1. Nie ma definicji ustawowej pojęcia "mapa prawna", pojęcie to nie jest również używane w specjalistycznym języku prawnym. Jest to pojęcie z zakresu języka potocznego i w języku prawny odpowiada temu pojęciu ustawowy termin "mapa ewidencyjna".
  2. Wyrys z ewidencji gruntów jest prostszą formą mapy ewidencyjnej.
  3. Ustawa nie nakłada na wnioskodawcę obowiązku dołączania wyrysu do wniosku o zasiedzenie działki w granicach ewidencyjnych. Warto natomiast go dołączyć ze względów dowodowych. Brak wyrysu nie jest przeszkodą do zgodnego z prawem złożenia wniosku o zasiedzenie nieruchomości w granicach ewidencyjnych.
  4. Podstawą prawną są przepisy działu III księgi drugiej kodeksu postępowania cywilnego pt.: "Sprawy z zakresu prawa rzeczowego" (art. 606 - 610) oraz rozporządzenia z dnia 17 grudnia 1996 r. ministrów gospodarki przestrzennej i budownictwa oraz rolnictwa i gospodarki żywnościowej z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 1996 r. Nr 158, poz. 813) w szczególności § 23 oraz § 2 załącznika nr 14 do tego rozporządzenia.

Postępowanie w sprawie zasiedzenia działki regulowane jest przez przepisy kodeksu postępowania cywilnego. Zasiedzenie działki następuje w trybie postępowania nieprocesowego i zostało uregulowane w dziale III księgi drugiej kodeksu postępowania cywilnego pt.: "Sprawy z zakresu prawa rzeczowego" (art. 606 - 610). W zakresie przedmiotowego pytania szczególnie ważny jest przepis art. 607 kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z art. 607 kodeksu postępowania cywilnego: "Do wniosków, dotyczących nieruchomości ujawnionych w księdze wieczystej lub dla których prowadzony jest zbiór dokumentów, należy dołączyć odpis z księgi wieczystej albo zaświadczenie o stanie prawnym, jaki wynika ze zbioru dokumentów." A więc obligatoryjnym załącznikiem, który jest wymagany przez ustawę do tego, aby sąd mógł stwierdzić zasiedzenie działki w granicach ewidencyjnych to wyciąg z księgi wieczystej. Żadna ustawa nie nakłada na wnioskodawcę obowiązku załączenia wyrysu, aby wniosek o stwierdzenie zasiedzenia był ważny. Jednak przedstawienie wyrysu jest istotne ze względów dowodowych w celu przedstawienia granic ewidencyjnych nieruchomości. Wyrys w zupełności wystarcza, aby dokładnie odczytać granice ewidencyjne, praktyka sądów wskazuje natomiast, że dopiero w przypadku zaistnienia poważnych wątpliwości, co do tych granic konieczne jest powołanie biegłego, który taki wyrys ocenia.

Nie ma definicji ustawowej pojęcia "mapa prawna" pojęcie to nie jest również używane w specjalistycznym języku prawnym. Jest to pojęcie z zakresu języka potocznego i w języku prawnym odpowiada temu pojęciu ustawowy termin "mapa ewidencyjna". W zakresie udokumentowania granic ewidencyjnych w języku prawnym funkcjonują dwa pojęcia "wyrys" oraz "mapa ewidencyjna". Zgodnie z § 23 Rozporządzenia z dnia 17 grudnia 1996 r. ministrów gospodarki przestrzennej i budownictwa oraz rolnictwa i gospodarki żywnościowej z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z dnia 31 grudnia 1996 r.) zwanego dalej rozporządzeniem:

  1. Mapa ewidencyjna gruntów i budynków, zwana dalej "mapą ewidencyjną", przedstawia usytuowanie działek i budynków w przestrzeni. 2. Mapa ewidencyjna jest mapą numeryczną. Jej edycję stanowią mapy obrębowe o kroju arkuszowym. 3. Mapa ewidencyjna zawiera: 1) granice jednostek terytorialnego podziału państwa,
  2. granice jednostek ewidencyjnych,
  3. granice obrębów,
  4. granice działek,
  5. opis i kontury użytków gruntowych, w tym ekologicznych,
  6. opis i kontury klas gleboznawczych,
  7. usytuowanie budynków,
  8. stabilizowane (trwałe) punkty graniczne,
  9. numery ewidencyjne działek,
  10. numery porządkowe budynków,
  11. numery ewidencyjne budynków,
  12. numery punktów załamania linii granicznych,
  13. nazwy ulic i oznaczenia dróg publicznych,
  14. informacje porządkowe przewidziane odrębnymi przepisami.


Wyrys natomiast to kopia mapy ewidencyjnej, zawierającej granice i numery działek, oznaczenia klas i użytków, budynki. Treść wyrysu regulowana jest przez § 2 załącznika nr 14 do rozporządzenia: "Treść wyrysu z mapy ewidencyjnej, wydawanego dla celów prawnych, stanowi:

  1. kopia odpowiedniego fragmentu mapy ewidencyjnej lub komputerowy wydruk fragmentu tej mapy,
  2. oznaczenie organu i numer sprawy, wynikający z systemu kancelaryjnego,
  3. nazwa województwa, jednostki ewidencyjnej i obrębu,
  4. oznaczenie skali mapy,
  5. oznaczenie kierunku północy,
  6. klauzula o treści "Dokument niniejszy jest wyrysem z mapy ewidencyjnej i jest przeznaczony do dokonywania wpisu w księgach wieczystych",
  7. pieczęć urzędowa organu,
  8. data sporządzenia dokumentu,
  9. podpis osoby reprezentującej organ lub osoby upoważnionej przez ten organ".


Wyrys z ewidencji gruntów i budynków, ze względu na treść oraz sposób wydania jest rodzajem zaświadczenia. Zgodnie z art. 217 § 2 kodeksu postępowania administracyjnego, zaświadczenie wydaje na żądanie organ administracji, a jego treścią jest urzędowe potwierdzenie określonych faktów lub stanu prawnego. Działania organów administracyjnych stanowią czynności materialno - techniczne, wskutek których wydany urzędowo dokument potwierdza fakty lub stan prawny gruntów, budowli, lokali zawartych w operacie ewidencyjnym. Zaznaczyć jednak należy, że wypisy i wyrysy jako zaświadczenia potwierdzają jedynie ustalony odpowiednim aktem prawnym stan wprowadzony do ewidencji gruntów i budynków. Tym samym drogą zaświadczenia nie można przyznać ani ograniczyć żadnych uprawnień, a jedynie potwierdzić to, co jest aktualnie wpisane w rejestrze publicznym - ewidencji gruntów i budynków (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 1998 r.; II SA 125/98).