodzeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) >
I tu zaczynają się problemy. - W kwietniu, w maju i w czerwcu skorzystaliśmy z dofinansowania wynagrodzeń pracowników na podstawie art. 15zzb ustawy w sprawie COVID-19. Czy w kolejnych miesiącach, tj. w lipcu, w sierpniu i we wrześniu, możemy skorzystać na tych samych pracowników z pomocy na podstawie art. 15g tej ustawy, po spełnieniu oczywiście wymogu wprowadzenia obniżonego wymiaru i osiągnięcia odpowiedniego spadku obrotów? – pyta jedna z firm. Według niej, tak. Bo, jak twierdzi, są to dwa różne źródła finansowania (Fundusz Pracy albo Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) i różne tytuły wypłat (wynagrodzenia i składki za różne miesiące).
- Im dłużej czytam różne opracowania, tym bardziej zastanawiam się nad problemem – podkreśla przedsiębiorca.
Sprawdź również książkę: Tarcza antykryzysowa. Szczególne rozwiązania w prawie podatkowym, rozliczeniach ZUS i wybranych aspektach prawa pracy związane z COVID-19 [PRZEDSPRZED ebook >>
Różne tytuły, jeden okres?
Z pytaniem zwróciliśmy się więc do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. W odpowiedzi resort poinformował nas, że zgodnie z art. 15g ust. 18 ustawy w sprawie COVID-19 podmiot, o którym mowa w ust. 1 może otrzymać dofinansowanie z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wyłącznie w przypadku, jeżeli nie uzyskał pomocy w odniesieniu do tych samych pracowników w zakresie takich samych tytułów wypłat na rzecz ochrony miejsc pracy.
Czytaj w LEX: Pomoc udzielana z FGŚP przedsiębiorcom w związku z epidemią >
MRPiPS wskazał też na art. 15g ust. 16 ustawy w sprawie COVID-19, który stanowi, że dofinansowanie przysługuje przez okres 3 miesięcy od miesiąca złożenia wniosku. Przywołał też art. 15zzb ustawy w sprawie COVID-19, zgodnie z którym, dofinansowanie może być przyznane na okres nie dłuższy niż 3 miesiące i wspomniany już przez nas art. 15zzb ust. 12 tej ustawy, na podstawie którego przedsiębiorca nie może otrzymać dofinansowania w części, w której te same koszty zostały albo zostaną sfinansowane z innych środków publicznych.
Sprawdź w LEX: Czy pracodawca, korzystający z dofinansowania z FGŚP, może w okresie pobierania środków wypowiedzieć umowę pracownikowi? >
- Powyższe oznacza, że nie ma przeszkód prawnych do łączenia obu tych instrumentów, z zastrzeżeniem, że dofinansowanie do wynagrodzeń z art. 15g i art. 15zzb nie może dotyczyć tych samych pracowników w tym samym okresie oraz że łączny okres dofinansowania z obu tych źródeł nie może przekraczać łącznie 3 miesięcy w odniesieniu do tych samych pracowników – czytamy w odpowiedzi przekazanej serwisowi Prawo.pl. Dalej ministerstwo pisze: Zatem w sytuacji, w której firma otrzymała już dofinansowanie, o którym mowa w art. 15zzb ustawy w sprawie COVID-19 za miesiące kwiecień, maj i czerwiec br., wskazany podmiot nie może wystąpić z wnioskiem o dofinansowanie, o którym mowa w art. 15g ustawy w sprawie COVID-19 na tych samych pracowników, gdyż wyczerpany został okres 3 miesięcy.
Czytaj w LEX: Pomoc publiczna udzielana w związku z koronawirusem >
- Zastrzegając, że wykładnię wiążącą urzędu i tak przedstawi „strona rządowa”, oraz mając świadomość, że w doktrynie przedstawione już zostało stanowisko, zgodnie z którym umowa ze starostą z art. 15zzb mieści się w pojęciu „takiego samego tytułu wypłaty”, o którym mowa w art. 15g ust. 18, istnieją argumenty, że można skorzystać z ponownej pomocy. Świadczenia bowiem z art. 15g wypłacane są „w okresach przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy” (art. 15g ust. 5). Innymi słowy przy szerszej interpretacji „tytułu wypłaty”, tytułem tym jest nie tylko umowa, lecz również obniżenie wymiaru lub przestój ekonomiczny. Oba te rozwiązania są wprowadzane w porozumieniu z przedstawicielstwem pracowniczym – podkreśla Paweł Korus, radca prawny, partner w kancelarii Sobczyk & Współpracownicy, wykładowca na studiach podyplomowych w Katedrze Prawa Pracy i Polityki Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie oraz Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, były wieloletni sędzia sądu pracy. Jak mówi, skoro pracodawca nie korzystał z (dotkliwych dla pracowników) rozwiązań dzięki pomocy z art. 15zzb i jest „zmuszony” do skorzystania z nich (wprowadzenia przestoju lub obniżonego wymiaru), to powstaje „inny tytuł”, a w konsekwencji nie ma przeszkód dla zwrócenia się o pomoc z art. 15g. - Oczywiście, celem uniknięcia ryzyka odpowiedzialności karnej należałoby w oświadczeniu załączanym do wniosku wskazać fakt otrzymania pomocy z art. 15zzb – dodaje.
Zdaniem mec. Pawła Korusa, patrząc na dotychczasowe „trendy” wykładni, trzy miesiące jawią się jako maksymalny okres dofinansowania niezależnie od źródła. - Tym niemniej, w przedstawionym przeze mnie modelu wykładni te trzy miesiące należy liczyć oddzielnie. Jeszcze raz podkreślę, że to tylko „autorska” próba wykładni – doradzając klientom, przyjąłbym trzy miesiące jako łączny okres – zastrzega mec. Paweł Korus.
Czytaj również: Zasady dofinansowania wynagrodzeń pracowników z tarczy 4 wciąż kontrowersyjne>>
