Najistotniejszą wadą omawianej metody jest to, że gmina nie ma prawnych możliwości zweryfikowania rzeczywistej liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość.
Trzeba bowiem zauważyć, że ustalając zakres pojęcia „mieszkaniec”, nie należy odwoływać się ani do cywilnoprawnego pojęcia „miejsca zamieszkania”, ani do pojęcia „zameldowania”.
W uzasadnieniu powyższego stanowiska wskazać należy, że art. 25 k.c., definiując pojęcie „miejsce zamieszkania”, stanowi o miejscowości, a nie konkretnym lokalu mieszkalnym (czy też nieruchomości). Ponadto przewiduje konieczność badania zamiaru stałego pobytu osoby, co pozbawia pojęcie to przydatności na gruncie omawianej problematyki, gdzie istotne jest samo przebywanie na danej nieruchomości, zarówno stałe, jak i czasowe.
Natomiast w odniesieniu do drugiego przypadku wskazać należy, że zameldowanie jest aktem administracyjnym potwierdzającym fakt posiadania przez określoną osobę w danej miejscowości stałego lub czasowego zamieszkania, nie przesądza on jednak o faktycznym miejscu jej zamieszkania. Ponadto znaczna liczba osób nie dopełnia obowiązku meldunkowego (z dniem 1 stycznia 2014 r. obowiązek ten zostanie zniesiony). W związku z powyższym instytucja ta jest nieprzydatna dla zweryfikowania przez gminę rzeczywistej liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość.
Wobec braku możliwości skontrolowania przez gminę prawdziwości podanej przez właściciela nieruchomości liczby osób zamieszkujących daną nieruchomość pojawia się ryzyko manipulowania tymi danymi i „ukrywania” faktycznego stanu rzeczy.
Natomiast zaletą tej metody, zakładając, że jeden mieszkaniec wytwarza podobną ilość odpadów co drugi, jest to, że jest to metoda obiektywna i uczciwa, gdyż wysokość opłaty będzie wzrastała zawsze proporcjonalnie do ilości osób zamieszkujących daną nieruchomość, bez względu na inne czynniki, np. stopień zamożności mieszkańców, czy też miejsce ich zamieszkania (zabudowa jedno- lub wielorodzinna).
Opracowano na podstawie fragmentów książki "Gospodarowanie odpadami komunalnymi. Poradnik dla gmin", red. nauk.: Jędrzej Klatka, Michał Kuźniak.
Wady i zalety obliczania wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi na podstawie liczby mieszkańców
Wybranie przez radę gminy, jako metody obliczania wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość ma swoje wady i zalety.