Odpowiedź:

Z uwagi na fakt, że do wynikającego z art. 25[1] ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 z późn. zm.) – dalej k.p. limitu 3 umów i 33 miesięcy nie podlegają wliczeniu umowy zawarte w celu zastępstwa pracownika, po zakończeniu umowy na zastępstwo, pracodawca będzie mógł zawrzeć z pracownikiem jeszcze jedną – trzecią umowę na czas określony.

Uzasadnienie:

Stosownie do art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1220) – dalej u.z.k.p., do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, ma zastosowanie przepis art. 25[1] k.p., zgodnie z którym okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony oraz łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech, z tym zastrzeżeniem, że:
– trwająca w dniu 22 lutego 2016 r. umowa na czas określony będzie traktowana jako pierwsza umowa z dopuszczalnego limitu trzech umów w rozumieniu art. 25[1] k.p. jeżeli została zawarta jako pierwsza umowa przed wprowadzeniem zmian,
– trwająca w dniu 22 lutego 2016 r. umowa na czas określony będzie traktowana jako druga umowa z dopuszczalnego limitu trzech umów w rozumieniu art. 25[1]  k.p. jeżeli została zawarta jako druga umowa przed wprowadzeniem zmian,
– do 33 miesięcznego okresu zatrudnienia podlega wliczeniu okres zatrudnienia na podstawie umowy na czas określony przypadający od dnia wejścia w życie nowelizacji, tj. 22 lutego 2016 r.
Przy czym, stosownie do art. 25[1] k.p. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 22 lutego 2016 r. zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony było równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca. Do powyższego limitu dwóch umów nie wliczało się umów zawartych w celu zastępstwa innego pracownika (art. 25[1] § 3 k.p. w brzmieniu sprzed nowelizacji).
W obecnym stanie prawnym umowa na zastępstwo również nie podlega wliczeniu do wskazanych powyżej limitów umów na czas, tj. 3 umów i 33 miesięcy (art. 25[1] § 4 pkt 1 k.p.).
Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że trwającą w dniu 22 lutego 2016 r. umowę na czas określony należy traktować jako drugą umowę na czas określony z dopuszczalnego limitu 3 umów w rozumieniu art. 25[1] k.p. Ponadto, z uwagi na fakt, że do wskazanego limitu 3 umów i 33 miesięcy nie podlegają wliczeniu umowy zawarte w celu zastępstwa pracownika, po zakończeniu umowy na zastępstwo, pracodawca będzie mógł zawrzeć jeszcze jedną - trzecią umowę na czas określony.

Anna Sokołowska,
autorka współpracuje z publikacją Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oraz jest doradcą Centrum Pomocy Profesjonalisty – Doradztwo kadrowe i HR
Odpowiedzi udzielono  21.11.2016 r.
 

Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Artykuł pochodzi z programu Serwis Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami