Pytanie:
Przestrzeń i jej wymiary zaplanowane dla miejsc postojowych będą odpowiadały minimalnym rozmiarom przewidzianym dla miejsc postojowych w r.w.t., aby istniała techniczna możliwość parkowania samochodów osobowych na takich miejscach.

Czy jeżeli miejsca postojowe będą realizowane na nawierzchni żwirowej na geokratach i nie będą oznaczane ich granice (poprzez malowanie lub inne metody) można je traktować jako miejsca postojowe "po prostu", a nie miejsca postojowe "wydzielone" w myśl zapisów § 19-21r.w.t.?

Czym różnią się wydzielone miejsca postojowe od miejsc postojowych nie wydzielonych w kontekście przepisów obowiązujących?

Odpowiedź:
Stanowiska postojowe zrealizowane na nawierzchni żwirowej na geokratach, mimo że nie będą oznaczone ich granice, należy uznać za wydzielone miejsce postojowe, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie – dalej r.w.t.

Uzasadnienie:
W § 19 ust. 1 i 2 r.w.t., posłużono się pojęciem "wydzielonych miejsc postojowych". Co jednak ważne, pojęcie to nie posiada swojej legalnej definicji.

Analiza regulacji rozdziału 3 r.w.t. – Miejsca postojowe dla samochodów osobowych, prowadzi w pierwszej kolejności do wniosku, że miejsce postojowe może składać się z jednego lub większej liczby stanowisk postojowych.
Z kolei, jeżeli chodzi o wydzielenie miejsc postojowych, to zdaje się, że należy przez to rozumieć jakiekolwiek poziome, czy pionowe fizyczne wyodrębnienie tych miejsc. Wyodrębnienie to może wynikać z utwardzenia powierzchni gruntu na działce, namalowania linii, wykonania krawężników. Zawsze jednak wyodrębnienie to będzie prowadziło do utworzenia stanowisk postojowych przeznaczonych wyłącznie do parkowania samochodów osobowych, spełniających wymagania określone w § 19-21 r.w.t.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wydzielonym miejscem postojowym będą stanowiska postojowe zrealizowane na nawierzchni żwirowej na geokratach, nawet jeśli nie będą oznaczone ich granice. Przedmiotowe wydzielenie będzie bowiem w analizowanym przypadku wynikało z fizycznego wyodrębnienia stanowisk postojowych za pomocą geokraty (lub, ewentualnie, utwardzenia powierzchni gruntu za pomocą żwiru).
Za miejsca postojowe niewydzielone należy z kolei uznać, co do zasady, trawniki, czy chodniki.