Odpady, które powstaną w wyniku udzielania świadczeń zdrowotnych, powinny być usuwane przez osoby związane z przeprowadzaniem zabiegów.
Takie biologicznie czynne i chemicznie trujące śmieci muszą być bezzwłocznie przenoszone do pomieszczenia lub urządzenia przeznaczonego specjalnie do magazynowania odpadów medycznych. Każdy pojemnik i każdy worek powinien mieć widoczne oznakowanie, zawierające kod odpadów, adres tzw. wytwórcy, czyli osoby lub firmy dokonującej zabiegów, po których pozostają takie resztki, oraz datę zamknięcia zbiornika. Odpowiednie warunki musi spełniać również pomieszczenie do magazynowania odpadów medycznych. Musi mieć niezależne, odpowiednio duże wejście pozbawione progu, powinno być zabezpieczone przed dostępem osób nieupoważnionych, jego ściany i podłogi powinny być wykonane z materiałów gładkich, łatwo zmywalnych, umożliwiających dezynfekcję. Tak stanowi wchodzące w życie 19 sierpnia 2010 r. rozporządzenie Ministra Zdrowia z 30 lipca 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi (Dz. U. Nr 139, poz. 940).
Źródło: Gazeta Prawna, 17 sierpnia 2010 r.
Takie biologicznie czynne i chemicznie trujące śmieci muszą być bezzwłocznie przenoszone do pomieszczenia lub urządzenia przeznaczonego specjalnie do magazynowania odpadów medycznych. Każdy pojemnik i każdy worek powinien mieć widoczne oznakowanie, zawierające kod odpadów, adres tzw. wytwórcy, czyli osoby lub firmy dokonującej zabiegów, po których pozostają takie resztki, oraz datę zamknięcia zbiornika. Odpowiednie warunki musi spełniać również pomieszczenie do magazynowania odpadów medycznych. Musi mieć niezależne, odpowiednio duże wejście pozbawione progu, powinno być zabezpieczone przed dostępem osób nieupoważnionych, jego ściany i podłogi powinny być wykonane z materiałów gładkich, łatwo zmywalnych, umożliwiających dezynfekcję. Tak stanowi wchodzące w życie 19 sierpnia 2010 r. rozporządzenie Ministra Zdrowia z 30 lipca 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania z odpadami medycznymi (Dz. U. Nr 139, poz. 940).
Źródło: Gazeta Prawna, 17 sierpnia 2010 r.