Pracownik nie może chorować tylko u jednego pracodawcy

Pracownik, który jest zatrudniony w dwóch zakładach pracy w każdym z nich w przypadku niezdolności do pracy wskutek choroby ma prawo do wynagrodzenia chorobowego na zasadach określonych w art. 92 KP. - Złożenie zwolnienia lekarskiego tylko u jedego pracodawcy, może pozbawić go wszystkich świadczeń, tłumaczy ekpert Kompasu Księgowo-Kadrowego.

Stosownie do art. 92 § 1 pkt 1 k.p., za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną - trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia - trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego - pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu.

Czytaj: Choroba uniemożliwia skorzystanie z urlopu wypoczynkowego

 

Za czas niezdolności do pracy trwającej łącznie dłużej niż 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia, trwającej łącznie dłużej niż 14 dni w ciągu roku kalendarzowego – zgodnie z art. 92 § 4 k.p. -  pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1442 z późn. zm.).

 

Przepisy k.p. nie przewidują, iż pracownik, który posiada dwóch lub więcej pracodawców ma prawo do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 k.p., tylko u jednego z nich. Należy zatem przyjąć, że jeżeli pracownik jest zatrudniony u dwóch pracodawców to ma prawo do wynagrodzenia chorobowego z tytułu każdego zatrudnienia odrębnie. Należy jednak pamiętać, że wynagrodzenie chorobowe przysługuje pracownikowi łącznie nie dłużej niż 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia, trwającej łącznie dłużej niż 14 dni w ciągu roku kalendarzowego. Jeżeli zatem pracownik w trakcie roku kalendarzowego podejmuje kolejne zatrudnienie w ramach stosunku pracy, to do okresu 33 (14) dni niezdolności do pracy, za który zachowuje prawo do wynagrodzeniachorobowego, wlicza się również okresy wypłaconego w tym roku kalendarzowym wynagrodzenia chorobowego u dotychczasowego pracodawcy.

Czytaj: Przedsiębiorca ma prawo do zasiłku macierzyńskiego, jeżeli podlega ubezpieczeniu chorobowemu

 

Jeżeli chodzi o kwestię złożenia pracodawcom zwolnienia lekarskiego to w tym zakresie art. 66 ust. 1 i 2  u.ś.p., nie pozostawia wątpliwości, że takie zwolnienie pracownik powinien dostarczyć każdemu pracodawcy. Nie ma przy tym znaczenia, czy zgodnie z przepisami u.ś.p. pracodawca jest płatnikiem zasiłków, czy też takiej funkcji nie pełni. Zaświadczenie lekarskie powinno być dostarczone każdemu pracodawcy w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.

 

Niezależnie od powyższego należy dodać, że zgodnie z art. 92 § 3 pkt 2 k.p. wynagrodzenie chorobowe nie przysługuje pracownikowi w przypadkach, w których nie ma on prawa do zasiłku chorobowego. Z art. 17 ust. 1 u.ś.p. wynika, że zasiłek chorobowy nie przysługuje pracownikowi m. in. wówczas, gdy w czasie orzeczonej niezdolności do pracy wykonuje on pracę zarobkową. Oznacza to, że jeżeli pracownik w jednym zakładzie pracy złoży zwolnienie lekarskie, a w drugim tego nie uczyni i będzie wykonywał pracę, nie będzie mu przysługiwało wynagrodzenie chorobowe w tym pierwszym zakładzie pracy.