Pytanie pochodzi z  programu Serwis Budowlany .

Plan zagospodarowania przestrzennego

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza możliwość zaprojektowania nadwieszeń poza linią zabudowy oraz karty terenu nad działką będącą własnością gminy w formie służebności. W planie zagospodarowania przestrzennego zapisano definicję intensywność zabudowy – należy przez to rozumieć wskaźnik wyrażający stosunek powierzchni całkowitej, mierzonej po zewnętrznym obrysie przegród zewnętrznych, wszystkich kondygnacji nadziemnych budynków znajdujących się na danej działce budowlanej, do powierzchni działki budowlanej, przy czym:

  • a) za kondygnację nadziemną, do obliczeń intensywności zabudowy, należy przyjąć każdą kondygnację lub jej część, której poziom podłogi znajduje się w poziomie lub powyżej poziomu przylegającego, projektowanego lub urządzonego terenu;
  • b) w przypadku działek geodezyjnych przeciętych w planie liniami rozgraniczającymi tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania, za powierzchnię działki budowlanej należy przyjmować jedynie powierzchnię znajdującą się na obszarze jednego terenu - właściwego dla projektowanej zabudowy;

Powierzchnia zabudowy

należy przez nią rozumieć powierzchnię terenu zajętą przez budynek w stanie wykończonym, wyznaczoną przez rzut pionowy zewnętrznych krawędzi budynku na powierzchnię terenu;

Obowiązującej linii zabudowy

należy przez to rozumieć linię ustawienia frontowej ściany projektowanego budynku; obowiązująca linia zabudowy nie dotyczy części podziemnych budynku zagłębionych całkowicie poniżej poziomu otaczającego terenu, elementów zagospodarowania nie stanowiących konstrukcji budynku (np. schodów, pochylni zewnętrznych) oraz okapów i gzymsów wysuniętych nie więcej niż 0,5 m oraz balkonów lub wykuszy wysuniętych nie więcej niż 1,0 m; budynki sytuowane wzdłuż obowiązującej linii zabudowy nie muszą tworzyć zabudowy zwartej.

Pytanie

Czy do powierzchni zabudowy oraz intensywności zabudowy należy wliczyć powierzchnię nadwieszeń będących poza granicami działki oraz poza obszarem karty terenu?


Odpowiedź

Orzecznictwo

Zagadnienie będące przedmiotem niniejszego pytania były dość szczegółowo analizowane w orzecznictwie sądów administracyjnych (zob. przykładowo wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu: z dnia 26 marca 2013 r., IV SA/Po 1226/12; z dnia 27 października 2011 r., IV SA/Po 648/11; z dnia 5 maja 2010 r., II SA/Po 58/10; z dnia 16 listopada 2010 r., II SA/Kr 774/10). W wyrokach tych wskazywano na konieczność odwołania się do Polskiej Normy PN-ISO 9836, gdzie w punkcie 5.1.2.2 jest mowa o wyznaczaniu powierzchni zabudowy. W świetle powyższej normy, powierzchnia zabudowy jest wyznaczona przez rzut pionowy zewnętrznych krawędzi budynku na powierzchnię terenu. Do tej powierzchni nie wlicza się powierzchni obiektów budowlanych ani ich części nie wystających ponad powierzchnię terenu, powierzchni elementów drugorzędnych, np. schodów zewnętrznych, ramp zewnętrznych daszków, markiz, występów dachowych, oświetlenia zewnętrznego, powierzchni zajmowanej przez wydzielone obiekty pomocnicze (np. szklarnie, altany, szopy). W orzecznictwie sadów administracyjnych wskazuje się, że niezdefiniowanemu w ustawie pojęciu "powierzchnia zabudowy" należy przypisywać dokładnie takie znaczenie, jakie dla tego parametru przyjęto oficjalnie we właściwej Polskiej Normie. Sądy administracyjne wyprowadzają z powyższej definicji wniosek, że do powierzchni zabudowy należy wliczać powierzchnię nadwieszeń. Choć takie rozumowanie może budzić wątpliwości, to jednak należy się do niego stosować, gdyż ostatecznie – w razie gdyby sprawa trafiła do rozpoznania przed sąd administracyjny – to właśnie sąd administracyjny będzie dokonywał wykładni przepisów prawa. Skoro nadwieszenia należy uwzględniać przy obliczaniu powierzchni zabudowy, należy je także brać pod uwagę przy określaniu wskaźnika intensywności zabudowy.
 

Pytanie pochodzi z  programu Serwis Budowlany .