Przepis art. 44 ust. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., stanowi, że podatnicy korzystający z kredytu podatkowego są zwolnieni z obowiązku wpłacania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy. Kwota nieuiszczonych zaliczek na podatek nie staje się zaległością podatkową. Zgodnie natomiast z przepisem art. 44 ust. 7e-7f u.p.d.o.f. podatnicy korzystający z kredytu podatkowego są obowiązani do złożenia zeznania rocznego w roku, w którym z niego korzystają oraz do uiszczenia należnego podatku za rok objęty tym zwolnieniem w pięciu kolejnych latach podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym korzystali ze zwolnienia – w wysokości 20% należnego podatku wykazanego w zeznaniu składanym za rok objęty zwolnieniem. Z tytułu rozłożenia na raty kwoty podatku należnego za rok objęty zwolnieniem nie są naliczane ani odsetki za zwłokę, ani opłata prolongacyjna.
Kredyt podatkowy przysługuje tym podatnikom, którzy po raz pierwszy rozpoczęli prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, zaś zwolnienie z obowiązku płatności zaliczek i podatku rocznego dotyczy roku podatkowego następującego bezpośrednio po:
1) pierwszym roku podatkowym, w przypadku gdy działalność w tym roku była prowadzona co najmniej przez 10 pełnych miesięcy kalendarzowych, albo w
2) drugim roku podatkowym – w przypadkach innych niż wymienione wyżej.
Kredyt podatkowy przysługuje tylko tym przedsiębiorcom, którzy rozpoczęli działalność w roku poprzednim lub dwa lata wstecz. Kredyt podatkowy przysługuje przedsiębiorcom, którzy rozpoczęli działalność w roku poprzednim, jeżeli w tym roku prowadzili działalność co najmniej przez pełnych 10 miesięcy kalendarzowych. Jeżeli natomiast pierwszy rok podatkowy był krótszy, to kredyt podatkowy przysługuje w roku podatkowym następującym po drugim roku podatkowym.
Przykład
Pan Jan rozpoczął prowadzenie działalności dnia 15 lutego 2008 r. Z kredytu podatkowego może skorzystać od dnia 1 stycznia 2009 r. Pani Anna rozpoczęła prowadzenie działalności dnia 20 czerwca 2008 r. Z kredytu podatkowego może skorzystać od dnia 1 stycznia 2010 r.
Warunkiem formalnym skorzystania z kredytu podatkowego jest złożenie we właściwym miejscowo urzędzie skarbowym oświadczenia o korzystaniu ze zwolnienia. Oświadczenie składa się w formie pisemnej w terminie do dnia 31 stycznia roku podatkowego, w którym podatnik będzie korzystał z tego zwolnienia.
Zwolnienie podatkowe, jakim jest kredyt podatkowy, służyć ma tworzeniu nowych miejsc pracy i pobudzaniu przedsiębiorczości. Dlatego też ustawodawca wiąże możliwość skorzystania z kredytu podatkowego z określonym limitem przychodów miesięcznych oraz limitem zatrudnienia. Jak wynika bowiem z art. 44 ust. 7c pkt 1-3 u.p.d.o.f. kredyt podatkowy przysługuje podatnikom, którzy:
1) w okresie poprzedzającym rok korzystania z tego zwolnienia osiągnęli przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty co najmniej 1000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok rozpoczęcia tej działalności;
2) od dnia rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej do dnia 1 stycznia roku podatkowego, w którym rozpoczynają korzystanie ze zwolnienia, byli małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, a w okresie poprzedzającym rok korzystania ze zwolnienia zatrudniali, na podstawie umowy o pracę, w każdym miesiącu co najmniej 5 osób w przeliczeniu na pełne etaty;
3) w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie wykorzystują środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także innych składników majątku, o znacznej wartości (wynoszącej co najmniej równowartość 10.000 Euro, przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez NBP, z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok korzystania z tego zwolnienia), udostępnionych im nieodpłatnie przez osoby zaliczone do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, wykorzystywanych uprzednio w działalności gospodarczej prowadzonej przez te osoby i stanowiących ich własność.
Prawo do kredytu podatkowego mają także osoby, które są opodatkowane w formie ryczałtu ewidencjonowanego. Odpowiednie regulacje zawarte są w przepisach art. 21 ust. 6-13 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.).
Od dnia 1 stycznia 2009 r. ustawodawca zastrzega, że zwolnienie o którym mowa stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Biorąc pod uwagę, że zwolnienie, o którym mowa, adresowane jest do nowych przedsiębiorców raczej nie ma możliwości, aby przedsiębiorcy nie otrzymali zwolnienia z racji przekroczenia wartości dopuszczalnej pomocy de minimis.