Pytanie:
Inwestor planuje budowę budynku mieszkalnego, w którym połacie dachu zawierają kąty 31 i 76 stopni - typ mansardowy, ustalenia miejscowego planu zawierają zapis "główne powierzchnie dachu na jednym obiekcie budowlanym musza mieć jednakowy spadek".
Czy planowana inwestycja będzie zgodna z mpzp?

Odpowiedź:
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest podstawowym instrumentem planistycznym, za pomocą którego w sposób wiążący ustala się przeznaczenie terenu na określone cele. W przepisach mpzp powinny się znaleźć regulacje odnoszące się do sposobu zagospodarowania terenu objętego postanowieniami planu, w tym dane dotyczące ewentualnej nowej zabudowy.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określa m.in. zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów, wskazuje również na funkcję zabudowy.

Wątpliwości autora pytania sprowadzają się do odpowiedzi na pytanie, czy w odniesieniu do postanowień planu co do geometrii dachów w pojęciu główne powierzchnie dachu na jednym obiekcie budowlanym musza mieć jednakowy spadek, będzie mieścił się dach mansardowy.

Dach mansardowy nazywany bywa również dachem dwukondygnacyjnym. Jest rodzajem dachu stromego i w zależności od konstrukcji - może być dwu- lub czterospadowy. Składa się z dwóch połaci oddzielonych od siebie gzymsem, murem lub uskokiem. Każda z połaci zbudowana jest z dwóch płaszczyzn o innym nachyleniu. Rozróżnia się: (1) dachy mansardowe francuskie – ich część dolna charakteryzuje się spadkiem około 60 stopni, zaś górna - około 30 stopni, (2) dachy mansardowe polskie – w których dolna i górna część mają podobny spadek.

Nie znając całości zapisów planu można jednak stwierdzić, iż wynika z niego wymóg, aby główne powierzchnie dachu miały jednakowy spadek. Brak jest informacji, czy w treści planu zdefiniowano pojęcie "głównych powierzchni dachu", bo jeżeli nie to można przyjąć, że są to połacie dachu.

Zgodnie z definicją zawartą w Wikipedii połać dachowa to określenie poszczególnych górnych powierzchni dachu. Linie ograniczające połacie to okap; kalenica główna (grzbiet); kalenica narożna (naroże); kosz; krawędź szczytowa. Jak już było wyżej wspomniane dach mansardowy to typ dachu łamanego, w którym każda z połaci składa się z dwóch części: górnej - o mniejszym kącie nachylenia oraz dolnej - stromej.
W przypadku dachu mansardowego, który jest z zasady dachem dwukondygnacyjnym, można założyć że połacie dachu na "poszczególnych jego kondygnacjach" mają jednakowy spadek, bo jedna część charakteryzuje się spadkiem około 76 stopni, zaś druga 31 stopni, co może skutkować uzasadnieniem dla tezy, że główne połacie dachowe są jednakowe.

Niemniej, wątpliwości co do interpretacji postanowień planu autor pytania może rozwiać występując do Biura planowania przestrzennego z wnioskiem o interpretację jego zapisów.