WSA: nawet zgodne z prawem zacienienie wystarcza do uznania właścicieli za stronę postępowania

Jeśli z analizy nasłonecznienia budynku wynika, iż projektowana inwestycja zacienia budynek, oznacza to, że budynek znajduje się w sferze oddziaływania inwestycji. W takiej sytuacji bez znaczenia dla oceny przymiotu strony pozostaje okoliczność, że projektowany budynek spełnia warunek czasu nasłonecznienia.

Jeśli z analizy nasłonecznienia budynku wynika, iż projektowana inwestycja zacienia budynek, oznacza to, że budynek znajduje się w sferze oddziaływania inwestycji. W takiej sytuacji bez znaczenia dla oceny przymiotu strony pozostaje okoliczność, że projektowany budynek spełnia warunek czasu nasłonecznienia, określony w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (r.w.t.). Okoliczność ta przemawiać może jedynie za tym, iż projektowana inwestycja pozostanie zgodna z przepisami techniczno-budowlanymi, a nie uzasadnia przyjęcia, że budynek nie znajduje się w obszarze oddziaływania inwestycji.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z dnia 5 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Op 596/14.

Starosta zatwierdził projekt budowlany na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego wraz z 12 miejscami postojowymi, pomimo tego, że mieszkańcy bloku sąsiadującego z inwestycją nie wyrazili zgodny na realizację budowy. W sprawie przeprowadzona została analiza wpływu projektowanego obiektu na nasłonecznienie i przesłanianie sąsiadującej zabudowy. Z analizy wykresów cieni wynikło, że projektowany budynek częściowo zacienia elewację południową sąsiadującego obiektu. Część tej elewacji jest zacieniona przed południem, a część po południu, jednak w taki sposób, że spełniony jest warunek minimalnego czasu nasłonecznienia, który wynosi 3 godziny dziennie w godzinach 7.00–17.00 w dniu równonocy.

Małżeństwo B. zakwestionowało wyniki analizy i wniosło o uchylenie decyzji starosty. Na wezwanie wojewody do wykazania własnego interesu prawnego powołało się na fakt posiadania prawa odrębnej własności lokalu w budynku bezpośrednio sąsiadującym z zamierzoną inwestycją. Wojewoda umorzył postępowanie odwoławcze. Ustalił, iż właściciele poszczególnych lokali znajdujących się w budynku zamieszkanym również przez państwo B. tworzą tzw. dużą wspólnotę mieszkaniową. Mając to na uwadze uznał, iż podmiotem uprawnionym do występowania w charakterze strony jest wspólnota mieszkaniowa reprezentowana przez zarząd. Wojewoda wskazał również, że indywidualnego interesu prawnego nie wywodzi się z samego faktu bycia współwłaścicielem nieruchomości wspólnej, lecz z faktu, iż jego lokal znajduje się w obszarze oddziaływania projektowanej inwestycji. Z przeprowadzonych analiz projektu budowlanego oraz nasłonecznienia wynika, iż warunek nasłonecznienia pomieszczeń w budynku określony w r.w.t. został spełniony. Tym samym małżeństwo B. nie posiada indywidualnego interesu prawnego, gdyż inwestycja nie oddziałuje na lokal stanowiący ich własność.

Sprawę rozpatrywał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, który uznał, iż skarga Państwa B. zasługuje na uwzględnienie.

Sąd wskazał, że stronami postępowania w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę są wyłącznie podmioty wymienione w art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego, czyli inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu. Organ prawidłowo wskazał, iż stroną w takim postępowaniu, co do zasady, jest wspólnota mieszkaniowa. Jednak właściciel odrębnego lokalu może wystąpić w charakterze strony postępowania, gdy wykaże własny zindywidualizowany interes prawny, niezależny od interesu prawnego występującej w jego imieniu wspólnoty mieszkaniowej. Interes taki wynika z faktu, iż lokal małżeństwa znajduje się w sferze oddziaływania obiektu budowlanego. Sąd skorygował stanowisko organu i wskazał, iż obszar oddziaływania obiektu budowlanego to także teren, gdzie uciążliwości związane z przedsięwzięciem mieszczą się w granicach norm określonych przez przepisy prawa. Przymiot strony w prawie budowlanym nie jest zależny od tego, czy oddziaływanie zamierzonej inwestycji na nieruchomości sąsiednie przekracza ustalone w tym względzie normy, lecz z samego faktu oddziaływania tej inwestycji w przestrzeń objętą prawem do nieruchomości sąsiednich. Oceniając zatem występowanie po stronie odwołującej się interesu prawnego, należało ustalić, czy planowane przedsięwzięcie będzie oddziaływać na teren nieruchomości skarżących, niezależnie od tego, czy oddziaływanie to jest sprzeczne, czy też nie jest sprzeczne z prawem.

Z ustaleń dokonanych w sprawie wynikało, iż lokal skarżących znajduje się w strefie oddziaływania obiektu, a w związku z tym skarżącym przysługuje przymiot strony.

Na podstawie powyższego Sąd uchylił zaskarżoną decyzję.

Sygnatura akt: II SA/Op 596/14

(orzeczenia.nsa.gov.pl)