Na stosunki wodne na gruncie mają wpływ przede wszystkim wykonywane na nim roboty ziemne i budowlane. Rozróżnienie tych dwóch rodzajów robót jest istotne, ponieważ roboty ziemne, a w szczególności podnoszenie poziomu i niwelacja terenu, nie zawsze są związane z wykonywaniem robót budowlanych.
Prace niwelacyjne na terenie nieruchomości, w świetle art. 41 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, wchodzą w skład prac przygotowawczych na terenie budowy objętym pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem robót budowlanych. Sądy administracyjne w dotychczasowych orzeczeniach zdają się wyrażać pogląd odmienny, przykładem czego może być wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 listopada 2003 r. sygn. akt: IV SA 1131/2002, zgodnie z którym „Niwelacja terenu, wyrównanie poziomu gruntu czy też jego podwyższenie nie stanowią robót budowlanych, które podlegają regulacji prawa budowlanego. Mogą natomiast być przedmiotem oceny w postępowaniu dotyczącym naruszania stosunków wodnych.” Stanowisko takie wymagałoby chyba uściślenia stanów faktycznych, których ma dotyczyć. Rozpoczęcie budowy następuje bowiem z chwilą podjęcia prac przygotowawczych, w skład których wchodzą prace niwelacyjne, co powoduje, że ich rozpoczęcie, tak jak wszystkich prac przygotowawczych, może nastąpić po uzyskaniu pozwolenia na budowę (upływie 30 dni od daty zgłoszenia robót budowlanych) oraz po zawiadomieniu organu budowlanego o zamierzonym terminie ich rozpoczęcia. Niwelacja terenu i zmiana jego rzędnej powinna więc mieć odzwierciedlenie w projekcie zagospodarowania działki lub terenu, który zgodnie z art. 34 ust. 3 cyt. Prawa budowlanego, powinien być sporządzony na aktualnej mapie i obejmować określenie granic działki lub terenu, usytuowanie, obrys i układy istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, sieci uzbrojenia terenu, sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków, układ komunikacyjny i układ zieleni, ze wskazaniem charakterystycznych elementów, wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich.
Prace niwelacyjne na terenie nieruchomości, w świetle art. 41 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, wchodzą w skład prac przygotowawczych na terenie budowy objętym pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem robót budowlanych. Sądy administracyjne w dotychczasowych orzeczeniach zdają się wyrażać pogląd odmienny, przykładem czego może być wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 listopada 2003 r. sygn. akt: IV SA 1131/2002, zgodnie z którym „Niwelacja terenu, wyrównanie poziomu gruntu czy też jego podwyższenie nie stanowią robót budowlanych, które podlegają regulacji prawa budowlanego. Mogą natomiast być przedmiotem oceny w postępowaniu dotyczącym naruszania stosunków wodnych.” Stanowisko takie wymagałoby chyba uściślenia stanów faktycznych, których ma dotyczyć. Rozpoczęcie budowy następuje bowiem z chwilą podjęcia prac przygotowawczych, w skład których wchodzą prace niwelacyjne, co powoduje, że ich rozpoczęcie, tak jak wszystkich prac przygotowawczych, może nastąpić po uzyskaniu pozwolenia na budowę (upływie 30 dni od daty zgłoszenia robót budowlanych) oraz po zawiadomieniu organu budowlanego o zamierzonym terminie ich rozpoczęcia. Niwelacja terenu i zmiana jego rzędnej powinna więc mieć odzwierciedlenie w projekcie zagospodarowania działki lub terenu, który zgodnie z art. 34 ust. 3 cyt. Prawa budowlanego, powinien być sporządzony na aktualnej mapie i obejmować określenie granic działki lub terenu, usytuowanie, obrys i układy istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, sieci uzbrojenia terenu, sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków, układ komunikacyjny i układ zieleni, ze wskazaniem charakterystycznych elementów, wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich.