Pytanie:
Wnioskodawca zwrócił się do starosty z wnioskiem o wydanie zezwolenia na przetwarzanie odpadów budowlanych w kruszarce. Wnioskodawca informuje, że w wyniku przetwarzania (odzysku) powstaną produkty budowlane spełniające normy PN-EN 12620+A1:2010 (kruszywa do betonu) oraz normy PN-EN 13043:2004 (kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach, lotniskach innych powierzchniach przeznaczonych do ruchu). Czy należy uznać, że przetwarzane odpady tracą status odpadów, bo spełniają warunki art. 14 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach - dalej u.o.?
Odpowiedź:
Przetworzone w wyniku procesu odzysku odpady budowlane nie utracą statusu odpadów w trybie art. 14 u.o. Nie ma bowiem przepisów wspólnotowych, ani nie zostały wydane przepisy krajowe, które umożliwiłyby w tym trybie utratę statusu odpadów. Nie oznacza to jednak, że przedsiębiorca nie może uzyskać dla materiału po procesie odzysku statusu produktu, jeśli spełnia on wymagania przewidziane dla produktu danego rodzaju. Jednakże starosta nie jest organem, który może odpadom spełniającym wymagania wskazanych norm nadać status produktu. Potwierdzenie spełniania norm można uzyskać po przeprowadzeniu badań, np. w instytucie techniki budowlanej, które wykażą, że materiał po odzysku jest produktem.
Uzasadnienie:
Ogólne wymagania dla produktów budowlanych wskazuje art. 10 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Wskazane w przepisie odrębne przepisy to przede wszystkim:
1) rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającym zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającym dyrektywę Rady 89/106/EWG;
2) ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych - dalej u.w.b.
Wyroby budowlane muszą posiadać aprobatę techniczną albo znak budowlany. Sposób udzielania, zmiany i uchylanie aprobat technicznych, jednostki organizacyjne upoważnione do ich wydawania, wysokość odpłatności z tytułu weryfikacji wniosku o udzielenie aprobaty technicznej oraz sposób ustalania odpłatności za przeprowadzone czynności związane z udzielaniem, zmianą lub przedłużeniem ważności aprobaty technicznej zostały określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 8 listopada 2004 r. w sprawie aprobat technicznych oraz jednostek organizacyjnych upoważnionych do ich wydawania.
Wymagania, jakie powinny być spełnione, aby na wyrobie budowlanym, w tym regionalnym, można było umieścić znak budowlany, reguluje art. 8 ust. 1-4 u.w.b. oraz przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym.
Aby zatem wprowadzić materiał po odzysku na rynek w charakterze produktu, przedsiębiorca musi potwierdzić badaniami, że spełnia on normy jakościowe przewidziane dla produktów danego rodzaju (czyli jak dla surowca pierwotnego). Dla przedsiębiorcy wprowadzającego produkt na rynek oznacza to obowiązek posiadania dokumentów potwierdzających jego bezpieczeństwo. Jeżeli wynik badań będzie niekorzystny, tzn. nie zostanie potwierdzona przydatność materiału po odzysku do rekultywacji, to uzyskany materiał trzeba będzie sklasyfikować jako odpad.
Przetworzone w wyniku odzysku odpady budowlane nie tracą statusu odpadów
Przetworzone w wyniku procesu odzysku odpady budowlane nie utracą statusu odpadów w trybie art. 14 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Nie ma bowiem przepisów wspólnotowych, ani nie zostały wydane przepisy krajowe, które umożliwiłyby w tym trybie utratę statusu odpadów.
