Pytanie:
Właściciel boa królewskiego Boa Constrictor złożył do starosty wniosek o wpis do rejestru zwierząt, zgodnie z art. 64 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Jako dokument stwierdzający legalność pochodzenia gada podmiot przedłożył przetłumaczoną przez przysięgłego tłumacza umowę kupna-sprzedaży. Podmiot zakupił zwierzę w polskim sklepie zoologicznym, który nabył zwierzę od obywatela Niemiec.
W umowie sprzedawca oświadczył, że zwierzę zostało nabyte zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 338/97 z 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi - dalej rozporządzenie 338/97. W przedmiotowej umowie widnieją także następujące dane: numer oznakowania (CITIES) 0544/2015, załącznik EG:B, zaświadczenie o dalszej hodowli oraz dodatkowe zaświadczenia WE. Ponadto w umowie podana jest także data urodzenia węża.
Czy umowa kupna-sprzedaży stanowi o legalności pochodzenia węża?
Odpowiedź:
Starosta powinien zażądać zezwolenia CITES na import węża do Niemiec (jeśli tam okaz trafił spoza Wspólnoty). Na dokumencie powinno znajdować się potwierdzenie służb celnych, że zgłoszono przywóz podczas przekraczania granicy Wspólnoty (dokumenty mogą świadczyć o legalnym wwiezieniu okazu na teren Polski lub innego kraju UE). Do oceny legalności wejścia w posiadanie zwierzęcia potrzebne są informacje dotyczące pochodzenia okazu i prawnej formy zmiany posiadacza a nie faktura, umowa nabycia zwierzęcia, czy rachunek.
Uzasadnienie:
Faktura nie jest dowodem legalności nabycia zwierzęcia, niezależnie od treści tej faktury, w tym oświadczenia, że wąż został nabyty zgodnie z przepisami rozporządzenia 338/97 we Wspólnocie Europejskiej, numeru CITES czy załącznika EG:B. Sklep zoologiczny powinien pobrać (i zapewne pobrał) od sprzedawcy świadectwo CITES (w przypadku okazów przywożonych spoza granic Unii Europejskiej taki dokument powinien posiadać importer, którym mógł być obywatel Niemiec, lub inny sprzedawca, który musiał taki dokument mu przekazać) i kopię tego świadectwa powinien wydać obecnemu właścicielowi węża.
Kupując w sklepie zwierzę w sklepie zoologicznym znajdujące się na listach CITES, należy domagać się podania daty wystawienia i numeru świadectwa importowego oraz jego kserokopii. Sklep ma obowiązek dostarczyć ww. informacje klientom, którym oferuje nabycie zwierząt egzotycznych. Również okazy sprowadzane z obszaru Unii Europejskiej muszą posiadać świadectwa CITES. Z kolei osobniki deklarowane jako urodzone w niewoli powinny posiadać dokument wystawiony przez właściwy organ (lekarza weterynarii) potwierdzający pochodzenie zwierzęcia.
Faktura nie jest dowodem legalności nabycia zwierzęcia
Faktura nie potwierdza legalności nabycia zwierzęcia, niezależnie od treści tej faktury, w tym oświadczenia, że wąż został nabyty zgodnie z przepisami rozporządzenia 338/97 we Wspólnocie Europejskiej, numeru CITES czy załącznika EG:B.
