Przyrodnicy liczą kozice w Tatrach

W Tatrach we wtorek rozpoczęło się liczenie kozic. Jednodniowa akcja odbywa się równocześnie po polskiej oraz słowackiej stronie gór i bierze w niej udział blisko 160 osób.

Liczenie kozic musi odbywać się równocześnie po obu stronach Tatr, ponieważ zwierzęta swobodnie przechodzą wzdłuż grani granicznej. Licząc kozice, przyrodnicy wędrują od górnej granicy lasu w kierunku głównej grani Tatr, gdzie spotkają się ze Słowakami. Po stronie słowackiej w liczenie zaangażowanych jest sto osób, po polskiej stronie 60 przyrodników.

Obszar liczenia kozic w polskiej części gór jest podzielony na 35 rejonów obserwacyjnych. Każdy zespół, który liczy zwierzęta posiada mapkę i porusza się tylko w swoim sektorze. Każdy z obserwatorów notuje liczbę napotkanych kozic, określa miejsce i godzinę, co ma wykluczyć policzenie dwa razy tych samych zwierząt.

Licznie ma wykazać, ile kozic przetrwało długą i śnieżną zimę, a także, ile młodych wydały wiosną na świat te zwierzęta. Poprzednie, jesienne liczenie przeprowadzone w październiku ub. r. wykazało, że liczba kozic w Tatrach rośnie. Wówczas odnotowano rekordową liczbę 1096 kozic w całych Tatrach.

Z wcześniejszych obserwacji przyrodników wynika, że największe skupiska kozic w polskiej części Tatr to masyw Czerwonych Wierchów wraz z granią Giewontu, masyw Kasprowego Wierchu, grań Wielkiego Wołoszyna oraz wysokogórskie tereny Doliny Rybiego Potoku, a także gań i zbocza Miedzianego.

Liczenie tatrzańskich kozic odbywa się dwa razy w roku: wiosną i - weryfikujące liczenie - jesienią. Organizowane jest od 1954 roku, a wspólnie ze Słowakami od 1957 roku.

Przez dziesiątki lat zaobserwowano, że liczebność kozic w Tatrach podlega dużym wahaniom. Drastyczny spadek pogłowia tych zwierząt nastąpił na przełomie tysiącleci, kiedy odnotowano tylko 69 sztuk. Gwałtowny wzrost pogłowia kozic nastąpił w 2007 roku, kiedy w Tatarach naliczono prawie 550 sztuk i liczba ta co roku wzrasta.

Kozica jest symbolem zarówno polskiego, jak i słowackiego Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jest gatunkiem chronionym, mimo to zdarza się, że kłusownicy polują na te zwierzęta.

Kozice żyją w niewielkich stadach zwanych kierdelami, które mają określoną strukturę; na czele stoi zawsze doświadczona samica z młodym, tzw. licówka. W skład kierdela wchodzą też inne samice z młodymi oraz tzw. roczniaki i dwulatki. Samce żyją najczęściej samotnie lub tworzą grupy kawalerskie, dołączając do stad jesienią, na czas godów.