Ustawodawca szczegółowo reguluje postępowanie dotyczące opróżnienia lokalu z mieszkaniowego zasobu gminy na potrzeby realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych. Organ wykonawczy gminy wskazuje lokatorowi na piśmie termin opróżnienia lokalu i przeniesienia lokatora do lokalu zamiennego, tj. lokalu znajdującego się w tej samej miejscowości, w której jest położony lokal dotychczasowy, wyposażony w co najmniej takie urządzenia techniczne, w jakie był wyposażony lokal używany dotychczas, o powierzchni pokoi takiej jak w lokalu dotychczas używanym.

Przedstawiony warunek uznaje się za spełniony, jeżeli na członka gospodarstwa domowego przypada 10 m2 powierzchni łącznej pokoi, a w wypadku gospodarstwa jednoosobowego 20 m2 tej powierzchni (zob. art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego).

Ustawodawca zastrzega, że określony termin nie może być krótszy niż 60 dni, licząc od dnia doręczenia pisma wskazującego lokal zamienny. Opróżnienie lokalu powinno co do zasady nastąpić wyłącznie „na czas wykonywania robót budowlanych” związanych z realizacją przedsięwzięć rewitalizacyjnych. Po zakończeniu wykonywania robót budowlanych organ wykonawczy gminy powinien udostępnić lokatorowi, w ramach istniejącego stosunku prawnego, ten sam lokal mieszkaniowy. 

Czytaj: Lokator może być zmuszony do opuszczenia rewitalizowanego budynku >>>