Pytanie:
Czy dla tego przypadku można wydać decyzję na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59, z późn. zm.) - dalej u.l., tzn. że wycinka jest zgodna z ISL czy raczej na podstawie art. 23 u.l.?
Odpowiedź:
Usuwanie wykrotów czy wywrotów (cięcia przygodne) w lesie, dla którego sporządzono ISL a także drzew zagrażających bezpieczeństwu powinno nastąpić w drodze decyzji wydanej na podstawie art. 19 ust. 3 u.l., uznając, że wyręb drzewostanu jest zgodny z ISL, gdyż nie przekracza etatu cięć dla lasu o powierzchni 1,54 ha.
Artykuł 23 u.l. dotyczy możliwości zmiany planów urządzeniowych. Ustępy 2-4 tego przepisu obejmują jedynie kwestię pozyskiwania drewna z lasu. UPUL określa ilość drewna do pozyskania. Ta ilość może ulec zwiększeniu, ale jedynie po spełnieniu warunków określonych w ust. 2, a więc tylko w związku ze szkodą lub klęską żywiołową. Żadne inne okoliczności nie uzasadniają zwiększenia limitu pozyskiwanego z lasu drewna. Jeżeli jednak wyręb ww. drzew (przewróconego i zagrażających bezpieczeństwu) mieści się w etacie cięć wynikających z planu, to nie wydaje się decyzji na podstawie art. 23 u.l. (tzn. nie zmienia się planów urządzeniowych).
W mojej ocenie, mimo że w art. 23 u.l. jest mowa wyłącznie o PUL i UPUL, przepis ten można stosować odpowiednio do ISL. Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 lit. f rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu sporządzania planu urządzenia lasu, uproszczonego planu urządzenia lasu oraz inwentaryzacji stanu lasu (Dz. U. z 2012 r. poz. 1302), tryb sporządzania inwentaryzacji stanu lasu obejmuje sporządzenie m.in. wskazaniach z zakresu gospodarki leśnej dotyczących użytkowania rębnego, zwłaszcza z zakresu przebudowy drzewostanów, użytkowania przedrębnego oraz odnowienia, pielęgnowania i ochrony lasu, określanych szacunkowo z uwzględnieniem warunków obowiązujących przy sporządzaniu uproszczonego planu urządzenia lasu.
Zatem, zwiększenie ilości drewna do pozyskania ponad limity określone w uproszczonym planie urządzenia lasu albo w decyzji wydanej na podstawie art. 19 ust. 3 u.l. jest dopuszczalne tylko w przypadkach losowych. Ustawodawca nie wskazuje, jakie to przypadki losowe, pozostawiając ocenę staroście. To starosta rozstrzyga o zwiększeniu tego limitu lub o odmowie, a decyzja jest wydawana na wniosek właściciela lasu. Przesłanka wypadku losowego powinna być oceniana w danej, konkretnej sprawie. Jeśli jednak wycinka mieści się w etacie cięć, nie ma potrzeby zmiany inwentaryzacji i starosta może wydać decyzję na wniosek właściciela lasu.