Ustawa z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2014 r. poz. 1446 ze zm.) nie nakłada obecnie obowiązku oznaczania w odpowiedni sposób zabytków nieruchomych. Decyzję, czy na takich zabytkach umieszczać znak informujący, że podlegają one ochronie, pozostawiono uznaniu starosty, działającego w porozumieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków.
Wygląd znaku informacyjnego jest określony w rozporządzeniu Ministra Kultury z 9 lutego 2004 r. w sprawie wzoru znaku informacyjnego umieszczanego na zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (Dz. U. 2004 r. Nr 30, poz. 259).
Taki stan rzeczy może ulec zmianie na skutek przyjęcia przygotowywanych przez rząd przepisów zmieniających wyżej wymienioną ustawę. Nowelizacja ma za zadanie wprowadzić obowiązek odpowiedniego oznakowania nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków. Obowiązek ten będzie ciążyć na staroście, natomiast właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy zabytków będą zobligowani do udostępnienia nieruchomości w celu ich oznakowania, a także do utrzymania znaków w odpowiednim stanie.
Umieszczenie znaków informacyjnych na nieruchomościach zabytkowych, które obecnie nie posiadają odpowiedniego oznakowania, ma się dokonać w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej.
Zgodnie z treścią projektu ustawy nowa regulacja ma wejść w życie 1 stycznia 2017 r. Nowelizacja jest obecnie przedmiotem konsultacji z wojewodami oraz wojewódzkimi konserwatorami zabytków.
Opracowanie: Andrzej Perzyna, RPE WK
Źródło: www.rcl.gov.pl, stan z dnia 6 maja 2016 r.