Wydajność instalacji do unieszkodliwiania lub odzysku padłych lub ubitych zwierząt decyduje o konieczności uzyskania pozwolenia zintegrowanego

Czy właściciel instalacji do przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego ma prawo prowadzić tę działalność bez pozwolenia zintegrowanego?

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.




W rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. z 2014 r. poz. 1169) - dalej r.i.p.z.ś. jeden z rodzajów działalności, dla których wymagane jest uzyskanie pozwolenia zintegrowanego, to instalacje do unieszkodliwiania lub odzysku padłych lub ubitych zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego o zdolności produkcyjnej ponad 10 ton na dobę. Odzysk i unieszkodliwianie zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r. poz. 21, z późn. zm.) – dalej u.o. dotyczą odpadów. Czy w przypadku przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego niestanowiących odpadów właściciel instalacji ma prawo prowadzić działalność polegająca na przetwarzaniu ponad 10 Mg na dobę uppz bez pozwolenia zintegrowanego?

Odpowiedź:

Zważywszy na wydajność instalacji do unieszkodliwiania lub odzysku padłych lub ubitych zwierząt lub produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, powinna być ona objęta pozwoleniem zintegrowanym, zgodnie z ust. 6 pkt 7 załącznika do r.i.p.z.ś.

Oznacza to, że prowadzący ją pomiot nie może prowadzić działalności bez uzyskania pozwolenia zintegrowanego.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 201 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1232) - dalej p.o.ś., pozwolenia zintegrowanego wymaga prowadzenie instalacji, której funkcjonowanie, ze względu na rodzaj i skalę prowadzonej w niej działalności, może powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości. Rodzaje instalacji objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego określone zostały w do r.i.p.z.ś. W związku z powyższym, jeżeli analizowana instalacja spełnia wymagania wskazane w ust. 6 pkt 7 załącznika do r.i.p.z.ś., wówczas objęta jest obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego, a co za tym idzie, musi spełniać wymagania najlepszej dostępnej techniki, o których mowa w art. 204 i 207 p.o.ś.

Praktycznie prowadzący instalację powinien znać obowiązujące przepisy prawne, a więc nie wymaga się od organu informowania prowadzącego instalację o nowych uregulowaniach w zakresie posiadanego przez niego pozwolenia zintegrowanego. Organ może oczywiście to zrobić, aby podmiot korzystający ze środowiska był świadomy nowej sytuacji prawnej. Jednakże na gruncie nieobowiązującego już rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. Nr 122, poz. 1055) omawiana instalacja była objęta pozwoleniem zintegrowanym, mimo że ust. 6 pkt 7 załącznika do tego aktu mówił o instalacji do unieszkodliwiania lub odzysku padłych lub ubitych zwierząt lub odpadowej tkanki zwierzęcej, o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę; nie było natomiast mowy o ubocznych produktach pochodzenia zwierzęcego.

Zgodnie z art. 365 ust. 1 p.o.ś., wojewódzki inspektor ochrony środowiska powinien wstrzymać, w drodze decyzji, użytkowanie instalacji eksploatowanej bez wymaganego pozwolenia zintegrowanego. Sposób użytkowania i ewentualne wynikające z tego tytułu zagrożenia nie mają znaczenia. W związku z tym w praktyce przyjmuje się, że: "Postępowanie wyjaśniające w postępowaniu opartym na podstawie art. 365 ust. 1 p.o.ś. ogranicza się do ustalenia, czy podmiot użytkujący instalację posiada na to użytkowanie pozwolenie zintegrowane, czy też nie. Stwierdzenie posiadania takiego pozwolenia uniemożliwia wstrzymanie przez organ użytkowania instalacji" (wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 października 2009 r., IV SA/Wa 410/09, LEX nr 574160). Gdyby to była nowo budowana lub przebudowywana instalacja, WIOŚ mógłby zastosować reguły art. 365 ust. 2 p.o.ś.

Decyzje podejmowane na podstawie art. 365 p.o.ś. mają charakter związany. Ustawodawca wskazuje w nich jednoznacznie, że organ administracji, stwierdziwszy wystąpienie wymienionych w nich przesłanek, wstrzymuje użytkowanie instalacji. Organy administracji nie mają żadnej swobody przy podejmowaniu decyzji kończącej postępowanie (tak np. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 15 maja 2008 r., IV SA/Wa 404/08, LEX nr 486325).

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.