Sejmik województwa określił rodzaje paliw dopuszczonych do stosowania na obszarze gminy.

W uchwale wprowadzono między innymi zapis, iż w celu zapobieżenia negatywnemu oddziaływaniu na środowisko i na zabytki, w granicach administracyjnych gminy dopuszcza się wyłącznie następujące rodzaje paliw do stosowania w celu ogrzewania lokali lub budynków i przygotowywania ciepłej wody użytkowej: gaz ziemny i pozostałe węglowodory gazowe przeznaczone do celów opałowych oraz olej opałowy i olej napędowy przeznaczony do celów opałowych.

Jedna z mieszkanek zaskarżyła uchwałę do sądu administracyjnego.

Tłumaczyła, iż jej mieszkanie jest wyposażone w piece węglowe, będące jedynymi urządzeniami grzewczymi w mieszkaniu. Korzystanie z tych pieców jest prawnie dozwolone. Dotychczas miała ona prawo używania węgla i drewna do ogrzewania lokalu.

Jej zdaniem przyjęta uchwała narusza jej interes prawny, polegający na prawie do używania tańszych paliw stałych, a zatem pozbawia ją prawa do niskich kosztów ogrzewania mieszkania.

NSA przypomniał, że dyspozycja przepis art. 96 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jedn. Dz.U. z 2008 r., Nr 25, poz. 150 ze zm.) dopuszcza tylko zróżnicowanie aktem prawa miejscowego sytuacji prawnej jego adresatów co do stosowania danego rodzaju paliw, jak i co do terytorium.

Dowiedz się więcej z książki
Prawo ochrony środowiska. Komentarz
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł

 

Natomiast brak jest ustawowych podstaw prawnych do wprowadzenia przez sejmik województwa innych dodatkowych kryteriów.

Dotyczy to więc także dodatkowego kryterium w celu stosowania oznaczonego paliwa dla ogrzewania lokali lub budynków oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej, jak i kolejnego kryterium dotyczącego rodzaju instalacji dopuszczonych do użycia tych paliw – podkreślił sąd.

Na podstawie:
Wyrok NSA z 25 września 2015 r., sygn. akt II OSK 255/15, prawomocny