Czy zgodne z prawem jest nakładanie na lekarza obowiązku bezpłatnego wykonywania obdukcji ofiar przemocy domowej?

Prowadzę własny podmiot leczniczy, pracuję w ramach kontraktu z NFZ. Ministerstwo Zdrowia wydało rozporządzenie zobowiązujące lekarzy rodzinnych do bezpłatnych obdukcji ofiar przemocy domowej. Już wcześniej wydano rozporządzenie zobowiązujące lekarzy do wydawania bezpłatnych zaświadczeń o ciąży, dla kobiet chcących otrzymać "becikowe". W umowie z NFZ, w ramach której pracuję, nie ma ani słowa na temat obowiązku świadczenia tych usług.

Pytanie:
Czy jest zgodne z prawem nakładanie na lekarza obowiązku bezpłatnego świadczenia pracy?
Na jakiej zasadzie w przyszłym roku lekarze będą stwierdzali zgony?
W umowie z NFZ również nie ma tego świadczenia, a biorąc pod uwagę obowiązek posiadania kas fiskalnych sprawa się komplikuje.
Czy będę musiał fiskalizować stwierdzenie zgonu?

Odpowiedź:
Oba pytania mają charakter "polityczny". Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 października 2010 r. w sprawie wzoru zaświadczenia lekarskiego o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie wypełnia delegację ustawową z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Godzi się wskazać, że wydawanie takich zaświadczeń mieści się w katalogu orzeczeń objętych obowiązkiem świadczeniodawcy w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego a zawartego w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Na drugie pytanie dotyczące fiskalizowania stwierdzania zgonu Autorka wskazuje, że stwierdzenie zgonu nie stanowi odrębnej jednostki rozliczeniowej z płatnikiem, podobnie jak jednostki takiej nie stanowi podanie iniekcji, poszczególne badanie w trakcie procesu diagnostycznego. Stąd problem jawi się jako nieistniejący. Przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 sierpnia 1961 r. w sprawie stwierdzania zgonu i jego przyczyny ustalają swego rodzaju "kolejność" zobowiązanych do stwierdzenia zgonu a tym samym do wystawienia karty zgonu. Podstawowo rozporządzenie do stwierdzenia zgonu i wystawienia karty zgonu zobowiązuje lekarza, który ostatni w okresie 30 dni przed dniem zgonu udzielał choremu świadczeń leczniczych. W przypadku gdy nie ma lekarza zobowiązanego do wystawienia karty zgonu w myśl poprzedniego zdania, bądź lekarz taki zamieszkuje w odległości większej niż 4 km od miejsca, w którym znajdują się zwłoki, albo z powodu choroby lub z innych uzasadnionych przyczyn nie może dokonać oględzin zwłok w ciągu 12 godzin od chwili wezwania, kartę zgonu wystawia:
1) lekarz, który stwierdził zgon będąc wezwany do nieszczęśliwego wypadku lub nagłego zachorowania;
2) lekarz lub starszy felczer albo felczer zatrudniony w przychodni bądź ośrodku zdrowia lub jego placówce terenowej (wiejski, felczerski punkt zdrowia) i sprawujący opiekę zdrowotną nad rejonem, w którym znajdują się zwłoki;
3) położna wiejska, jeżeli nastąpił na terenie gromady zgon pozostającego pod jej opieką noworodka przed upływem 7 dni życia, a najbliższa przychodnia lub ośrodek zdrowia jest oddalony o więcej niż 4 km.
Rozporządzenie zawsze wskazuje na związek stwierdzenia zgonu z realizowaniem świadczeń zdrowotnych w ramach systemu. Trudno Autorce wyobrazić sobie "prywatne" stwierdzenie zgonu, czyli takie które "wyjdzie" poza rachunek wystawiany płatnikowi.
[Uwaga! Odpowiedź na to pytanie jest już nieaktualna od 22 XII 2019 r.]